شوشان تولبار
آخرین اخبار
شوشان تولبار
کد خبر: ۱۱۲۰۲۶
تاریخ انتشار: ۱۹ آذر ۱۴۰۳ - ۱۲:۵۹
شوشان ـ حامد ملحانی :

از سال تلخ ۱۴۰۳، هنوز یک فصل سرد مانده است. سالی عجیب و پر از حادثه و عبرت!
بعد از حیرت و ناراحتی و عصبانیت این روزها، الان باید به آینده نگاه کنیم. چه باید کرد؟

1) به هر دلیل و علتی، سوریه دیگر بخشی از محور مقاومت نیست. پل بلند تهران-بیروت، از کمر شکسته است. این یک شکست استراتژیک است. هر کس، شکست را زیر فرش توجیه پنهان کند یا بی اهمیت جلوه دهد به خون شهدای مقاومت مدیون است. شکست را باید از عمق وجود درک کنیم. پس توجیهات تخدیر کننده، به کار نمی آید!

2) شکست در سوریه، پایان دنیای مقاومت نیست. خدای شهدای مقاومت، همان خدای شهدای احد است. به فضل خدا، خیبر و خندق در پیش است اما به شرطها و شروطها. و از شروطش، اقدام بر هم زننده محاسبات اسرائیل است. انفعال و سکوت و ژست صلح طلبی و مذاکره، محاسبات اسرائیل را به هم نمی زند. اگر بعد از حمله ۵ آبان اسرائیل، پاسخ قاطع و قطعی، واجب بود، الان این پاسخ از اوجب واجبات است!

3) عراق، پازل بعدی صهیونیست ها خواهد بود. هم به لحاظ قومیتی و هم مذهبی و هم سابقه تاریخی، عراق پتانسیل آشوب و فتنه نظامی یا تجزیه طلبی را دارد. یمن هم که در این یکسال و دو ماه، رژیم صهیونیستی را آزار داده است هدف موازی با عراق خواهد بود و این یعنی قطع بازوهای منطقه ای ایران!

4) هر تزی، آنتی تزی دارد. تز ایران، ساختن گروه های مقاومت پراکنده ولی متحد بود. آنتی تز اسرائیل، محاصره و تفکیک این جبهه ها از هم و از بین بردن نوبتی آنهاست. پس پازل نهایی نقشه، بعد از عراق و یمن، ایجاد فتنه داخلی در ایران و سپس ضربه نظامی است. در واقع ایران و اسرائیل وارد یک جنگ موجودیتی شدند که در پایان این جنگ، فقط یک طرف زنده خواهد ماند! قضیه خیلی جدی تر از چیزی است که فکر می کردیم!

5) نصرت خداوند همیشه همراه اهل ایمان است ولی خداوند سنت هایی دارد که هر کس به آن عمل کند، طعم پیروزی را می چشد. برکت خدا، فقط وقتی می آید که حرکت بنده خدا هم باشد. با تحلیل های تخیلی و دور از واقعیت، با جملات حماسی-احساسی، با دوری از برنامه ریزی و آینده نگری، با عدم جسارت در تصمیم و عمل و با عدم پیروی از دستورات صریح رهبری، هیچ نصرت و موفقیتی وجود نخواهد داشت!

از سال ۱۴۰۳، یک فصل رجب و شعبان و رمضان باقیست! ما در این دنیای بی علی، در این روزهای غیبت، تنهاییم! و در اوج تنهایی، آنجا که بغض و اشک و خشم، گلویمان را می فشارد، چشم امید به او داریم که آمدنش نزدیک است!

نام:
ایمیل:
* نظر:
شوشان تولبار