شوشان تولبار
آخرین اخبار
شوشان تولبار
کد خبر: ۱۵۰۰۰
تاریخ انتشار: ۲۰ دی ۱۳۹۲ - ۱۶:۳۵
منازعات جناحی و گروهی در تاریخ ایران سابقه ای تلخ و خونین دارد. مخصوصاً اگر به مداخله بیگانه انجامیده یا بدان مجال بروز داده باشد.
در اصفهان قرن ششم و هفتم نیز ماجرا از همین قرار بود. دو فرقه و گروه به نام های آل صاعد و آل خجند که یکی حنفی بود و دیگری شافعی در آن روزگار مباحث و اختلافات مذهبی را بهانه نزاع و کشمکش کردند و مردم را از شدت نزاع و اختلافاتشان به تنگ آوردند و کار را به جایی رساندند که کمال اسماعیل با اشاره به درگیری های آنان که در دو ناحیه تاریخی اصفهان به نام های "دردشت" و "جوباره" رخ می داد، زبان به نفرین بگشاید و بگوید:
تا که دردشت هست و جوباره
نیست از کوشش و کشش چاره
ای خداوند هفت سیاره
پادشاهی فرست خونخواره
تا که دردشت را چو دشت کند
جوی خون آورد به جوباره
عدد خلق را زیاد کند
هر یکی را کند دوصدپاره!
و همین هم شد!
اصفهان که تا سال 633ق توانسته بود در برابر هجوم خانمان سوز مغول مقاومت کند در این سال به دست سربازان اکتای قاآن سقوط کرد. داستان از این قرار بود که جمعی از آل خجند به مغول ها چراغ سبز نشان دادند و با آنان علیه آل صاعد متحد شدند و دروازه های شهر را به روی آنان گشودند تا به یاری بیگانه رقیب داخلی را از میدان به در کنند!
نتیجه این حماقت این شد که مغولان بر شهر تسلط یافتند و هر دو طایفه و تعداد بی شماری از مردم شهر را به خون کشیدند و یکی از تلخ ترین حوادث تاریخ اصفهان رقم خورد!
در اصل مغول ها نبودند که اصفهان را گرفتند، درگیری فرقه ای و قدرت طلبی دو جریان باعث این سقوط شد!

نام:
ایمیل:
* نظر:
شوشان تولبار