دو یادداشت از دکتر محمدرضا ترکی

1) کشورهای غربی و یک اعتراف ناخواسته!

 شوشان : بر پایه یکی از مفاد توافق‌نامه هسته‌ای ژنو میان ایران و گروه ۱+۵، دولت آمریکا متعهد می‌شود که زمینه لازم را برای فروش کالاهای بشردوستانه و دیگر اقلام مجاز به ایران فراهم کند.

منظور از "کالاهای بشردوستانه" چیزی نیست جز دارو و کالاهای پزشکی!

مفهوم این سخن این است که کشورهای غربی رسماً و در ضمن یک سند بین المللی پذیرفته اند که به بهانه تحریم هسته ای هزاران بیمار ایرانی را از هستی ساقط و ضروری ترین اقلام بشردوستانه را از آنان دریغ کرده اند!

جالب تر اینکه تاکنون و در آستانه اجرایی شدن توافق، جزئیاتی از چگونگی این اقدام و اصولاً امکان‌پذیری آن در شرایط کنونی از سوی آمریکا و کشورهای اروپایی ارائه نشده است!

2) عربستان سعودی و باتلاق تروریسم!

عربستان سعودی از روزگار بر سر کار آمدن بندر بن سلطان هر روز بیشتر در باتلاق تروریسم بین المللی فرومی رود. دست خون آلود سعودی ها در حوادث تروریستی مختلف در جهان از انفجار سفارت ایران در لبنان گرفته تا حوادث الانبار عراق و تا رخدادهای روسیه و جز این ها به وضوح دیده می شود.

گویا این حوادث پیغام و پسغام ها و تهدیدات متقابلی را از جانب پوتین و المالکی به دنبال داشته است. باید دید حکام عربستان تا کجا می خواهند به این آتشبازی ها و نفت اندازی ها ادامه بدهند و دولت های غربی تا کجا به حمایت از کاخ های لرزان آل سعود ادامه خواهند داد؟!

باید کسی این سخن سعدی را برای آل سعود ترجمه کند:

هندویی نفط اندازی همی آموخت. حکیمی گفت: تو را که خانه نیین است، بازی نه این است!