- آرشیو
- |
- عضویت در خبرنامه
- |
- درباره ما
- |
- |
-
- صفحه نخست
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- شهرستان ها
- |
- تماس با ما
- |
- پیوند ها
- چرا سید ابوالحسن حسن زاده ؟
- ساعت جدید کاری برای ادارات اعلام شد
- مدیران با مردم ارتباط نزدیکی داشته باشند
- رفع مشکل استقرار شرکتهای دانش بنیان با تحقق مصوبه سفر رییس جمهور به خوزستان
- رسانه طراز انقلاب اسلامی یعنی نقد منصفانه، اطلاع رسانی شفاف و صادقانه و پرهیز از دروغ و تهمت
- بهره مندی از ظرفیت های فرهنگی انقلاب برای مقابله با اباحه گری بسنده می کند
- چرا به جای ساماندهی متکدیان؛ سیستمی افزایش پیدا می کنند؟!!
- انقلابات رنگی تحت الگوی جوکریسم
به روز شده در: ۱۹ آذر ۱۴۰۳ - ۱۳:۱۱
قال علی علیه السلام: انسان سه جا تغییر میکند: نزد صاحبان قدرت، روی صندلی قدرت و غنا بعد از فقر و هرکس تغییر نکند دارای خرد ناب و اخلاق مستقیم است. القُربِ مِنَ المُلوكِ ، و الوِلاياتِ ، و الغَناءِ من الفَقرِ ، فمَن لَم يَتَغَيَّرْ في هذهِ فهُوَ ذو عَقلٍ قَويمٍ و خُلقٍ مُستَقيمٍ
ریاست به دست کسانی خطاست، که از دست شان دست ها بر خداست...سعدی عافیت خواهی نظر در منظر خوبان مکن، ور کنی بدرود کن خواب و قرار خویش را(سعدی)
آن را که چنین دردی، از پای دراندازد، باید که فروشوید، دست از همه درمان‌ها(سعدی)
هر که دلارام دید ،از دلش آرام رفت، چشم ندارد خلاص ،هر که در این دام رفت
(سعدی)
کسی نیک بیند به هر دو سرای، که نیکی رساند به خلق خدای(سعدی) امام علی (ع): كسى كه دانشى را زنده كند هرگز نميرد.
آخرین اخبار
شوشان ـ منصور کاووسی :
دانش آموخته دکتری تخصصی مدیریت بحران
روان شناس و آسیب شناس اجتماعی
معمولا ابر پروژه ها و پروژه های ملی، در گستره ی جغرافیای محل احداث با توجه به اهداف کوتاه مدت، میان مدت و بلند مدت، برای مردمان آن گستره رفاه، امکانات، مزایا و خدمات اجتماعی زیادی از جمله بهداشت و درمان، توسعه شبکه ی حمل و نقل، آموزش، امنیت، توسعه پایدار، ارتباطات و.... به ارمغان آورده بخش عظیمی از مشکلات شغلی، اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی منطقه را به شیوه ای مدبرانه مدیریت نموده که مردمان و آمایش سرزمینی آن منطقه کمترین آسیب را متحمل شوند.
اما کارون سه ابر پروژه ی ملی که از یک طرف سند افتخار آفرینی است از دستاوردهای علمی، حرفه ای و تکنولوژی جوانان ایران زمین، از طرفی دیگر بخشی از گلستان ایران را دچار خزان و نابودی کرده است، آسیب های گسترده ای در زمینه های مختلف زیست محیطی، گردشگری و ابنیه های تاریخی، کشاورزی و دامپروری، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی به اجبار بر مردمان دزپارت و ایذه تحمیل نموده است.
قطعا در طرح توجیهی سد و نیروگاه کارون سه، چشم انداز اهداف بالا دست و پایین دست این پروژه منطور و لحاظ شده است اما ضعف مدیریتی در ادوار مختلف تا این زمان فرصت عملیاتی کردن این اهداف و چشم انداز ها را بوجود نیاورده است که همین ضعف و ناتوانی بخش اعظمی از منابع مادی و معنوی منطقه ی پشت سد و نیروگاه را به طول تقریبی 60 کیلومتر در طی این سال ها نابود کرده است.
با جرأت می توان گفت در اوایل دهه ی 80 با شروع آبگیری سد کارون سه، بزرگترین کوچ اجباری عشایری و روستایی ایران بدون اولویت بندی و ایجاد زیر ساخت ها در شهرهای مهاجر پذیر این کوچ اجباری ( بیشترین مهاجرت به شهر دهدز و حومه ی ایذه رخ داده است) به وقوع پیوست.
مردمان صدها روستا با جمعیت چند ده هزار نفری که حداقل از لحاظ تامین مواد غذایی و اشتغال به جهت کشاورزی و دامپروری پر رونق منطقه، مستقل و خودکفا بودند، حال با یک فرهنگ اصیل ایلیاتی ساکن مناطق حومه ی شهرهای اطراف با کمترین امکانات شدند، که همین مساله روند فزونی آسیب های اجتماعی را در این مناطق با نرخ صعوی بالا برد.
مردمان دزپارت گرفتار وضعیتی سخت و دشوار شدند، از یک سو ماندن بدون هرگونه امکانات اولیه و حیاتی مثل جاده، شبکه ارتباطات، مخابرات، بهداشت و.... از سوی دیگر، رفتن و تبدیل شدن از یک تولیدکننده ی مستقل و خود اشتغال به یک مصرف کننده ی وابسته بدون پشتوانه، توان مالی، حرفه و مهارت .
متاسفانه هر دو شق این حکایت دردآور بعد از آب گیری کارون سه چهره ی واقعی و عینی به خود گرفت که در طی این 23 سال گذشته، مرگ ده ها نفر از مردم منطقه ی دزپارت بخصوص بخش دنباله رود از سقوط مینی بوس حامل زنان و کودکان گرفته تا ده ها مورد رخداد و حوادثی که به دلیل نبود جاده ی مواصلاتی و امکانات اورژانسی موید این گفتار است.
از طرفی بخش عظیمی از مردم منطقه ی پشت سد کارون سه وقتی به اجبار و از سر ناچاری آهنگ مهاجرت و کوچ به استان ها و شهرهای دیگر کردند که به دلیل صعف بنیه ی مالی و نگرفتن حق و حقوق پایمال شده ی خویش از مجری و کارفر ( وزارت نیرو و سازمان های وابسته به این وزارت خانه) گرفتار بیکاری، فقر مضاعف و ده ها آسیب اجتماعی دیگری شدند که هنوز هم از خاکستر این آتش نامیمون تاوان گناه ناکرده پس می دهند.
از طرف دیگر جمع کتیری به دلیل ناتوانی از مهاجرت و کوچ اجباری، مجبور به ادامه ی زیست در منطقه ی محاصره شده در میان میلیاردها متر مکعب آب و کوه های سر به فلک کشیده منگشت شدند بدون دسترسی به امکانات و نیازهای اولیه، که هر چند گاهی با مرگ عزیز یا عزیزانی ضجه ی آنان حتی پایه های عرش را هم به لرزه در آورده که نمونه بارز آن مرگ جوانی به نام صمد کاووسی قافی از طایفه ی ریشه دار شالو در منطقه ی قاف و باجول به دلیل ایست قلبی و نبود قایق امدادی و انتقال وی به پایگاه اورژانس رکعت و بیمارستان دهدز در چهار روز گذشته است ( فیلم منتشر شده در فضای مجازی از طرف همراهان وی بسیار غم انگیز است).
مردمان نجیب دزپارت و ایذه سال هاست که با مرگ عزیزان خویش دارند، تاوان ضعف مدیریت و ناتوانی سازمان ها و نهادهای متولی این ابر پروژه را می دهند که نسبت به وظایف ذاتی و قانونی خویش سهل انگاری کرده و با همه ی مصیبت های ایجاد شده برای مردمان این منطقه در بند شده، اقدامی پایدار و قابل قبول انجام نداده اند.
مردمان صبور و نجیب دزپارت از مجلس پنجم تا کنونی یکی از خواسته های آنان از مدیران ارشد استانی و کشوری به ویژه نمایندگان این ادوار کمک به احقاق حقوق پایمال شده ی خویش توسط وزارت نیرو بوده است که در هنگامه ی تنور داغ تبلیغات انتخابات بخشی از شعار همه ی نامزدهای ثبت نامی حول این مساله بوده که تحقق آن همچنان در هاله ای از ابهام نزدیک به سه دهه باقی مانده است و هر دور هم از قبل حل این مشکل، در حرف نه عمل وعده های بدون پشتوانه ی زیادی داده شده است که متأسفانه کارساز نبوده است.
حل این مشکل منطقه و برون رفت از موقعیت بغرنج کنونی، وادا داشتن وزارت نیرو به انجام، اجرا و عملیاتی کردن تعهداتش با توجه به اهداف پیش بینی شده در سند طرح توجیهی نسبت به بالا دست سد و نیروگاه کارون سه می باشد.
از طرفی قطعا با ورود دستگاه های نظارتی، امنیتی و قضایی بخصوص دادستان های محترم شهرستان های ایذه و دزپارت به این کهنه درد خانمانسوز می تواند نوید بخش امیدی باشد بر پایان این وضعیت فلاکت بار روستاهای اطراف دریاچه ی سد و نیروگاه کارون سه.
دانش آموخته دکتری تخصصی مدیریت بحران
روان شناس و آسیب شناس اجتماعی
معمولا ابر پروژه ها و پروژه های ملی، در گستره ی جغرافیای محل احداث با توجه به اهداف کوتاه مدت، میان مدت و بلند مدت، برای مردمان آن گستره رفاه، امکانات، مزایا و خدمات اجتماعی زیادی از جمله بهداشت و درمان، توسعه شبکه ی حمل و نقل، آموزش، امنیت، توسعه پایدار، ارتباطات و.... به ارمغان آورده بخش عظیمی از مشکلات شغلی، اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی منطقه را به شیوه ای مدبرانه مدیریت نموده که مردمان و آمایش سرزمینی آن منطقه کمترین آسیب را متحمل شوند.
اما کارون سه ابر پروژه ی ملی که از یک طرف سند افتخار آفرینی است از دستاوردهای علمی، حرفه ای و تکنولوژی جوانان ایران زمین، از طرفی دیگر بخشی از گلستان ایران را دچار خزان و نابودی کرده است، آسیب های گسترده ای در زمینه های مختلف زیست محیطی، گردشگری و ابنیه های تاریخی، کشاورزی و دامپروری، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی به اجبار بر مردمان دزپارت و ایذه تحمیل نموده است.
قطعا در طرح توجیهی سد و نیروگاه کارون سه، چشم انداز اهداف بالا دست و پایین دست این پروژه منطور و لحاظ شده است اما ضعف مدیریتی در ادوار مختلف تا این زمان فرصت عملیاتی کردن این اهداف و چشم انداز ها را بوجود نیاورده است که همین ضعف و ناتوانی بخش اعظمی از منابع مادی و معنوی منطقه ی پشت سد و نیروگاه را به طول تقریبی 60 کیلومتر در طی این سال ها نابود کرده است.
با جرأت می توان گفت در اوایل دهه ی 80 با شروع آبگیری سد کارون سه، بزرگترین کوچ اجباری عشایری و روستایی ایران بدون اولویت بندی و ایجاد زیر ساخت ها در شهرهای مهاجر پذیر این کوچ اجباری ( بیشترین مهاجرت به شهر دهدز و حومه ی ایذه رخ داده است) به وقوع پیوست.
مردمان صدها روستا با جمعیت چند ده هزار نفری که حداقل از لحاظ تامین مواد غذایی و اشتغال به جهت کشاورزی و دامپروری پر رونق منطقه، مستقل و خودکفا بودند، حال با یک فرهنگ اصیل ایلیاتی ساکن مناطق حومه ی شهرهای اطراف با کمترین امکانات شدند، که همین مساله روند فزونی آسیب های اجتماعی را در این مناطق با نرخ صعوی بالا برد.
مردمان دزپارت گرفتار وضعیتی سخت و دشوار شدند، از یک سو ماندن بدون هرگونه امکانات اولیه و حیاتی مثل جاده، شبکه ارتباطات، مخابرات، بهداشت و.... از سوی دیگر، رفتن و تبدیل شدن از یک تولیدکننده ی مستقل و خود اشتغال به یک مصرف کننده ی وابسته بدون پشتوانه، توان مالی، حرفه و مهارت .
متاسفانه هر دو شق این حکایت دردآور بعد از آب گیری کارون سه چهره ی واقعی و عینی به خود گرفت که در طی این 23 سال گذشته، مرگ ده ها نفر از مردم منطقه ی دزپارت بخصوص بخش دنباله رود از سقوط مینی بوس حامل زنان و کودکان گرفته تا ده ها مورد رخداد و حوادثی که به دلیل نبود جاده ی مواصلاتی و امکانات اورژانسی موید این گفتار است.
از طرفی بخش عظیمی از مردم منطقه ی پشت سد کارون سه وقتی به اجبار و از سر ناچاری آهنگ مهاجرت و کوچ به استان ها و شهرهای دیگر کردند که به دلیل صعف بنیه ی مالی و نگرفتن حق و حقوق پایمال شده ی خویش از مجری و کارفر ( وزارت نیرو و سازمان های وابسته به این وزارت خانه) گرفتار بیکاری، فقر مضاعف و ده ها آسیب اجتماعی دیگری شدند که هنوز هم از خاکستر این آتش نامیمون تاوان گناه ناکرده پس می دهند.
از طرف دیگر جمع کتیری به دلیل ناتوانی از مهاجرت و کوچ اجباری، مجبور به ادامه ی زیست در منطقه ی محاصره شده در میان میلیاردها متر مکعب آب و کوه های سر به فلک کشیده منگشت شدند بدون دسترسی به امکانات و نیازهای اولیه، که هر چند گاهی با مرگ عزیز یا عزیزانی ضجه ی آنان حتی پایه های عرش را هم به لرزه در آورده که نمونه بارز آن مرگ جوانی به نام صمد کاووسی قافی از طایفه ی ریشه دار شالو در منطقه ی قاف و باجول به دلیل ایست قلبی و نبود قایق امدادی و انتقال وی به پایگاه اورژانس رکعت و بیمارستان دهدز در چهار روز گذشته است ( فیلم منتشر شده در فضای مجازی از طرف همراهان وی بسیار غم انگیز است).
مردمان نجیب دزپارت و ایذه سال هاست که با مرگ عزیزان خویش دارند، تاوان ضعف مدیریت و ناتوانی سازمان ها و نهادهای متولی این ابر پروژه را می دهند که نسبت به وظایف ذاتی و قانونی خویش سهل انگاری کرده و با همه ی مصیبت های ایجاد شده برای مردمان این منطقه در بند شده، اقدامی پایدار و قابل قبول انجام نداده اند.
مردمان صبور و نجیب دزپارت از مجلس پنجم تا کنونی یکی از خواسته های آنان از مدیران ارشد استانی و کشوری به ویژه نمایندگان این ادوار کمک به احقاق حقوق پایمال شده ی خویش توسط وزارت نیرو بوده است که در هنگامه ی تنور داغ تبلیغات انتخابات بخشی از شعار همه ی نامزدهای ثبت نامی حول این مساله بوده که تحقق آن همچنان در هاله ای از ابهام نزدیک به سه دهه باقی مانده است و هر دور هم از قبل حل این مشکل، در حرف نه عمل وعده های بدون پشتوانه ی زیادی داده شده است که متأسفانه کارساز نبوده است.
حل این مشکل منطقه و برون رفت از موقعیت بغرنج کنونی، وادا داشتن وزارت نیرو به انجام، اجرا و عملیاتی کردن تعهداتش با توجه به اهداف پیش بینی شده در سند طرح توجیهی نسبت به بالا دست سد و نیروگاه کارون سه می باشد.
از طرفی قطعا با ورود دستگاه های نظارتی، امنیتی و قضایی بخصوص دادستان های محترم شهرستان های ایذه و دزپارت به این کهنه درد خانمانسوز می تواند نوید بخش امیدی باشد بر پایان این وضعیت فلاکت بار روستاهای اطراف دریاچه ی سد و نیروگاه کارون سه.
