عبدالرحمن نیک سرشت
به نظر می رسد گره ی کور دیگری در یارکشی بین دو فراکسیون رقیب برای انتخابات چهارمین هیات رییسه شورای شهر اهواز بین ۲۱ نفر عضو آن ،به میان افتاده است ، که همانا دیدیم ، امروز دهم شهریور ماه ۱۳۹۵ هفت نفر از اعضای فراکسیون اقلیت موفق شدند که دست به آبستراکسیون بزنند تا جلسه را از رسمیت و دستور کار خود خارج کنند.
بهتر است برای تنویر افکار عمومی ، نکات برجسته ای را در آخرین سال کار شورای شهر اهواز ، مورد کنکاش و تدقیق قرار دهیم.
۱_ به نظر می رسد ۱۴ عضو شورای شهر اهواز ، یعنی اعضای فراکسیون اکثریت ، به رهبری اسکندر زنگنه ، حول محور ریاست هوشنگ شیرمردی متحد شدند.
۲_ به نظر می رسد ائتلاف فراکسیون اکثریت ، انگیزه و انرژی استیضاح شهردار کلانشهر اهواز یعنی جناب آقای مهندس سید خلف موسوی را به دلایلی که عرض خواهد شد ، ندارد!
۳_به نظر می رسد که اعضای فراکسیون اقلیت ، به رهبری حجت مظفری که حول ریاست شورای شهر یعنی رامی علاسوند گرد آمدند توان و قدرت شکستن ائتلاف فراکسیون اکثریت را از طریق آبستراکسیون ندارند.
۴_ به نظر می رسد که اعضای اتئلاف اکثریت ، علاوه بر عدم توانایی برکناری شهردار ، نیز قادر نباشند که تغییر محسوسی ، در جغرافیای قدرت مدیریت شهری را در این مدت کوتاه مانده از عمر خود بوجود آورند.
پس با این پیش فرض ها ، ما شاید بتوانیم اینگونه پرسشگری بکنیم ، که اصولا ، چرا ، ائتلافی بدین اکثریت کمی ، چندان دستاورد کیفی قابل ملاحظه ای را در بر ندارد !؟
یا محل مصرف سیاسی آن در چه مقوله ای می تواند باشد!؟
بدون تردید ، همیشه این طور به نظر می رسد که فراکسیون اقلیت ، بار و انرژی کیفی و مثبت تری دارد ، زیر آنها بعنوان اعضای یک گروه هم منافع ، نسبت به رقیب خود در درون شورای شهر ، پیوسته پر قدرت تر ظاهر می شوند ، و شکی نیست که آنها در کار جمعی قوی تر از حریف خود عمل می کنند و نیز از قرار معلوم تجربه نشان داده است که اهداف مشخص تری را ، نسبت به رقیب خود ، چه در سه سال گذشته ، و چه در آینده ی شهر توانسته و نیز می توانند دنبال کنند.
از همه مهمتر ، رهبران ظاهر و پنهان ، فراکسیون اقلیت همواره توانسته هوشمندانه همه چیز را در کنترل خود در آورند .
آری ، اعضای فراکسیون اقلیت این بار اگر نتوانند مثل سال دوم ریاست شورای شهر را از آن خود کنند اما قادر خواهند بود که اوضاع را به کنترل خود در آورند و در تثبیت جغرافیای قدرت ابتکار عمل را در دست گیرند .
آری همیشه ، در طی این سه سال، در به همین پاشنه می چرخید ، زیرا آنها نسبت به رهبران فراکسیون رقیب نسبت به منافع گروهی خودشان هم متحدتر و هم بی تردیدترند و دقیقا می دانند چه می خواهند .
به گزارش اخباری که جسته و گریخته از زبان همکاران رسانه ای خود شنیدم در فراکسیون اکثریت شدت نارضایتی ها بر سر موضوعات پراکنده و متعددی می باشد ، که ارزش کار سیاسی نداشته و نیز انرژی هیچ تغییری را در خود ندارد ، مثلا اعضایی چون شیرمردی ، خورشیدی و سعادت نیا ، که با شهردار زاویه ی شدیدی دارند و بارها این مخالفت را در نطق های اخیر خود در شورای شهر نشان داده اند ، نه روی استیضاح شهردار سفت و محکم مصممند و نه می توانند فراکسیون اکثریت را به سمت استیضاح سوق دهند ، و به فرض این که ، این حضرات تمام زور خود را بزنند و تصور کنیم بخواهند شهردار را برکنار کنند شاید بتوانند دو نفر دیگر را باخود هم آواز کنند ، پس به همین خاطر است که اغلب ناظرین سیاسی منتفی بودن مساله ی استیضاح شهردار را ، درمدیریت شهری منتفی اعلام می نمایند ، مگر این که بازی کلان تری در کار باشد که بسیار بعید به نظر می رسد .
خب ، پس کارکرد این آبستراکسیون پیشگیرانه در پلی آف بازی شورا از طرف فراکسیون اقلیت در چیست !؟
شاید هدف اول ، فراکسیون اقلیت ، نشان دادن بی برنامه گی و غیرهدفمند بودن رقیب مقابل باشد ، که با این کار به عقبه خود و سایر رقبای دیگر خود در شهر بگویند که آنها امروز در قالب یک بازیگر قوی در آینده ی مدیریت شهری باقی می مانند و میدان رقابت را به همین سادگی وا نمی گذارند!
دومین هدف فراکسیون اقلیت از دست ندادن شهردار منتخب شان است که در فراکسیون رقیب هم پر طرفدار است ، آری همان ، شاه بیت غزل شعرشان، یعنی سیدخلف موسوی که موجب تثبیت وضع موجود است،
اما کماکان این پرسش، نباید بی پاسخ بماند که اعضای فراکسیون اکثریت ، اگر هدف جمعی مشخصی مانند برکناری شهردار و یا تغییر جغرافیای قدرت را ندارند پس چرا ، حول محور شیرمردی جمع شدند ، پر مسلم است زیرا ، طرفداران سید خلف موسوی در این ائتلاف ، با این کارشان ، می خواهند به سید خلف موسوی این پیام روشن را مخابره کنند که اولا ، با این که قدرت جمع شدن دور مخالفانش را دارند ولی در استیضاح وی نمی کوشند چون از انحصاری شدن هرچه بیشتر شهردار کلانشهر توسط رهبران پیدا و پنهان فراکسیون اقلیت جلوگیری می کنند و دوما ، از سید خلف موسوی می خواهند که در زمان باقیمانده ، میزان سهمی که در جغرافیای قدرت دارند تغییری ندهد ، سوما ، هرکدام از اعضای فراکسیون اکثریت ، به طور فردی سعی می کنند منافع خود را برای ابقاء در شورای پنجم با جناح های سیاسی بیرون از شورا ، گره بزنند .