- آرشیو
- |
- عضویت در خبرنامه
- |
- درباره ما
- |
- |
-
- صفحه نخست
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- شهرستان ها
- |
- تماس با ما
- |
- پیوند ها
- چرا سید ابوالحسن حسن زاده ؟
- ساعت جدید کاری برای ادارات اعلام شد
- مدیران با مردم ارتباط نزدیکی داشته باشند
- رفع مشکل استقرار شرکتهای دانش بنیان با تحقق مصوبه سفر رییس جمهور به خوزستان
- رسانه طراز انقلاب اسلامی یعنی نقد منصفانه، اطلاع رسانی شفاف و صادقانه و پرهیز از دروغ و تهمت
- بهره مندی از ظرفیت های فرهنگی انقلاب برای مقابله با اباحه گری بسنده می کند
- چرا به جای ساماندهی متکدیان؛ سیستمی افزایش پیدا می کنند؟!!
- انقلابات رنگی تحت الگوی جوکریسم
به روز شده در: ۱۰ آذر ۱۴۰۳ - ۱۳:۵۸
قال علی علیه السلام: انسان سه جا تغییر میکند: نزد صاحبان قدرت، روی صندلی قدرت و غنا بعد از فقر و هرکس تغییر نکند دارای خرد ناب و اخلاق مستقیم است. القُربِ مِنَ المُلوكِ ، و الوِلاياتِ ، و الغَناءِ من الفَقرِ ، فمَن لَم يَتَغَيَّرْ في هذهِ فهُوَ ذو عَقلٍ قَويمٍ و خُلقٍ مُستَقيمٍ
ریاست به دست کسانی خطاست، که از دست شان دست ها بر خداست...سعدی عافیت خواهی نظر در منظر خوبان مکن، ور کنی بدرود کن خواب و قرار خویش را(سعدی)
آن را که چنین دردی، از پای دراندازد، باید که فروشوید، دست از همه درمان‌ها(سعدی)
هر که دلارام دید ،از دلش آرام رفت، چشم ندارد خلاص ،هر که در این دام رفت
(سعدی)
کسی نیک بیند به هر دو سرای، که نیکی رساند به خلق خدای(سعدی) امام علی (ع): كسى كه دانشى را زنده كند هرگز نميرد.
آخرین اخبار
شوشان ـ علی کرد :
مدیریت یا اداره دولت پیشنیه ای به قدمت تمدن بشری دارد و یکی از بحثهای اساسی
و دامنه دار در این حوزه بحث جدایی یا یگانگی دمکراسی و بروکراسی و به عبارتی دیگر
رابطه یا جدایی سیاست و اداره بود و هست. اندیشمندان و متخصصین سیاست و مدیریت در
تایید و رد ارتباط و یگانگی از یک طرف و جدال و جدایی این دو مقوله از سوی دیگر
قلمفرسایی کردند و هر کدام درعصر و زمانه ای زندگی میکردند که توجه و تاکید بیش از
حد به یکی و کم توجهی به دیگری می شد و همین امر باعث ایجاد مسایل و مشکلات و در
کل منجر به ناکارآمدی در دولتها می شد و بر همین اساس در آن مقطع موافق جدایی این
دو از هم می شدند. نمونه ی بارز آن در زمان ریاست جمهوری ویلسون رییس جمهور آمریکا
در دوران جنگ جهانی اول است که در واکنش به فسادگسترده دولتی مطالبی نوشت و
پیشنهاد نمود که حکومت باید از سیاست و مسایل سیاسی جدا شود و می گوید مسایل اداری
از نوع مسایل سیاسی نیستند اما بسیاری از صاحبنظران موافق یگانگی و سازگاری این دو
هستند و معتقدند در یک جامعه دمکراتیک مشارکت مدیران در خط مشی گذاری عمومی امری
طبیعی است.آنچه از متون سیاسی و مدیریتی برداشت می شود و تجربه هم بر آن صحه
میگذارد این است که جدایی مطلق سیاست و اداره امکان پذیر و عقلایی نیست و همچنین
سیاستزده کردن ادارات نیز عاقبت خوشی ندارد و نتیجه و ثمره ی تلخ این سیاستزدگی و
نگاه غنایم جنگی را در دولتهای جناب دکتر احمدی نژاد و مرحوم شهید رییسی دیدیم.
عشق شدید دمکراسی و بروکراسی در آن دولتها منجر به کنار گذاشتن خیل عظیمی از
مدیران کارآمد در تمام سطوح مدیریتی و
خسارتی محض برای کشور بود که تاکنون در حال تاوان دادن آن هستیم و تنفر این دو به
نام وفاق نیز خسارتی مضاعف به کشور زدو مضاعف از این حیث که این بار جناب دکتر
پزشکیان از ترس عدم وفاق و درگیریهای جناحی و بگومگوهای داخلی و رویکرد مجلس و
بسیاری از سیاستگذاران و ذینفعان و
ذینفوذان بیش از حد از شعارهای خود و خواسته های مردمی که به امیدی به او رای
دادند عدول کرد و این امر علاوه بر خسارتی که از بابت بکارگیری بخشی از مدیران
ارشد و تقریبا" ناکارآمدی که به پشتوانه مجلس
وارد دولت شدند خسارت دیگری نیز وارد کرد و آن هم عدم بکارگیری بسیاری از افراد
متخصص و توانمند و مقبول در بین مردم و به جرم اینکه اصلاح طلب مشهور و چهره های
شناخته تری هستند. این پشت پا زدن ناخواسته به رای مردمی که دچار سردرگمی شده و
باآمیزه ای از امید و اضطراب و اضطرار بار دیگر پای صندوقهای رای آمدند یک شوک به
آنها وارد کرد و حال آن پنجاه و اندی که پای صندوقهای رای نیامدند به ریش رای
دهندگان می خندند و علی الظاهر این یک شکست برای اصلاح طلبان است و اگر با چشم
بصیرت به این وضعیت بنگریم خسارتی بزرگ بر کشور وارد شد که اگر همین روند انتصابات
و همین شیوه حکمرانی و همین وضعیت اقتصادی ادامه پیدا کند در آینده ای نه چندان
دور شاهدی خسارتهای بزرگ و غیر قابل جبران خواهیم و منظورم از خسارت مضاعف همین
است. دمکراسی یعنی حکومت مردم، یعنی قدرت سیاسی در دست مردم، دمکراسی منجر به
شایسته سالاری می شود ، شایستگان اداره امور عمومی را برعهده می گیرند و زمینه ساز
مدیریت علمی است، آیا دولت چهاردهم نماد این ویژگی هاست؟ بروکراسی نیز یک نوع
سیستم حکمرانی است که سازوکار آن باسازماندهی سلسله مراتبی مقامات، قوانین و
مقررات و رویه ها و تقسیم کارمشخص می شود.از نظر ماکس وبر بروکراسی مبتنی بر شش اصل
است. و هر کسی که مسولیتی را می پذیرد باید به این اصول پایبند و به اندازه مسولیتش
اختیار داشته باشد. این توازن زمانی به حد اعلای خود می رسد که حکومت برآمده از
رای و نظر مردم باشد که همان دمکراسی است. بروکراسی اداری یکی از اجرای ضروری
جوامع دمکراتیک است لذا دمکراسی و بروکراسی لازم و ملزوم هم هستند و به هرکدام در
اداره کشور و حکمرانی باید وزن خاص خود را داد.سروسامان دادن به امور و سیاستگزاری
و ارایه خدمات عمومی در قالب اداره امور عمومی یا همان مدیریت دولتی عینیت می یابد
و این مدیران از طریق مقامات و مدیران مافوق خود که در راس این هرم رییس جمهور
قرار دارد منتصب می شوند وبر اساس اصول دمکراسی باید پاسخگو باشند لذا دولت می
بایست بدون دغدغه و بر اساس مصالح مردم افراد کارآمد را شناسایی و بعنوان مدیر به
کار گمارد زمانی بروکراسی و دمکراسی میتوانند از جدال دست بکشند و سازگاری داشته
باشند که شاسته سالاری ملاک عمل باشد بطوریکه شایستگی تحت تاثیر جناح بازی جناح
پیروز هم قرار نگیرد. در وضعیت کنونی بیش از اینکه دولت و شخص رییس جمهور از به
غنیمت بردن پستهای مدیریتی و به حاشیه رفتن شایستگی توسط جناح پیروز دلهره و دغدغه
داشته باشد باید به حاشیه راندن شایسته سالاری و جناح پیروز توسط جناح اقلیت باشد
هرچند که باید مواظب اندک اصلاح طلبان فرصت طلب که بیش از اینکه تخصص مدیریتی
داشته باشند در لابیگری و جناح بازی و نان به نرخ روز خوردن استاد تمام هستند هم
باشد که این اقلیت، بخش عظیم نیروهای متخصص و متعهد و اخلاق مدار و مقبول اصلاح
طلب را که سرمایه گرانبهای مردم هستند را خدشه دار نکنند.
