«لاخیر فی الحیاه الا مع الصحه؛ زندگی بدون سلامتی و تندرستی، خیر و سعادتی درآن نیست »
پیامبر گرامی اسلام (ص)
در قرآن کریم و احادیث و روایات بسیاری آمدهاست که "...وَ مَنْ أَحْیاها فَکَأَنَّما أَحْیا النَّاسَ جَمیعاً... ؛ و هر کس نفسی را احیاء کند مانند آن است که همه مردم را احیاء کرده است". سوره مائده، آیه 32
در این راستا تبلیغ و ترویج مشارکت جمعی و مردمی در امور خیریه و نیکوکاری در حوزهی سلامت، یک اصل اساسی انسانی، اخلاقی و منطبق بر آموزههای والا و گرانسنگ دین آسمانی و رحمانی اسلام است و در این مسیر پربرکت، تمامی آحاد و اقشار جامعه از خیرین و واقفین، اهالی قلم و رسانه، حوزههای علمیه و روحانیون و مدیران و سایر مسوولان شهری باید گامهایی اساسی بردارند.
بدیهی است که در کنار این روند رو به جلو نیز باید مردم را به امر خیر و وقف دعوت و تشجیع نمود. وقف یکی از اموری است که پیامبر(ص) و ائمهی اطهار(ع) بر آن مهر تایید و تاکید بسیاری زدهاند و البته این نکته نیز گفتنی است که بیشتر مردم در جست و جوی یافتن راه و موقعیتی مناسب، معتبر و قابل اعتماد هستند، تا ضمن انفاق و هزینه از مال خویش برای رفاه حال و رفع فقر همنوعان خود، زاد و توشهای پربار و درخور برای آخرت خود اندوخته نمایند. امام صادق(ع) میفرمایند: "وقف صدقهی جاریهای است که در کنار فرزند صالح قرار میگیرد". برطبق آموزههای زندگی بخش پیشوایان دینی، وقف صدقهی جاریهای است که آثار و برکات آن در تمام زمانها و دورانها ادامه دارد. با وقف، پروندهی خیرات و اعمال نیکوی خیرین و نیکوکاران پس از مرگ بسته نمیشود و خیرش تا ابد به آنها میرسد و با این کار خیر، بر خیرات خود مهر تضمینی ابدی میزنند.
نکته دیگری که بایستی نصبالعین مدیران و مسئولین در امور جاریه قرارگیرد این است که ما، مردم خیر و نیکوکار در شهر كم که هیچ بلکه بسیار داریم و باید با برنامهریزی و روشنگری و دعوت از آنان، این مسیر پرخیر و برکت را برای حضور نیكوكاران و توانمندان خیر جامعه در صحنههای مختلف از جمله در حوزهی حیاتی و زندگیخیز سلامت، آماده و مهیا نماییم و با برنامه ریزیهای اصولی و منسجم راهبردی و آیندهنگرانه، بتوانیم خدمات خوبی را به بیماران بیبضاعت و ناتوان ارائه دهیم.
و البته این نیز پرواضح است که هر حرکتی و هر اقدامی ولو کوچک و خرد که از سوی توانگران و همهی خیرین و اقشار جامعه در حوزهی سلامت انجام گیرد با توجه به مشکلات بودجهای و کمبود شدید منابع و امکاناتی که در این حوزهی حیاتی وجود دارد؛ موجد آثار و برکات دنیوی و اخروی خاص بسیاری خواهدبود.
در جایی ریاست محترم جمهوری، دکتر حسن روحانی با تاکید بر دغدغههای اصلی مردم ایران که امنیت، آموزش و نظام سلامت هستند، میگویند: یکی از اصلیترین اولویتهای دولت یازدهم رفع نگرانی مردم در حوزهی سلامت است و امیدواریم در سال ۱۳۹۳ جایگاه بهداشت و درمان در کشور بیش از پیش ارتقاء یابد.
رییسجمهور در گفتههایشان با اذعان به این واقعیت مسلم که حل مسایل مربوط به نظام سلامت کشور با وجود عزم راسخ دولت و اجرای مرحله دوم هدفمندی یارانهها در کوتاهمدت میسر نیست، خواستار حضور همهی مردم بهویژه خیرین در این حوزه شده است.
دکتر اسماعیل ایدنی، رییس دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز نیز در مراسم تجلیل از فعالان و خیرین سلامت در استان خوزستان اظهار داشت: توانمندی دولت در تامین منابع مالی حوزهی سلامت محدود بوده و نیاز است مشارکتهای اجتماعی و مردمی در این حوزه بیشتر جلب شود.
ایشان به بستر این کار عظیم در دین اسلام اشاره کرده و میگوید: همه میدانیم دین اسلام یک دین اجتماعی است و دیندار بودن در مذهب ما به داشتن سلامت برای خود به تنهایی نیست، بلکه در بطن آموزههای دینی ما اهتمام به امور دیگر انسانها نیز نهفته است و این ریشه در نگاه اسلام به دینداری دارد.
دکتر ایدنی با تاکید بر اهمیت حوزهی سلامت در زندگی مردم افزود: حوزهی سلامت در کنار آموزش و پرورش و حوزهی امنیت از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است. مشکلات عدیدهی انباشته شدهای در حوزه سلامت در کشور ما وجود دارد که یکی از مهمترین مشکلات آن، تامین منابع مالی است که تامین منابع مالی حوزه سلامت، چالشی است که امروزه دولت ما با آن مواجه است. خوشبختانه با نگاهی که مقام معظم رهبری در ابلاغ سیاستهای کلان حوزه سلامت داشتند، سلامت اکنون در سه اولویت اصلی کشور قرار گرفته و این همان جایگاهی است که باید باشد.
رییس دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز با اظهار تاسف از تعداد اندک خیرین در حوزهی سلامت استان، گفت: متاسفانه تعداد خیرین استان خوزستان در عرصه سلامت زیاد نیست. این در حالی است که سرمایههای اقتصادی بسیار زیادی در این استان وجود دارد و بازار استان ما یک بازار فعال و پویاست و این گلهمندی به استان وجود دارد.
دکتر ایدنی با تقدیر و تشکر از خیرین حوزه سلامت، افزود: فرهنگ خیریه سلامت در استان خوزستان وجود دارد، بنابراین باید این فرهنگ مقدس، در استان نهادینه شود و با توجه به سرمایههای بزرگ موجود در مشارکت در حوزه سلامت توسط بخشهای دیگر جامعه قوت پیدا کند.
امروزه به مدد و یاری بیچشمداشت خیرین مدرسهساز، مسجدساز و مسکنساز، مدارس، مساجد و مساکن مددجویی بسیاری ساخته میشود که این در جای خود، کاری بسیار نیکو، شایسته و در خور تقدیر است اما باتوجه به نیاز اساسی، حیاتی و اضطراری جامعهی امروز ما به مقولهی پیشگیری و درمان مناسب در حوزهی سلامت، میبایستی به سیاستهایی ایجابی و مشوقانه برای جهت دادن کمکهای خداپسندانهی مردمی و خیرین نیکوکار به سوی ساخت و ساز و تکمیل زیرساختها و پروژههای مهم و مورد نیاز جامعهی شهری و روستایی در حوزه بهداشت و درمان پرداخت.
و ناگفته پیداست این امر زمانی محقق خواهدشد که اهمیت سازمانهای مردم نهاد، خیریهها و خدمات خیرین جامعه ضمن مدیریت صحیح و کارشناسانه، به مردم شناساندهشود و از ظرفیتهای هنگفت و عظیم آن در جامعه پردهبرداری شود.
یا علی مدد