واقعاً دیگر نمی شود و نباید در آب های شیرین شنا کرد. اما بایستی در شهر ها و بخش ها و دهستان ها به اندازه کافی جهت توسعه ورزش کهن و بسیار روحبخش شنا استخر و ورزشگاه ایجاد کرد . استان اصفهان با جمعیتی برابر5000000نفر سومین ساتراپ وبا وسعت 107029کیلومتر مربع ششمین استان پهناور ایران است.
بعبارت دیگر نزدیک به 9 برابر وسعت استان تهران می باشد . زاینده رود با طول 200 کیلومتر از زاگرس سرچشمه می گیرد و حوزه پهناور رودخانه زاینده رود قریب 42000 کیلومترمربع معادل دوسوم وسعت استان خوزستان است . نکته : پر واضح است که اکنون در سال های کم آبی و خشکسالی واقع شده ایم و شاید همچنان ادامه یابد .
اما چاره چیست؟ در خصوص زیبا سازی مسیر زاینده رود بهترین پیشنهاد این است که از نقطه ای که خشکی نمایان می شود بصورت مقطع 10 ردیفه یا 20 ردیفه در طول و عرض رودخانه، کاشت انبوهی از درختان مثمر و بومی باغستان ها ایجاد کرد . برای تامین آب به روش مدرن بارانی و قطره ای می بایستی به میزان 20 درصد تا 40 درصد از آبیاری چمن های حاشیه زاینده رود و حتی شهر اصفهان صرفه جویی کرد .
از سویی چون طرح بسیار بزرگ و مهم وعرصه وسیعی را برای تولید درختان با ثمر در بر می گیرد. از بالای شهر زیبای چرمهین در نقطه صفر مرزی ، اقدام به ایجاد یک یا دو چاه آب با دبی 100لیتر درثانیه نمود و توسط لوله جهت آبیاری پیشرفته تحت فشار برای این منظور انجام شود . البته در حوزه نزدیک هر پل نوع آبیاری بارانی و بصورت فش فشه تعبیه گردد تا به زیبایی منطقه کمک کند و مخصوصا" عصر ها ایجاد طراوت نماید.
در ضمن زیر هردرخت باثمر نیاز به چالکود و یک طشتک 1متر در 1متر (چاله ) جهت نگه داشت آب زمستان الزامی است از طرفی در زمستان برای جلوگیری از سیل نیاز است که از آغاز طرح تا تالاب گاوخونی هر 100متر یا 200متر یک بند بزرگ عرضی از سنگهای بزرگ تا 1متر ارتفاع با مقطع 1متر در مصب رودخانه احداث نمود .