جایگاه قانونی احزاب در جمهوری اسلامی

آنکس که با وجود احزاب در نظام و فعالیت آنها در جامعه مخالف است و جلوی فعالیت احزاب را می گیرد معنی این مخالفت اینست که او با اصول مسلم قانون اساسی و خواسته های امام خمینی معمار و بنیانگذار نظام و مقام معظم رهبری و همه رهبران نظام مخالف است واین فرد شایسته نسیت که در دولت مقام و جایگاه سیاسی داشته باشد.

 برای روشنگر بیشتر در ارتباط با فعالیت احزاب به دو نکته از فرمایشات حضرت امام (ره) در ارتباط با وجود حزب و فعالیت آن را یادآور می شویم « این طور نیست که حزب بد باشد ،یا هر حزبی خوب باشد ،میزان ایده حزب است و در جای دیگر می فرماید هرگونه اجتماعات و احزاب از طرف مردم ،درصورتی که مصالح مردم را به خطر نیندازد آزادند و اسلام در تمامی این شئون حد و مرز آن را تعیین کرده است »

1 در اصل 26 قانون اساسی در ارتباط با احزاب و فعالیت آنها آمده است « احزاب ،جمعیت ها ، انجمن های سیاسی و صنفی و انجمنهای اسلامی ،اقلیتهای دینی شناخته شده آزادند ، مشروط به اینکه اصول استقلال،آزادی ،وحدت ملی ،موازین اسلامی و اساس جمهوری اسلامی را نقض نکنند ،هیچکس را نمی توان از شرکت در آنها منع کرد یا به شرکت در یکی از آنها مجبور ساخت» حزب اگر وظیفه سازماندهی ، آموزش امور اخلاقی ارزشها و شکل دادن مردم برای زندگی در جامعه مدنی و جامعه پذیری سیاسی پیگیری و آموزش وظایف نهادهای مدنی در ارتباط با حاکمیت اخلاق ،فرهنگ ،توسعه امر به معروف و نهی از منکر در فعالیتهای سیاسی خود داشته باشد.

در جمهوری اسلامی هم میدان فعالیت وسیع و گسترده دارد وهم دارای ارزش نهادی خواهد بود و بسیاری از کارهای دولت را به عهده می گیرد در عین حال منتقد دولت و کارکردآن همخواهد بود. یکی از وظایف مردم در قبال نظام، مشارکت آنان در تعیین سرنوشت سیاسی خود و البته با حضور حداکثری که احزاب فعال و پویا وسیاسی می تواند این حداکثری را در انتخابات را سازماندهی کند چرا که انتخابات یا انتخاب آنگونه که از نامش پیدا است ، تثبیت قصد ، نیت و اراده انتخاب کننده نسبت به امری در میان اموردیگر یا فردی در میان افراد دیگر، از این جهت درانتخابات سیاسی انتخاب کننده باید کسی را به نام نماینده بجای خود برمی گزیند تا نظرات ،منافع و مطالباتش پاسداری و از آنها دفاع کند و این هم میدانیم تثبیت قصد و اراده و نیت میلیونها انتخاب کننده از میان هزاران نامزد انتخاباتی بسیار دشوار است و این دشواری را حزب های سیاسی می توانند آسان کنند یعنی حزب به نظرات پراکنده انتخاب کنندگان ،جهت و سازماندهی میدهد و آنها را پیرامون یک یا چند موضوع و خواست کلی به صورت برنامه مدون کم و بیش روشن و شفاف می نمایاند ،حزب گردآوردن نیروهای مختلف، آحاد جامعه وسامان دادن آنان ، قدرت نفوذ بزرگتری پدید می آورد .

یعنی فرد در برابر قدرت متمرکز و متشکل دولت تنها است ولی با پیوستن به حزب که یک حزب متشکل ،هدف دار با برنامه و با خط مشی منسجم ، توان می گیرد و از تنهایی بیرون می آید و حزب نیز وقتی این فرد عضو شده از او با برنامه و با خط مشی منسجم از او دفاع میکند و به او توان می دهد و از تنهایی بیرون می آید در پایان مهمترین شاخص امام خمینی در ارتباط با احزاب ، فعالیت آنها و آزادی بیان و عقیده و افکار اشاره می کنم « وجود مطبوعات آزاد و سایر رسانه های گروهی ،پذیرش وجود احزاب یا گروه ها و یا جناحهای مختلف فکری ،پذیرش وجود انتقاد در جامعه ،عدم اجبار به اقدامات نظیر رای دادن ،انتخاب نمایندگان ...

قبول آزادی شغل ،انتخاب محل سکونت ،اعتماد مردم و شایسته داشتن آنها ،آزادی بیان و عقیده و افکار» اشاره میکنم از دید امام خمینی (ره) تحقق واقعی مقوله های فوق عین مردم سالاری دینی است ومیفرماید: « پیروزی مال آن کسی است که ملت با او موافق است و ملت با اسلام و با سعادت اسلامی و با جمهوری اسلامی موافق است» بنابراین وجود این ملاک ها و معیارها در جمهوری اسلامی نه تنها یک ضرورت عینی و حیاتی بلکه یک ملاک و معیار برای معرفی مردم سالاری دینی به دنیا خواهد بود .