امام علی (ع): كسى كه دانشى را زنده كند هرگز نميرد.
خانم حیدریان از فعالیت هایی در میراث فرهنگی سخن می گوید که به زعم او در سطح ملی بوده اما به این اشاره نمی کند که روند تخریب و تعرض و کاهش حجم مرمت و حفاظت هم در سطح ملی نام خوزستان را در رده استان های ضعیف قرار داده است.
شوشان / مجتبی گهستونی : با گذشت بیش از سه سال از مدیر کلی پرویز پورفرخی در اداره کل میراث فرهنگی صنایع دستی و گردشگری خوزستان اینبار همسر ایشان نیز ترجیح داده است که به حوزه میراث فرهنگی ورود پیدا کند و به برخی اظهارنظرها واکنش نشان دهد.
مریم حیدریان که تاکنون به همه انتقادات مطرح شده به همسر مدیرکلش برای همه ضعف هایی که در پرداختن به امور جاری واکنش نشان نداده است اینبار درصد برآمده واکنش اش را به شایعات برکناری همسرش از سمت مدیرکلی میراث فرهنگی را رسانه ای کند.
همانطور که خانم حیدریان در ابتدا گفت و گو خود اظهار داشته که " کسی نیست که به حوزه میراث فرهنگی علاقه نداشته باشد " به بخشی از واقعیت های موجود از جمله نبود نیروی انسانی، فقدان ساختار و نداشتن حتی مکانی در خور شان اشاره نموده است. دغدغه ای که همواره همه دوستداران میراث فرهنگی داشته اند. فارغ از بخش از سخنان منصفانه ایشان مثل این حرف که "هرکسی بتواند میراث را خوب اداره کند باید مسئول باشد و اگر کسی باشد که امروز بتواند از ایشان بهتر اداره کند آن نفر بهتر باید بیاید و کار را بر عهده بگیرد." اما اعتراض ما به بخشی از سخنان این بانو است که مجالی یافته تا به طرح آنها بپردازد.ایشان مطمئن باشند که دوستداران میراث فرهنگی چشم بسته غیب نمی گویند.
این خانم که در اظهار نظر به دور از واقعیت با ادعای اینکه اگر به سابقه انجمن ها نگاه کنیم در هر ده مطلبی که از میراث گفته اند 9 تای آن ها منفی بوده! عمده اظهار نظرهای دوستداران میراث فرهنگی را مغرضانه تلقی کرده اند.حال روی سخن ما با ایشان این است که مگر انجمن ها سابقه ای دارند که به آن استناد می کنند. آیا بهتر نبود که ایشان به جای زیر سئوال بردن دوستداران میراث فرهنگی که از جان و مال خودشان مایه می گذارند و از امکانات دولتی و حقوقهای آنچنانی هم بی بهره هستند به همسر محترمشان پیشنهاد می دادند که دست از لجاجت بی فایده با حوزه میراث فرهنگی و گردشگری و صنایع دستی بردارند. ایشان چگونه حاضر می شود نمره همسرش را صد بدهد و عملکرد دیگران را در کمال نا آگاهی زیر سئوال ببرد.
ایشان از فعالیت هایی در میراث فرهنگی سخن می گوید که به زعم او در سطح ملی بوده و ارزش بالایی داشته اما به این اشاره نمی کند که روند تخریب و تعرض و کاهش حجم مرمت و حفاظت هم در سطح ملی نام خوزستان را در رده استان های ضعیف قرار داده است.