پای درد دل های غواصی که 21 بار مرد و زنده شد

نمی دانم اگر من هم در این وادی می آمدم مثل او بی خیال دنیا و مادیات می شدم و هدفم را تنها برای ترویج جوانمردی و ایثارگری قرار می دادم یا اینکه مثل مابقی تنها برای انجام کار خداپسندانه به فکر دوختن کیسه ایی برای خودم می بودم.

وقتی با تلفن روزنامه تماس می گیرد و می گوید برای ارائه گزارشی آمده ام و اکنون دم در هستم با خود می گویم روز تعطیل چه کسی حال و حوصله دارد برای گفته های یک نفر گوش باشد و چگونه می توانم سریع او را با توجه به کم حوصله گی که آن روز داشتم قانع به رفتن کنم.

اما وقتی درد دلش باز می شود و پای صحبت هایش می نشینم و به خود می آیم می بینم تعداد کاغذهای سفیدی که با گفته هایش سیاه شده اند از 10 برگ می گذرد و مشتاقانه تند و تند حرف های هیجان انگیز و شیرین و تلخش را روی کاغذ می آورم و دلم نمی آید حتی یک واو را از این حرفها از قلم بیاندازم و یا اینکه دست به سرش کنم و به او بگویم برو و فردا بیا، مگر می شود مردی را که در یک عملیات هزاران درخت را در سال78 از آتش گرفتن نجات می دهد، بدون توجه و یا شنیدن حرف هایش رها کرد.

44 ساله است و اهل کرمانشاه و از 4 سالگی با پدرش در رودخانه ها و هر جا که آبی هست مشغول یادگیری فنون شنا و غواصی بوده است و با توجه به اینکه پدرش یکی از صیادان حرفه ای بوده است به خوبی او را به تمامی نکات ریز و دشت رودخانه و دریا و ... آشنا می سازد و اکنون او یکی از بزرگترین و در کنار آن یکی از خیرین در امر غواصی می باشد و سالانه جان چندین نفر را نجات می دهد و چند خانواده را با پیدا کردن جسد عزیزشان در اعماق رودخانه های طغیان گر و دریا و ... با به خطر انداختن جان خود که 21 بار هم پزشکان مرگ او را تائید و به طور معجزه آسای از این موضوع رهایی می یابد تائید کرده اند سعی در رفع نگرانی های هم وطنانش و اتمام شیون و زاری ها دارد.

بهمن پرورش که آمادگی بدنی بسیار بالایی دارد می گوید: 12 سالی می شود که در سراسر ایران فعالیت امدادگری دارم و در 30 شهر ایران امدادرسانی کرده ام و برخی از شهرها را هم چند باری سفر کرده ام به طور مثال فقط برای خوزستان 3 باری آمده ام و طی این سالیان با پیدا کردن افراد غرق شده بی شمار در سراسر کشور و در رودخانه های خروشان و سدهای عمیق توانسته ام میلیون نفر خانواده داغدار و آسیب دیده که فرزند و یا عزیزشان غرق شده را از نگرانی درآورم و در این مدت تنها 86 نفر را توانسته ام زنده از آب بگیرم که در آخرین عملیات و در استان البرز موفق شدم محمدساکی اهل خوزستان را نجات بدهم.

وی ادامه داد: در همین مدت فعالیتم به تمام نیروهای نظامی در ایران امدادرسانی کرده ام و در این بین 2 خلبان شهید و یک هلی کوپتر متلاشی شده کبرا را از اعماق آبها درآورده ام، همچنین هلی کوپتر 206 و خلبان شهید را در دریاچه اصفهان پیدا کردم و به اکثر نیروهای نظامی در ایران خدمت فی سبیل الله داشته ام و بسیار از این موضوع راضی و خوشحالم و اکنون هر هفته در آبهای ایران برای رفع مشکلات مردم حاضر هستم و در عملیات مختلف شرکت می کنم.

این غواص خیر با اشاره به هدفش از انجام این مهم می گوید: مهمترین هدفم از این مهم و در این زمانه وانفسا که مادیات حرف اول را برای انجام هر کاری می زند دنبال ترویج اشاعه فرهنگی مروت، جوانمردی، ایثار و از خودگذشتگی و فرهنگ خوبی ها هستم و اعتقاد دارم این دولت نیست که تنها باید به مردم خدمت کند، بلکه مردم هم باید قدردان زحمات شبانه روزی دولت باشند و به دولت خود خدمت کنند، مگر می شود تمامی اقدامات یک جانبه باشد و دولت برای ما خدمت کند و ما هیچ تلاشی برای این دولت و نگهداری و حفاظت از خدمات دولت انجام ندهیم.

پرورش تصریح کرد: یکی دیگر از اهداف ترویج پیام نوع دوستی است و دوست داشتم من در این مهم ثابت قدم باشم و به همین دلیل 7 هزار ساعت عملیات سخت و جان فرسا در سخت ترین شرایط داشته ام که بسیار بی نظیر است، اما در این مسیر تاکنون 3 نفر را پیدا نکرده ام و این هم بدلیل عدم در اختیار داشتن امکانات کافی می باشد و از این مسئله بسیار ناراحت هستم، زیرا در این وادی 21 بار تا حد مرگ رفته ام و به لطف خدا که همیشه در کنار خود او را احساس می کنم به طور معجزه آسایی از مرگ نجات یافته ام.

وی گفت: در حال حاضر اغلب آمار فوت شدگان در رودخانه ها می باشد، زیرا شنا کردن در رودخانه بسیار خطرناک و دشوار است و اگر فردی خدای ناکرده غرق شده حتی پیدا کردن او هم سخت می باشد، زیرا در رودخانه ها شاهد مصالح ساختمانی، تور ماهگیری، قلاب ماهگیری، میلگرد، آرموتور، شیشه، سنگ های خطرناک و حفره های عمیق و ... هستیم که همگی باعث خطرناک تر شدن شنا کردن در رودخانه و امر تجسس برای پیدا کردن فرد غرق شده می شود.

این غواص خیر که از برنامه ماه عسل که در ایام ماه مبارک رمضان پخش می شود گلایه مند است می گوید: متاسفانه در برنامه ماه عسل امسال احسان علی خوانی به جای اینکه پی به کار من ببرد بیشتر دوست داشت مرا متلک باران کند، شما در نظر بگیرد وقتی من این همه انسان غرق شده از رودخانه بیرون می آورم، قطعا به غیر از پدر و مادر و یا بستگان نزدیک اقوام و فامیل و دوست آشنایی هستند که نگران تعیین تکلیف فرد غرق شده هستند و طبیعتا میلیون ها نفر با توجه به تعداد نفراتی که از آب بیرون آورده شده از نگرانی رهایی می یابند، اما احسان علی خوانی به من در آن برنامه می گوید صفرها بی ارزش هستند و هر چقدر صفر دوست داری جلوی رقم رفع نگرانی هایی که توسط شما صورت گرفته بگذار و کسی هم متوجه نمی شود، اینها باعث دلخوری من می شود، اما هیچ وقت در انجام کارهایم سست و دلسرد نمی شوم.

وی ادامه می دهد: دقیقا بعد از برنامه ماه عسل به مشهد مقدس رفتم و همان روز به موبایلم زنگ زدند و گفتند دختر یکی از مسئولین غرق شده و وعده پاداش 200 میلیونی داده اند و 700 غواص نتوانسته اند آنرا پیدا کنند، که من عازم آنجا شدم و بعد از 5 شبانه روز تجسس بالاخره او را در مساحت 120 کیلومتری پیدا کردم که این مهم بسیار عجیب و نادر صورت گرفت، یا در عملیات دیگری که همین امسال انجام گرفت 10 شبانه روز در رودخانه کرخه واقع در شوش دانیال به دنبال غریق علی چلداوی بودم و روزانه 120 کیلومتر مسیر را شنا می کردم و واقعا خانواده او با من در تمامی مسائل همکاری به عمل آوردند و همین مسئله باعث شد که مسیر پرخطر اهواز تا شوش را هر روز طی کنم که متاسفانه هنوز نتیجه ایی حاصل نشده و در این راه یک بار تا حد مرگ هم پیش رفتم و به طور معجزه آسایی زنده ماندم.

پرورش گفت: اکنون خانواده هایی در خوزستان زندگی می کنند که مثل خانواده علی چلداوی هستند و عزیز آنها غرق شده و متاسفانه هنوز پیدا نشده است که باید خدمت آنها عرض کنم، رودخانه های خوزستان بسیار خطرناک و غیر قابل استفاده برای شنا هستند و همین موضوع آمار غرق شدگان خوزستانی را بالا می برد، اما همین چند روز پیش وقتی غریقی را در خوزستان پیدا کردم متوجه موضوعی شدم و آن اینکه در کنار رودخانه فضای سبزی ایجاد شده و صندلی هایی نصب شده که باعث خوشحالی است و البته روبروی این فضای سبز بیمارستان وجود دارد و مجتمع های مسکونی بسیار زیاد و تالار بهشت هویزه و ... که پل سیاه را هم در کنار خود می بینند و طبیعی است که جمعیت بالایی آنجا زندگی کند و برای اوقات فراغت خود به پارک ها مراجعه کنند و حتی از چند روز دیگر مهمانان نوروزی به پارک ها می آیند قطعا به کنار رودخانه برای اوقاتی شیرین مراجعه می کنند، غافل از اینکه رودخانه روبروی آنها مهلکه ی بدی به شمار می رود زیرا در همین حاشیه رودخانه عمق به 5 متر می رسد و برخی جاها عمق رودخانه تا 15 متر هم فزونی می یابد و بدلیل همین متغییر بودن آمار غرق شدگی بالا می رود، اما اگر یک نرده کشی درست و حسابی در اماکن پر رفت و آمد انجام می شد و یا مامور و نگهبانی برای جلوگیری از شنا کردن در رودخانه وجود داشت قطعا بسیاری از مرگ و میرها کاهش می یافت، زیرا نمی شود جلوی یک خردسال بازیگوش را گرفت و آن را از آب بازی منع کرد و یا اینکه شاید یکی بخواهد ظرفی و لباسی بشوید که عاجزانه از آنها می خواهیم نسبت به مراقبت ها جدی و قاطع باشند و خداپسندانه اقدام کنند زیرا اگر کسی غرق شد در برابر خدا باید جواب پس بدهیم.

وی ضمن ابراز گلایه مندی از شرایط حاصله روزگار می گوید: متاسفانه ما فکر می کنیم که بعد از سالها شهرنشینی متمدن شده ایم ولی گویا تمدن را هم از دست داده ایم، زیرا به یاد دارم زمان های دورتر مردم به رودخانه ها گلاب می ریختند و کنار آن نماز شکر می خواندند و خدا را شاکر بودند که چنین نعمت گرانبهایی را به آنها هدیه داده است، اما اکنون به قطر بزرگی شاهد ورود فاضلاب و ... به رودخانه هستیم، مصالح ساختمانی می ریزیم و پساب صنعتی و ... را هم به آن اضافه می کنیم، این در حالی است که در حوادیث زیادی خونده ایم که آب و هوا را آلوده نکنیم چون دارای ساکنین و مالکینی هستند و اگر ضرری به مال و جان ما می رسد بواسطه همین گناه است.

این غواص خیر تصریح کرد: مسئله دیگری که آزارم می دهد و دعا می کنم که خوزستانی ها در آن دخیل نباشند و زهگذران باشند، زیرا ارادت خاصی به مردم شریف خوزستان دارم این است که چند جوان را مشغول قلیان کشیدن و سیگار کشیدن در کنار رودخانه دیدم و بعد از اینکه قلیان کشیدن آنها تمام شد، زغال های خود را به رودخانه ریختند و این در شان جوانانی که یک عمر سپر بلا بودند نیست، همچنین به یاد دارم خوزستان سالها بام اول ورزش در کشور بود و سنبل رشادت، اما اکنون نقل محفل آنها سیگار و قلیان شده است و امیدوارم با شنیدن حرفهای من به عنوان خادم خودشان این قول را به من و هم شهری ها و هم استانی و هم میهنانمان و ناموس و ... خود بدهند که این معضل را از خود برهانند و قلیان ها را بشکنند.

بهمن پرورش در بخش دیگری از صحبت های خود گفت: در حال حاضر هزاران و شاید هم بیش از این سایت های غیر اخلاقی مشغول فعالیت می باشند و به شدت هزینه های گزافی برای بدست اوردن فکر و اندیشه جوانان ما خرج می کنند و مطمئن هستم که به هیچ وجه نمی توانند قلب جوانان ایرانی را بدست آورند، اما همین سایت ها به شدت مشغول ترویج مصرف موادمخدر هستند و به خوبی این بلای خانمانسوز را به جوانان معرفی می کنند، اما جای افسوس دارد که ما از این مهم غافل هستیم که چه کشورهایی از دانشمندان و جوانان و دلاورمردان ایرانی بیم دارند و تنها با این هدف که نگذارند کشور ما رشد یابد دست به چنین اقداماتی می زنند، آیا زود فراموش کرده ایم که یک جوان 14 ساله بسیجی چه بلایی سر 32 کشور آورد، از این رو دشمنان ما خواب راحت ندارند و هر روز فکر پلیدی برای عدم رشد ما دارند.

وی ادامه داد: از این رو ما وظیفه داریم از این ثروت وصف نشدنی یعنی جوانانمان که چشم و چراغ و آینده ساز این کشور هستند به خوبی مراقبت کنیم و از بزرگان و مسئولین تقاضا دارم به فکر این مهم باشند، ما همین خوزستان را در نظر می گیریم جوانان بسیار با ایمان و مردان بزرگی داریم و امیدواریم که در قبال یکدیگر بی تفاوت نباشیم زیرا دشمن هر روز حلقه محاصره را تنگ تر می کند و جوانان ما را برای رسیدن به اهداف خود با افکار پلیدی که دارند فریب می دهند، از این رو امیدوارم هر جوانی که این مطلب را می خواند به جای رفتن به سمت و سوی اعتیاد و کشیدن قلیان به فکر سلامتی خود و خانواده اش باشد و ورزش و رسیدن به قله های افتخار را سرلوحه کار خود قرار دهد.

این غواص خیر گفت: تا چند روز آینده مهمانان نوروزی زیادی در راه هستند و به شهرها و استانهای مختلف سفر می کنند و ما نباید نسبت به آنها بی تفاوت باشیم و نگذاریم فرد غریبه ای نزدیک رودخانه شود و برای رضای خدا از نزدیک شدن آنها به رودخانه ممانعت ورزیم، زیرا طبق آیه شریفه 32 سوره مائده نجات جان یک نفر برابر نجات جان تمام جوامع بشری است.

پرورش خاطر نشان کرد: متاسفانه رودخانه ها فریبنده هستند و نباید بگذاریم به جای اینکه مسافران و مهمانان نورزی خاطرات خوشی را با خود به همراه ببرند، غم از دست دادن عزیزشان را بدلیل غرق شدگی با خود به شهرشان ببرند و روزها و ماه ها بدنبال غریق خود سرگردان بمانند، از این رو یکی از دلایلی که مرا به خوزستان کشاند اشاعه فرهنگ مروت بود و اینکه مردم مرا بشناسند و اگر خدای ناکرده غرق شدگی اتفاق افتاد بدون هزینه برای آنها امدادرسانی می کنم همچنین هشدار به آنها می دهم که با رعایت مسائل ایمنی هیچ وقت نگذارند حادثه تلخی برای آنها بوجود آید.

وی در ادامه می گوید: چند روز پیش غریق 20 ساله ای را به صورت معجزه آسایی از رودخانه بیرون آوردیم و وقتی همگان این منظره را دیدند حیرت زده شده بودند، درست روز قبل از انجام عملیات 4 نفر از بستگان فرد غرق شده زیر پل سیاه قایقشان واژگون می شود ولی به شکل معجزه آسایی نجات می یابند، سپس وقتی من به همراه آنها به کنار رودخانه رفتم به عموی فرد غرق شده گفتم به شما اطمینان می دهم برادرزاده تان غرق شده و آنها مخالف این نظریه من بودند و سوگند یاد کردم و امضاء نمودم که این اتفاق برای جوان 20 ساله آنها افتاده، 15 دقیقه ای کنار رودخانه مشغول صحبت بودیم و 40 نفری هم شاهد این ماجرا بودند که باسم حیدری و مهدی دغاغله، کارکنان پمپ بنزین کیان آباد، شخص دیگری به نام مهدی کیانی و اقوام آقای چلداوی و 3 نفری از کارکنان اداره آب و فاضلاب خوزستان هم حضور داشتند یک دفعه در میان صحبت هایمان که یک لحظه چشم از رودخانه برنمی داشتم مشاهده کردم یک کارتن یخچال از جلوی چشممان عبور کرد و بعد از آن اسپری رنگی آمد و باز شد و دایره سرخ رنگی بوجود آورد که نه جریان آب آن را با خود می برد و نه اینکه محو می شد، تا این صحنه را دیدم از جا بلند شدم و ذکر الله اکبر و یا صاحب زمان را و امام حسین گفتم و مطمئن شدم جسد همین جا قرار دارد، جوان 20 ساله را در همین نقطه از آب بیرون آوردم.

این غواص خیر گفت: شاید باورتان نشود، اما همیشه در عملیات هایم خداوند علائمی پیش رویم قرار می دهد که باعث شرمندگی من نشود، ساعت یک و 20 دقیقه ظهر 9/12/90 در عرض 10 دقیقه جوان 20 ساله از آب بیرون آورده شد، از این رو من به شما اطمینان می دهم که تمام موارد پیدا کردن جسد در آب را با حضور خدا در کنارم بلد هستم و با تمام وجود خدا را احساس می کنم و بدون شک همین مسئله تا ماه ها در ذهن مردم شهید پرور خوزستان خواهد ماند.

پرورش اضافه کرد: من در این راه مصدومیت های زیادی را متحمل شدم و ریاضت های فراوانی کشیده ام و مجروح هم شده ام و بارها به میدان مین برای نجات جان افراد رفته ام، اما هیچ وقت به خود اجازه نداده ام که از کسی دستمزد بگیرم و یا حقوقی از ارگانی دریافت نمایم و استخدام هیچ جا هم نیستم و از جیبم برای اینکه به مردم کمک کنم و سعادت نوکری آنها نصیبم شود خرج می کنم، زیرا معتقدم این مهم نصیب هر کسی نمی شود.

وی به شرح دیگر عملیات های صورت گرفته توسط خود می پردازد و می گوید: چند شب پیش 2 شناگر حرفه ای که بسیار قدرتمند و ماهر بودند را از رودخانه سیمره پیدا کردم و متاسفانه غرق شده بودند، شناگر حرفه ای و مدال آور المپیک را از آب بیرون آوردم، ساعت 2 شب و هر زمانی که شما فکر کنید افراد مختلف را از اعماق رودخانه های خروشان بسیار خطرناک و طغیان گر بیرون آوردم و بارها با مرگ دست و پنجه نرم کردم، اما باید نکته ای را ذکر کنم که تنها عدم آشنایی به فنون شنا عامل غرق شدگی نیست، زیرا رودخانه در هر مقطعی با شرایط ویژه ای روبه رو است و نمی توانی 10 متر آن طرف تر را پیش بینی کنی.

او در مورد پدرش هم این چنین می گوید که: پدرش از کارکنان صدیق شرکت نفت بوده است و با فرمان حضرت امام در راستای ملی شدن نفت اولین نفری بود که شیر نفت را بر روی انگلیسی ها بست و قرار بود به عنوان چهره ملی در وزارت نفت شناخته شود.

این غواص خیر اضافه کرد: تاکنون 86 نفر را در سوانح مختلف زنده نجات دادم و هرهفته در حال انجام عملیات هستم و برخی مواقع از برخوردهای نابه جا زجر کشیده ام، مثلا من برای پر کردن کپسول اکسیژن خود باید به چندین و چند نفر رو بزنم و دست خالی برگردم، این در حالی است که کار من یک کار مشخصی است و باید همیشه تجهیزاتم آماده باشد و بتوانم بدون معطلی به مردم کشورم خدمت کنم.

وی در پایان گفت: متاسفانه هنور مرا در ایران به طور کامل نمی شناسند و تنها 2 دقیقه از رسانه ملی به من وقت می دهند، شما در نظر بگیرید، یک نفر در رودخانه زرد چین تنها اقدام به گرفتن اجسادی می شود که باد کرده اند و روی آب آمده اند و بدون اینکه لباسش خیس شود با تور آنها را می گیرد و برای شناسایی و تحویل جسد و هر کار دیگری وجه دریافت می کند و بسیار برای او احترام قائل هستند، اما من در ایران تا عمق های بالا می روم و جانم را به خطر می اندازم و کیلومترها شنا می کنم تا بتوانم بدون چشم داشت مالی خانواده های زیادی را از نگرانی درآورم، اما به اندازه فرد چینی نه احترامی برایم قائل هستند و نه مرا آن طور که باید و شاید می شناسند، اما اگر خدای ناکرده برای فردی اتفاق ناخوشایندی افتاد با این شماره در هر ساعت از شبانه روز تماس بگیرد 09181314666 بعد خداحافظی می کند همان گونه که غریبانه آمده می رود و برایش دعا می کنیم که همیشه باشد و از خدا آرزوی سلامتی برایش داریم.