- آرشیو
- |
- عضویت در خبرنامه
- |
- درباره ما
- |
- |
-
- صفحه نخست
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- شهرستان ها
- |
- تماس با ما
- |
- پیوند ها
- چرا سید ابوالحسن حسن زاده ؟
- ساعت جدید کاری برای ادارات اعلام شد
- مدیران با مردم ارتباط نزدیکی داشته باشند
- رفع مشکل استقرار شرکتهای دانش بنیان با تحقق مصوبه سفر رییس جمهور به خوزستان
- رسانه طراز انقلاب اسلامی یعنی نقد منصفانه، اطلاع رسانی شفاف و صادقانه و پرهیز از دروغ و تهمت
- بهره مندی از ظرفیت های فرهنگی انقلاب برای مقابله با اباحه گری بسنده می کند
- چرا به جای ساماندهی متکدیان؛ سیستمی افزایش پیدا می کنند؟!!
- انقلابات رنگی تحت الگوی جوکریسم
به روز شده در: ۰۱ آذر ۱۴۰۳ - ۱۳:۱۷
قال علی علیه السلام: انسان سه جا تغییر میکند: نزد صاحبان قدرت، روی صندلی قدرت و غنا بعد از فقر و هرکس تغییر نکند دارای خرد ناب و اخلاق مستقیم است. القُربِ مِنَ المُلوكِ ، و الوِلاياتِ ، و الغَناءِ من الفَقرِ ، فمَن لَم يَتَغَيَّرْ في هذهِ فهُوَ ذو عَقلٍ قَويمٍ و خُلقٍ مُستَقيمٍ
ریاست به دست کسانی خطاست، که از دست شان دست ها بر خداست...سعدی عافیت خواهی نظر در منظر خوبان مکن، ور کنی بدرود کن خواب و قرار خویش را(سعدی)
آن را که چنین دردی، از پای دراندازد، باید که فروشوید، دست از همه درمان‌ها(سعدی)
هر که دلارام دید ،از دلش آرام رفت، چشم ندارد خلاص ،هر که در این دام رفت
(سعدی)
کسی نیک بیند به هر دو سرای، که نیکی رساند به خلق خدای(سعدی) امام علی (ع): كسى كه دانشى را زنده كند هرگز نميرد.
آخرین اخبار
اهواز- ایرنا- 17 مرداد یادآور تلاش خستگی ناپذیر کسانی است که در سخت ترین شرایط همواره در کنار مردم بوده و وظیفه خطیر اطلاع رسانی را به نحو شایسته به سرانجام رساندند.
قلمم بنویس از درد کسانی که صدایشان به جایی نمی رسد،از درد کسانی که می خواهند دیده شوند تا این دیده شدن مرهمی بر نداشته هایشان باشد.
قلمم بنویس ،بنویس حرفهای پدری را که توانایی تامین هزینه های درمان فرزند بیمارش را نداشت و به تو پناه آورد تا شاید کسی به فریاد بغض فروخورده و چشمان اشک آلود فرزندش برسد.
بنویس از نیازهای کودکانی که برای عشقشان به تحصیل مجبور به ساعت ها کوهنوردی بودند و به دلیل بیماری ناشی از گذر از رودخانه مجبور به ترک تحصیل شدند و آرزوی تحصیل را برای همیشه به فراموشی بسپارند.
بنویس از دانش آموزانی که برای تحصیل مجبور بودند مدارس کپری را به بی سوادی ترجیح دهند و همپای آموزگار در سرمای زمستان بابا آب داد را با صدای بلند زمزمه کند. بنویس از خانوارهایی که با وجود گذر لوله های نفت از زیر پایشان مجبور بودند برای تهیه آب آشامیدنی که ابتدایی ترین نیاز یک خانواده است چندین کیلومتر را طی کنند و برای روشن کردن منازل محقر خود مجبور به آتش افروختن هستند.
بنویس از زبان مادری که داغ مرگ فرزندش را در جاده های ناامن و کوهستانی به جان خرید و حاضر نشد از سادگی روستایش را به شهرنشینی بدهد. بنویس از درد جوانی که پشت کوههای احمدفداله دزفول از نیش عقرب به خود می پیچید و منتظر دارو بود ولی به دلیل صعب العبور بودن منطقه به او رسیدگی نشد و تلف شد.
بنویس از زن بارداری که هنگام وضع حمل پشت کوهها ماند و تلف شد و آرزوی به دنیا آمدن فرزندش را به گور برد. بنویس از کشاورزانی که پس از چندین ماه تلاش و بی خوابی شبانه در سرما و گرمای روزگار مجبور شدند محصول خود را در زمین رها کنند یا خوراک دام کنند و زیر میلیون ها بدهی کمر خم کنند.
بنویس از نیازمندانی که برای معیشت خود نیاز به تکه نانی داشتند و چشم انتظار کمک یک نیکوکار بودند تا سفره ای در حد سیر شدن شکم فرزندان داشته باشند. بنویس از معلولانی که تنها تفریح آنها استراحت در مرکز توانبخشی با حداقل امکانات است ،معلولانی که به دلیل مشکلات جسمی و ذهنی توسط والدینشان رها شده اند و به آغوش نیکوکاران پناه برده اند.
قلمم بنویس از حال و روز کارگران اخراج شده ای که توان رفتن به خانه و روبرو شدن با همسر و فرزندان چشم انتظار خود با دستهای خالی را نداشت و مجبور شد شب را بیرون از خانه بگذراند.
بنویس از خانه هایی که با سهل انگاری عده ای زیر آب رفت و برای پرداخت خسارت خواست که دیده شود و به تو نیاز داشت.
بنویس از دغدغه جوانانی که برای اشتغال و پاک بودن به هر دری زدند و کسی صدایشان نشنید.
بنویس از تلخی ها و شیرینی ها ،از زیبایی ها و زشتی ها ،از آرزوها و خواستن ها،از نجواها و فریادهایی که باید شنیده شوند و پاسخ گفته شوند.
قلمم بنویس...
