مسجد جامع دزفول

دركتاب " يادگارهاي خوزستان"( ايرج افشار) آمده كه اين مسجد در سده ي 7 و 12 بازسازي شده و ايوان شرقي آن از بناهاي دوران صفويه است كه در سال 1110 ه.ق بنا شده است. و سردر  و گلدسته هاي آن از قرن 12 است و درساختن اين بنا از شيوه معماري كاخ ايوان كرخه استفاده شده است.

مرحوم "سيد محمد علي امام" اتاق شرق مسجد جامع را قديمي ترين قسمت مسجد نوشته است كه به آن " غريب خانه " هم ميگويند.

چندين سال پيش تعدادي ازمومنين به اين نيت كه به خدمت امام زمان(عج) نائل شوند ٬چهل شب چهارشنبه در غريب خانه مسجد جامع بيتوته كردند و به نماز وتضرع و التجا مبادرت نمودند .چهل شب گذشت و نتيجه اي حاصل نشد٬صبح هنگام كه مايوس و دلشكسته مسجد را ترك ميكردند ٬سيد مستمندي بنام  " سيد محمد جواد قطبي دزفولي"  معروف به سيد شتر  -كه تا چند سال پيش هنوز در قيد حيات بود- در حال ورود به مسجد دست خود را به طرف آ نان  دراز و از آنها خواست به او كمكي بكنند ولي آنها با عصبانيتي كه داشتند به او گفتند مگر جدۜ  تو با اينهمه مرارتهايي كه كشيديم به ما كمكي كرد كه ما به تو كمك كنيم؟

پس از اين كلام٬سيد  دريك چشم بهم زدن از نظر آنها ناپديد شد ٬متمسكين گريان و بر سر زنان به در خانه سيد رفتند و بعد از كلي دق الباب  او را از خواب سحري بيدار كردند و پس از عجز و ناله و خاكبوسي ٬هركدام تيكه اي از لباسهاي مندرسش را بعنوان تبرك بردند.

الهي ديدهٴ عشق شود كور

كه دلبر آمد و نشناختم من...

امامت مسجد جامع دزفول از همان ابتدا بعهدهٴ سادات محترم آقامير(كه  در قرن 11 در اوائئل دوره صفويه از اصفهان به دزفول آمدند) بوده و اولين پيش نماز اين مسجد "سيد عبدالباقي سيد آقا مير" است كه در زيرزمين همين مسجد مدفون شده است.