فضا ديگر مجازى نيست، موازى است

شوشان ـ هوشنگ نوبخت :

مدت ها از انتخاب دكتر پزشكيان به عنوان رئيس جمهور مى گذرد و اولين مطالبه پيوسته مردم و به خصوص نسل جوان از وى در همه ى محافل،  محقق نشدن فضاى بازترى براى فضاى مجازى حاكم بر كشور است.
فضايى که ديگر مجازى نيست بلكه يک زندگى موازى براى همه بشريت است از کودکان گرفته تا افراد کهنسال و اين واقعيت بايد مد نظر رئيس جمهور و ديگر متوليانى باشد که به هر بهانه سعى دارند همچنان به شيوه هاى نامطلوبى بر اين فضا، حکمرانى كنند.
من به شخصه كسى بودم كه ادعا داشتم بتوانم فرزندم را حداقل تا سال هاى عبور از نوجوانى در حوزه فضاى مجازى مديريت کرده و ذهن آن را از گوشى موبايل و محتوايش دور نگه دارم اما اعتراف ميكنم كه اكنون و تنها پس از گذشت تنها چهارده ماه،  قادر به انجام اين خواسته نيستم و محال است بتوانم يا بشود در خانه اى باشم که گوشى هست ولى فرزندم از آن دورى كند.
نوزادى که هم اكنون با انگشتان نحيف اش نيمى از نرم افزارهاى صفحه گوشى را شناخته و آن ها را لمس مى كند.
دولتمردان ما و در راس آن ها شخص رئيس جمهور به جاى فرار از واقعيت هاى دنياى امروز و اين كه نمى توان با تكنولوژى هاى حاكم بر فضاى سايبرى مقابله كرد بايد تدبيرى لحاظ كنند كه اين زندگى موازى که شوربختانه از زندگى فيزيكى و معمول ما هم پيشى گرفته و ما را دنبال خود به هر کجا دوست دارد،  مى كشاند،  دچار چالش و بحران نشود بلکه بايد مسير آن را هموارتر اما قوانين آن را سخت تر و اصولى تر كرد درست مثل اتوبانى که هر چه هموارتر و عريض تر باشد،  مسير عبور از آن راحت تر و کم خطرتر است اما بايد گلوگاه و پليس هاى ناظر را در آن به کار گرفت که تمام حركت ها تحت نظر قانون باشد.
اين که رئيس جمهور بارها به صورت شفاف يا در لفافه گفته که تنها تصميم گير شيوه حكمرانى در فضاى مجازى نيست اما مردم و به خصوص نسل جوان ما گوش شان به اين تناقض ها بدهكار نيست چون چنان درگير اين فضاى مجازى و موازى شده اند که خروج يا تعلل در استفاده از آنرا چيزى شبيه به محال مى دانند و هر لحظه هم بر مطالبه برحق آنان براى برداشتن موانع موجود در اين بستر افزوده مى شود.
اين که به مقدار فروشگاه ها،  مغازه ها،  سوپرماركت ها و دستفروش ها و شايد هم بيشتر از آن در فضاى مجازى،  تجارت و رقابت و رفاقت وجود دارد بر هيچكس پوشيده نيست لذا ضرورت دارد که شخص آقاى پزشكيان با استناد به مطالبات علمى و اصولى آحاد ملت به دنبال قانع شدن ديگر مسوولين براى يک مسير تازه براى فضاى مجازى حاكم بر كشور باشد.
بى شک در حال حاضر،  فضاى مجازى ما از ولنگارترين و آسيب پذيرترين بسترهاى حاكم در تمام دنياست و جالب تر اين که با وجود اين شرايط،  هنوز هم اصرار داريم كه همين مسير را بلكه سختگيرانه تر دنبال كنيم در حالى که به نظر مى رسد مديريت و حكمرانى بر اين پديده ى مستمر را بايد به دست اهل علم و فن اين حوزه داد و دولت تنها هنرش اين باشد که محتواى رد و بدل شده در اين زندگى موازى را مثل خيلى از نقاط دنيا،  مديريت،  هدايت و راهبرى كند كه نسل نوجوان و جوان ما از يك مسير متعالى مد نظر در اين بستر خارج نشوند.
تقويت نرم افزارها و برنامه هاى بومى و ملى در كنار استفاده از ظرفيت هاى جهانى،  تشكيل وزارت خانه يا نهادى تخصصى براى اين بستر،  آموزش و پرورش نيروى انسانى متخصص اين حوزه از مقطع مدرسه تا دانشگاه و توليد محتواى ايرانى،  اسلامى مطابق خواست جامعه مخاطب از نكاتى است كه بايد مد نظر حاكميت و در راس آن دولتى باشد كه وعده داده بود اين بستر را بهةبهترين شكل براى فرزندان اين آب و خاک مهيا كند.