امام علی (ع): كسى كه دانشى را زنده كند هرگز نميرد.
کوچه و پس کوچههای این شهر به واسطه کندهکاریهای گازرسانی زخمی عمیق برداشته و جای ناهمواریهای آنها چشم و دل هر شهروندی را میآزارد.
این روزها در شهرمان کم نیستند کوچه و پس کوچههایی که به واسطه کندهکاریهای گازرسانی زخمی شده و جای ناهمواریهای آنها چشم و دل هر شهروندی را میآزارد.
مسیرهای اصلی و فرعی که مدتها چشم به دستان کملطف مسئولان دوخته و همچنان منتظر و منتظرند...
از دوبارهکاریهای نصب لولهکشی خطوط گرفته تا تعلل در ترمیم حفاریهای پس از آن، همه و همه چشم و ذهن را به خطای ندانمکاری و سهلانگاری برخی مسئولان میکشاند.
از زمانی که شهره گازرسانی بعد از سالیان دراز در این شهر به گوش مردم رسید همه از فرط خوشحالی در پوست خود نمیگنجیدند.
دستان پینه بسته پدر و مادرانی که از بالا و پایین کردن کپسولهای گاز خسته و درمانده شده و برای فرار از حمل مخازن این منبع حیاتی و غنی که کاربرد آن امروزه به وضوح دیده میشود و در بسیاری از خانههای شهر یافت نمیشود، دل به دریا زده و آخرین نفسهای بریده خود را فدای این نوستالژی تلخ میکردند.
اما غافل از اینکه تا به امروز باید خود را برای گام برداشتن در کوچه پس کوچههای ناهموار و زخمی ناشی از حفاریهای گازرسانی بدون گاز سر پا و راست قامت نگه دارند.
بسیاری از این مردم بر آن بودند که شاید تا پیش از زمستان خیابان که نه، بلکه وضعیت برخی از کوچهها نسبتاً ترمیم شود اما زمستان و بارشهای آن آمد و همچنان آرزوی دیرینه و دست نیافتنی مردم این خطه همچنان نقش بر آب ماند؛
"خیابانها و کوچههایی قابل تردد"
بهار آمد و باز هم فرجی نشد...
و امروز نوبت تابستان و گرد و غبارهای وقت و بیوقت آن رسیده؛ فصلی که برای شستن جلوی درب خانههایمان نیز جرأت دست زدن به آب را نداریم!! زیرا پس از آن باید گل و لای ایجاد شده در کوچه را تا به انتظار تابش خورشید تحمل و صبوری کرد.
به راستی کوچههای این شهر هیچگاه چشم به پایان ندارند و دلشان چون دل مردم هممحلهایشان رئوف و بردبار است.
سالها زیستهاند به همین منوال و تا ابد هم بر آن محکوماند...
چه زیبا و جالب است که مردم این منطقه چون ابعاد جغرافیایی منطقهشان آرزوهایشان کوچک است، اگر این نبود چه میشد!
و جالبتر اینکه به تازگی شنیده و صد البته دیده شده در مناطقی حفاریهای گاز به بنبست رسیده و هزاران اما و اگر دیگر.
اینکه زمان و مدت اجرای این پروژهها بینتیجه مانده که هیچ، مشکلات تردد و خطرات ناشی از این اتفاق برای شهروندان از سویی و هزینههای صرف شده و بینتیجه در این راستا از سویی دیگر را چه کسی میتواند پاسخگو باشد؟
درد دل شهروندان این منطقه بس زیاد و ناگفتنی و کوچه پس کوچههای این شهر بس بیپایان به سوی آبادی...
امید داریم چون دیروز؛ دلخوشیم برای فردا.
مریم خبازی/ فارس