این بار می خواهم از بیمارستان نفت اهواز برایتان مطلبی بنویسم. با حفظ و ادای احترام به همه دکترها که زحمات بی شماری را برای مردم تحمل می کنند اما باید تذکر این نکته لازم است که چرا مدیریت بیمارستان نفت باید زیر نظر وزارت نفت باشد مگر مدیریت مناطق نفت خیز توانایی این را ندارد که بیمارستان را اداره کند.

بیمارستانی که مناطق نفت خیز را باید ساپورت کند اکثر بیماران از نحوی خدمات دهی در تمام سطوح وسلسله مراتب ناراضی هستند.

به نظر می رسد مدیریت بیمارستان برای بیماران خسته کنند شده است.

مردم انتظار دارند که بعداز چندین سال از مدیریت یکنواحت و بدون تحرک اساسی دربیمارستان نفت تحولی بشود.

بیماران از نحوی ویزیت دهی در کلینک ها در سکوت فریادشان از صورت های عصبی نمایان است.

پزشکی که ساعت یک میاید و نزدیک به 35 نفر را می بیند. آیا نحوی رسیدگی به بیماران در کشورهای پیشرفته همین می باشد.

سوال مردم اینست چگونه می شود مدیریتی که در تهران باشد کاستی ها و کمبودها و درماندگی ها را در مناطق نفت لمس نماید.

الان چندن وقت است که سی تی اسکن این بیمارسات خراب است و بیماران را به بیمارستان های دولتی اهواز می فرستند . این همه خرج و ساختمان درست شده است.

در اینجا گفتم خاطرات بیماری خودم را در بیمارستان نفت برای اقای معاون وزیر نفت بنویسم .

شاید نگاهی به این مقاله بندازد و باید از هفته نامه نفت که به اسم مشغل چاپ می شود.

انهم رنگی با خرج گزاف ایا از درد دل بیماران ونحوه سرویس دهی در این بیمارستان مطلبی منتشر شده است؟

چندین بار خودم تماس گرفتم انان سرشان در میدان مدیریت در وزارت نفت سرگرم است.

این بدور از شان دولت یازدهم می باشد که بیمارستان نفت در این اشفتگی فرو رفته است.

ما همه درخدمت نظام جمهوری اسلامی هستیم اما باید بادیدگاه سازنده به نقطه ضعف ها نگاه کرد.

برچسب ها: بیمارستان نفت ، اهواز ، عبدالرضا سلیمانی زاده ، مناطق نفتخیزجنوب ، پزشک ، درمان

X Share

Stumble Upon Delicious Cloob

Digg

تمام حقوق مادی و معنوی این سایت متعلق به شوشان است و استفاده از مطالب با ذکر منبع بلامانع است.

طراحی و تولید: ایران سامانه