امنیت ملی و ملاحظات محلی

عبدالرضا دسومی  تقویت وتوجه به امنیت ملی به عنوان محوری ترین مولفه در هر نظام وحکومتی ،امری مهم و ضروری تلغی می گردد،این مهم از طریق اعمال در مباحث برنامه ریزی، قانونگذاری،سرمایه گذاری،سیاستگذاری ومدیریت هرکشور، پیگیری وعملیاتی می گردد. توجه به همبستگی واحساس تعلق خاطر شهروندان به هویت ملی به عنوان کلیدی ترین راه مقابله با گسست اجتماعی وتقویت امنیت ملی ،مورد اعتناء و از اهداف هر ساختار ونظام اجتماعی است.

 

تقویت وتوسعه مشارکت عمومی وایجاد فرصت های برابر ورقابتی جهت استفاده از ظرفیتهای فردی و جمعی، به ارتقاء احساس تعلق خاطر وتعهد اجتماعی شهروندان و حصول وفاق اجتماعی که از عناصر اساسی واصلی همبستگی،یکدلی و از زیرساخت های امنیت ملی می باشند،به عنوان راهکار دستیابی به امنیت ملی پایدار می باشد. تقویت امنیت ملی و احساس رضایتمندی و تعلق خاطر افراد،بستر تمامی فعالیت های توسعه ای، اعم از سرمایه گذاری، اشتغال،رفاه اجتماعی و….می باشد.

یکپارچگی اقوام بویژه در کشورهای کثیر القوم از عوامل تعیین کننده در توسعه ، وحدت ملی و یکپارچگی هر کشور وجامعه ای است به عبارتی هبستگی عمومی هر جامعه ای از رمز ورازهای ماندگاری وپایداری هر نوع توسعه ای است، گسست وتبعیض در هر جامعه ای از موانع و عوامل محدود کننده بالندگی است وضمن تحمیل هزینه های هنگفت واتلاف فرصت های ترقی و پیشرفت هر کشور و از عوامل چالشی در مسیر امنیت و وحدت ملی می باشد.

کشورهای توسعه یافته وکثیر القوم بادرک این نیاز وضرورت ضمن تمهید فرصت ها، با تعمیق مشارکت عمومی ضمن غلبه بر چالش* کثرت قومی* به تقویت همبستگی اجتماعی و امنیت ملی نائل آمده اند. از عوامل موثر در غلبه ما بویژه در دهه اول انقلاب که دولت مرکزی فاقد ساختارهای حکومتی ودفاعی لازم بود واز طرفی با چالشهای سخت وپرحجم داخلی وخارجی مانند توطئه گروهک ها در مناطق مختلف کشور و جنگ تحمیلی روبرو بودیم،احساس همبستگی عمومی وتعلق خاطر شهروندان به امنیت ملی و یکپارچگی کشور از عوامل موثر در ایستادگی وغلبه بر این چالش ها بود،اکنون نیز برای پیشبرد انقلاب ومقابله با چالش های پیش رو،باید بر تقویت همبستگی و اتحاد ملی تاکید واصرار نمود،متاسفانه سیاست ها و عملکرد غیر مدبرانه وفاقد برنامه ی اکثر مدیران اجرایی استان در سه دهه اخیر در بی توجهی به عناصر موثر در ایجاد وارتقاء مشارکت عمومی وعدم استفاده از ظرفیت های انسانی(بویزه مردم عرب)، زمینه وبستر گسست و واگریی وبه عبارتی تضعیف امنیت ملی را فراهم نموده اند و امروز استان ومردم او را با چالشی موثر و شکننده مواجه نموده اند،تعدادی از نخبگان عرب (اگرچه توقع بود در این سه دهه، سایر نخبگان استان نیز به ستم وظلم فاحشی که به دلیل کج فهمی و عدم آینده نگری بعضی صاحب منصبان استان به این مردم روا شده است اعتراض وبا صدای بلند به مقابله با این تبعیض وستم برخیزند،افسوس که تا کنون چنین صدایی شنیده نشد) برای اصلاح وضع موجود با برگذاری جلسات حضوری با تعدادی از وزرا و مسئولین وعلمای محترم استان، پیگیری هایی داشته اند،اما علی رغم جلسات پیش گفته و رساندن صدای مردم به مسئولین کشوری واستانی تا کنون نتیجه ی ملموس واجرایی دربر نداشته است. بر این اساس اولا: سخنی با استاندار محترم استان و ثانیا: سخنی بانخبگان عرب دارم :

۱- ضمن جلب نظر استاندار محترم بر ضرورت توجه به آثار مخرب وخطر آفرین استمرار مدیریت مبتنی بر تبعیض وضرورت تجدید نظر واصلاح معنی دار و ملموس ترکیب مدیریتی دستگاه های اجرایی ،به تقویت عوامل همبستگی وهمگرایی کوشش وبه عنوان نقطه عطفی در مدیریت استان (پس از سه دهه حرمان وکج روی مدیریتی ورفتاری مدیران)به نام خود وسبک مدیریت مربوطه ثبت نماید.

۲-نخبگان عرب در صورت عدم حصول نتیجه از پیگیری ها و جلسات پیش گفته با وزرا،مدیران استانی و علماء در خصوص وضعیت نگران کننده تبعیض و ناروایی حاکم بر بخش قابل توجه از مردم استان و با هدف تقویت همبستگی جمعی مردم استان و ممانعت از واگرایی موجود،پیشنهاد می گردد در انتخابات آتی ریاست جمهوری با سازماندهی ومدیریت رای مردم عرب ،آن را در سبد رای کاندیدایی که شخصا”(بدون واسطه)طی فرایندی عملیاتی وبه صورت کمی و قابل اجرا متعهد به اصلاح وتغییر ترکیب مدیریتی موجود باشد،ریخته شود و آن را به عنوان تجربه ای موفق از همبستگی و وحدت عمل نخبگان عرب در -عمل سیستمی وبرنامه ای- به نمایش گذاشته شود وبه نقطه عطف تاریخی بدل نماییم. چرا که به فرموده امام راحل(ره)قریب به مضمون-آنچه مردم می خواهند آن می شود