خوزستان و ما ادراک غیرت!

شوشان : از قبل انقلاب، وقتی که قرار شد شیرهای نفتی روی دنیا بسته بشه و دست به اعتصاب  بزنند این خوزستانی ها بودند، آمدند جلو! هشت سال هم جنگیدند، با اینکه عرب بودند و لر و فارس، اما نخواستند استان عرب نشین حاشیه خلیج بشوند. بعدش هم که چند سالیِ تمام خسارت جنگ را تا همین الان تحمل میکنند. کارون دارند و لبِ کارون، اما آب شرب ندارند! تا ماه ها باید خاک بخورند، مرزبانی هم کنند....

وقتی قضیه سوریه شد، انگار پیش قراولان کربلا بودند. انگار قرار بود جلو بیایند. اصلا ولشون کنند’ من الحسین بن علی الی الشعب المقاومة و اما بعده الشام و الشام و الشام  و انتم تعرفون حقنا في الشام’ انگار حسین دست به کار شد برایشان دعوت نامه فرستاده است. گروه گروه می آیند. تو صف که وایمستی تو هر محوری! یکی داره پشت بی سیم حبیب وار رجز میخواند. انگار عباسند. والله ان قطعتمو یمینی.... انگار قرار نیست این خوزستان دست از اسلام بردارد.... آخر مگر این خمینی با شما چه کرد؟ چه حبی از زینب در دل شماست... از گلوله توپ و تیر ۲۳ و قناسه که نمی ترسید، چرا وقتی می گویند حرمله، غش میکنید!

داشتم نگاه به امار شهدای مدافع حرم میکردم، خجالت کشیدم. مرحبا به شما بچه های خوزستان.. مرحبا به هلیو هیلو گفتنتان...

پاسداشت مردمانی که دینشان به اسلام را اکمل الممکنات رساندند.