- آرشیو
- |
- عضویت در خبرنامه
- |
- درباره ما
- |
- |
-
- صفحه نخست
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- شهرستان ها
- |
- تماس با ما
- |
- پیوند ها
- چرا سید ابوالحسن حسن زاده ؟
- ساعت جدید کاری برای ادارات اعلام شد
- مدیران با مردم ارتباط نزدیکی داشته باشند
- رفع مشکل استقرار شرکتهای دانش بنیان با تحقق مصوبه سفر رییس جمهور به خوزستان
- رسانه طراز انقلاب اسلامی یعنی نقد منصفانه، اطلاع رسانی شفاف و صادقانه و پرهیز از دروغ و تهمت
- بهره مندی از ظرفیت های فرهنگی انقلاب برای مقابله با اباحه گری بسنده می کند
- چرا به جای ساماندهی متکدیان؛ سیستمی افزایش پیدا می کنند؟!!
- انقلابات رنگی تحت الگوی جوکریسم
به روز شده در: ۰۱ آذر ۱۴۰۳ - ۱۳:۱۷
قال علی علیه السلام: انسان سه جا تغییر میکند: نزد صاحبان قدرت، روی صندلی قدرت و غنا بعد از فقر و هرکس تغییر نکند دارای خرد ناب و اخلاق مستقیم است. القُربِ مِنَ المُلوكِ ، و الوِلاياتِ ، و الغَناءِ من الفَقرِ ، فمَن لَم يَتَغَيَّرْ في هذهِ فهُوَ ذو عَقلٍ قَويمٍ و خُلقٍ مُستَقيمٍ
ریاست به دست کسانی خطاست، که از دست شان دست ها بر خداست...سعدی عافیت خواهی نظر در منظر خوبان مکن، ور کنی بدرود کن خواب و قرار خویش را(سعدی)
آن را که چنین دردی، از پای دراندازد، باید که فروشوید، دست از همه درمان‌ها(سعدی)
هر که دلارام دید ،از دلش آرام رفت، چشم ندارد خلاص ،هر که در این دام رفت
(سعدی)
کسی نیک بیند به هر دو سرای، که نیکی رساند به خلق خدای(سعدی) امام علی (ع): كسى كه دانشى را زنده كند هرگز نميرد.
آخرین اخبار
وقتی بهترین مربی جهان شدم، اخراجم کردند
بعد از قهرمانی که با ایران در جهان به دست آوردم و بهترین مربی جهان شدم، اخراجم کردند. دو سال خانه‌نشین شدم و در آخر هم مرا مزدور و خائن خطاب کردند.
سرمربی ایرانی تیم ملی تکواندوی جمهوری آذربایجان می‌گوید: باید ابراز تأسف کنم به‌خاطر قدرنشناسی فدراسیون تکواندو و مسئولان ورزش کشورم چون بارها افتخاراتی در ایران کسب کردیم اما نه‌تنها مراسم تقدر برای تیم‌ملی برگزار نکردند، بلکه عده‌ای تنگ‌نظر باعث به هم ریختن تیم ما و اخراج بنده شدند.
روزنامه شهروند می‌نویسد: بعد از درگیری لفظی میان رضا مهماندوست و سیدمحمد پولادگر، حالا سرمربی ایرانی تیم‌ملی جمهوری آذربایجان از محبوبیت بیشتری هم برخوردار شده و از این‌که توانسته به‌عنوان یک ایرانی نشان شهرت را از الهام علی‌اف، رئیس‌جمهوری جمهوری آذربایجان دریافت کند، ابراز خوشحالی میکند.
بعد از مراسمی که جمعه شب در باکو برگزار شد، به سراغ مهماندوست رفتیم و دقایقی با وی همکلام شدیم. در ادامه گفت‌وگوی «شهروند» را با رضا مهماندوست می‌خوانید:
از مراسم تقدیری که در آذربایجان برگزار شد، صحبت کنید.
از این بابت که یک ایرانی مفتخر به دریافت این مدال در تاریخ ورزش آذربایجان شده، خیلی خوشحالم. نشانی که من دریافت کردم، بالاترین نشان لیاقت در کشور آذربایجان است. نام شهرت بر روی مدال من نقش بسته که به معنای بالاترین مقام است.
از سایر ایرانی‌های حاضر در آذربایجان نیز تقدیر شد؟
بله، با دوستان دیگر در کشتی یعنی جمشید خیرآبادی و صباح شریعتی با هم بودیم. البته میلاد بیگی هم که شاگرد خودم است و مرا همراهی می‌کرد. البته سایر دوستان نشان‌های طلایی دریافت نکردند اما به آنها نیز تبریک گفتم.
خیلی از شخصیت‌های ورزشی از جمله علی کریمی این موفقیت را به شما تبریک گفتند و البته حسرت خوردند که چرا شما در یک کشور دیگر هستید؟
پیام‌های محبت‌آمیز دوستان را دیدم و خیلی از این بابت خوشحال و ممنون هستم. باید به صورت ویژه از علی دایی و علی کریمی، دو اسطوره تکرار نشدنی ورزش ایران و جهان تشکر کنم که مرا مورد لطف خود قرار دادند.
زمانی که در ایران بودید و با تیم‌ملی تکواندو قهرمان جهان شدید، چنین تقدیری از شما صورت گرفت؟
واقعاً از این بابت بسیار غمگین هستم و بعد از مراسم نیز خیلی حال خوبی نداشتم. باید ابراز تأسف کنم به‌خاطر قدرنشناسی فدراسیون تکواندو و مسئولان ورزش کشورم چون بارها این افتخارات را در ایران کسب کردیم اما نه‌تنها این مراسم‌ها را برای تیم‌ملی برگزار نکردند، بلکه عده‌ای تنگ نظر باعث به هم ریختن تیم ما و اخراج بنده شدند. جالب این‌که بعد از آن گفتند نبودن مهماندوست مهم نیست و ما نفرات بهتری را داریم.
خیلی‌ها پاداش ٢٠٠ هزار دلاری شما را با قرارداد فوتبالیست‌ها و حتی پاداش‌هایی که قرار است به مدال‌آوران المپیکی ایران اهدا شود، مقایسه کردند؟
واقعا نمی‌دانم چه بگویم. خدا را شکر می‌کنم که من در میان رسانه‌ها و مردم ایران جایگاه خودم را دارم. مهم ارزش دادن به این حرکت و تلاش ما بود که دیده شد. من نمی‌توانم مقایسه‌ای بین خودم و سایرین انجام دهم و بهتر است که بقیه با یک نگاه منطقی این کار را کنند.
به نظر می‌رسد که همچنان دل پُری از مسئولان فدراسیون تکواندو دارید؟
بعد از قهرمانی که با ایران در جهان به دست آوردم و بهترین مربی جهان شدم، اخراجم کردند. دو سال خانه‌نشین شدم و در آخر هم مرا مزدور و خائن خطاب کردند. البته فدراسیون چنین نگاهی داشت و از سوی دیگر مردم همیشه پشت من بودند و از من حمایت کردند و در همه سختی‌ها به من لطف خود را نشان دادند و به خاطر همین من شرمنده مردم شدم. دست همه کسانی که از حمایت کردند را می‌بوسم و امیدوارم روزی بتوانم دوباره به آنها خدمت کنم.
در آخر هم از برنامه آینده‌تان بگویید؛ در آذربایجان ماندنی هستید؟
بله، فعلا که قرارمان بر ادامه همکاری است و شرایط خوبی هم برای ما فراهم کرده‌اند. تا چند وقت دیگر باید اردوهای خودمان را شروع کنیم تا برای بازی‌های کشورهای اسلامی آماده شویم. البته بعد از آن هم مسابقات جهانی کره‌جنوبی را در پیش داریم که از اهمیت بالایی برخوردار است و امیدوارم بتوانیم موفقیت‌های المپیک را آن‌جا نیز تکرار کنیم. به‌هرحال من یک مربی حرفه‌ای هستم و کارم را در همین کشور تا جایی که ادامه داشته باشد، پیگیری می‌کنم.
روزنامه شهروند می‌نویسد: بعد از درگیری لفظی میان رضا مهماندوست و سیدمحمد پولادگر، حالا سرمربی ایرانی تیم‌ملی جمهوری آذربایجان از محبوبیت بیشتری هم برخوردار شده و از این‌که توانسته به‌عنوان یک ایرانی نشان شهرت را از الهام علی‌اف، رئیس‌جمهوری جمهوری آذربایجان دریافت کند، ابراز خوشحالی میکند.
از مراسم تقدیری که در آذربایجان برگزار شد، صحبت کنید.
از این بابت که یک ایرانی مفتخر به دریافت این مدال در تاریخ ورزش آذربایجان شده، خیلی خوشحالم. نشانی که من دریافت کردم، بالاترین نشان لیاقت در کشور آذربایجان است. نام شهرت بر روی مدال من نقش بسته که به معنای بالاترین مقام است.
از سایر ایرانی‌های حاضر در آذربایجان نیز تقدیر شد؟
بله، با دوستان دیگر در کشتی یعنی جمشید خیرآبادی و صباح شریعتی با هم بودیم. البته میلاد بیگی هم که شاگرد خودم است و مرا همراهی می‌کرد. البته سایر دوستان نشان‌های طلایی دریافت نکردند اما به آنها نیز تبریک گفتم.
خیلی از شخصیت‌های ورزشی از جمله علی کریمی این موفقیت را به شما تبریک گفتند و البته حسرت خوردند که چرا شما در یک کشور دیگر هستید؟
پیام‌های محبت‌آمیز دوستان را دیدم و خیلی از این بابت خوشحال و ممنون هستم. باید به صورت ویژه از علی دایی و علی کریمی، دو اسطوره تکرار نشدنی ورزش ایران و جهان تشکر کنم که مرا مورد لطف خود قرار دادند.
زمانی که در ایران بودید و با تیم‌ملی تکواندو قهرمان جهان شدید، چنین تقدیری از شما صورت گرفت؟
واقعاً از این بابت بسیار غمگین هستم و بعد از مراسم نیز خیلی حال خوبی نداشتم. باید ابراز تأسف کنم به‌خاطر قدرنشناسی فدراسیون تکواندو و مسئولان ورزش کشورم چون بارها این افتخارات را در ایران کسب کردیم اما نه‌تنها این مراسم‌ها را برای تیم‌ملی برگزار نکردند، بلکه عده‌ای تنگ نظر باعث به هم ریختن تیم ما و اخراج بنده شدند. جالب این‌که بعد از آن گفتند نبودن مهماندوست مهم نیست و ما نفرات بهتری را داریم.
خیلی‌ها پاداش ٢٠٠ هزار دلاری شما را با قرارداد فوتبالیست‌ها و حتی پاداش‌هایی که قرار است به مدال‌آوران المپیکی ایران اهدا شود، مقایسه کردند؟
واقعا نمی‌دانم چه بگویم. خدا را شکر می‌کنم که من در میان رسانه‌ها و مردم ایران جایگاه خودم را دارم. مهم ارزش دادن به این حرکت و تلاش ما بود که دیده شد. من نمی‌توانم مقایسه‌ای بین خودم و سایرین انجام دهم و بهتر است که بقیه با یک نگاه منطقی این کار را کنند.
به نظر می‌رسد که همچنان دل پُری از مسئولان فدراسیون تکواندو دارید؟
بعد از قهرمانی که با ایران در جهان به دست آوردم و بهترین مربی جهان شدم، اخراجم کردند. دو سال خانه‌نشین شدم و در آخر هم مرا مزدور و خائن خطاب کردند. البته فدراسیون چنین نگاهی داشت و از سوی دیگر مردم همیشه پشت من بودند و از من حمایت کردند و در همه سختی‌ها به من لطف خود را نشان دادند و به خاطر همین من شرمنده مردم شدم. دست همه کسانی که از حمایت کردند را می‌بوسم و امیدوارم روزی بتوانم دوباره به آنها خدمت کنم.
در آخر هم از برنامه آینده‌تان بگویید؛ در آذربایجان ماندنی هستید؟
بله، فعلا که قرارمان بر ادامه همکاری است و شرایط خوبی هم برای ما فراهم کرده‌اند. تا چند وقت دیگر باید اردوهای خودمان را شروع کنیم تا برای بازی‌های کشورهای اسلامی آماده شویم. البته بعد از آن هم مسابقات جهانی کره‌جنوبی را در پیش داریم که از اهمیت بالایی برخوردار است و امیدوارم بتوانیم موفقیت‌های المپیک را آن‌جا نیز تکرار کنیم. به‌هرحال من یک مربی حرفه‌ای هستم و کارم را در همین کشور تا جایی که ادامه داشته باشد، پیگیری می‌کنم.
