- آرشیو
- |
- عضویت در خبرنامه
- |
- درباره ما
- |
- |
-
- صفحه نخست
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- شهرستان ها
- |
- تماس با ما
- |
- پیوند ها
- چرا سید ابوالحسن حسن زاده ؟
- ساعت جدید کاری برای ادارات اعلام شد
- مدیران با مردم ارتباط نزدیکی داشته باشند
- رفع مشکل استقرار شرکتهای دانش بنیان با تحقق مصوبه سفر رییس جمهور به خوزستان
- رسانه طراز انقلاب اسلامی یعنی نقد منصفانه، اطلاع رسانی شفاف و صادقانه و پرهیز از دروغ و تهمت
- بهره مندی از ظرفیت های فرهنگی انقلاب برای مقابله با اباحه گری بسنده می کند
- چرا به جای ساماندهی متکدیان؛ سیستمی افزایش پیدا می کنند؟!!
- انقلابات رنگی تحت الگوی جوکریسم
به روز شده در: ۰۱ آذر ۱۴۰۳ - ۱۳:۱۷
قال علی علیه السلام: انسان سه جا تغییر میکند: نزد صاحبان قدرت، روی صندلی قدرت و غنا بعد از فقر و هرکس تغییر نکند دارای خرد ناب و اخلاق مستقیم است. القُربِ مِنَ المُلوكِ ، و الوِلاياتِ ، و الغَناءِ من الفَقرِ ، فمَن لَم يَتَغَيَّرْ في هذهِ فهُوَ ذو عَقلٍ قَويمٍ و خُلقٍ مُستَقيمٍ
ریاست به دست کسانی خطاست، که از دست شان دست ها بر خداست...سعدی عافیت خواهی نظر در منظر خوبان مکن، ور کنی بدرود کن خواب و قرار خویش را(سعدی)
آن را که چنین دردی، از پای دراندازد، باید که فروشوید، دست از همه درمان‌ها(سعدی)
هر که دلارام دید ،از دلش آرام رفت، چشم ندارد خلاص ،هر که در این دام رفت
(سعدی)
کسی نیک بیند به هر دو سرای، که نیکی رساند به خلق خدای(سعدی) امام علی (ع): كسى كه دانشى را زنده كند هرگز نميرد.
آخرین اخبار
مدت زماني است كه توهين و تخطئه مسئولان و بزرگان كشور از تريبون‌هاي عمومي و رسمي شدت يافته است و انگار دارد قبح اش ريخته مي‌شود؛ اتفاق ناخوشايندي كه اگر در جامعه تسري يابد نتيجه مستقيم آن مي‌شود ترويج بداخلاقي و باب شدن توهين و تخطئه در همه لايه‌هاي اجتماعي. بايد دانست اين شيوه نوظهور مطابق است با سياستی که هدف وسيله را توجيه مي‌كند، يا نگرش «سياست براي قدرت» كه اصول اخلاقي را كنار مي‌گذارد و از هر روشي در جهت قدرت يابي بهره مي‌برد، بدين معني كه اخلاق را به كناري مي‌نهد و قدرت را مي‌چسبد و براي حفظ يا دستيابي به آن از هيچ روش و وسيله‌اي فروگذار نمي‌كند.
اين سياست اما در جمهوري اسلامي ايران مذموم است، حكومتي كه مبنايش اسلام و تشيع است و الگويش حكومت علي (ع)، اين رفتارها را برنمي تابد و بسياري از دلسوزان و بزرگان را به واكنش مي‌دارد.
در اين راستا حجت‌الاسلام والمسلمين مسيح مهاجري در يادداشتي با بيان اينكه منبر امامت جمعه، از موقعيت‌هاي بسيار مهم در نظام جمهوري اسلامي است، تاكيد كرد: واقعيت اين است كه عده‌اي از ائمه جمعه در حد مطلوبي به وظايف خود عمل مي‌كنند و در جذب مردم و ايجاد وحدت و همدلي و تقويت جبهه حق موفقند، عده‌اي نيز هر چند موفق نيستند ولي كارنامه منفي هم ندارند، اما عده‌اي متاسفانه در كارنامه خود غير از ايجاد تفرقه، چركين كردن قلب‌ها نسبت به همديگر و دفع مردم چيزي ندارند.
وي افزود: متاسفانه يكي از مشكلات آن دسته از ائمه جمعه كه داراي كارنامه منفي هستند اين است كه يا معلومات كافي براي اداره نماز جمعه ندارند يا فرصت كافي براي مطالعه و آماده كردن مطالب جهت پربار كردن خطبه‌ها اختصاص نمي‌دهند. اين قبيل افراد چون با دست خالي بر منبر نمازجمعه تكيه مي‌زنند، خود را ناچار مي‌بينند براي جلب‌توجه مخاطب به پرخاش كردن به اين و آن متوسل شوند و از مسير پدري به مسير طرفيت واز جاده انصاف به بيراهه تخريب و منفي‌بافي كشانده شوند. اين شيوه، مردم را از نماز جمعه دور مي‌كند، قلب‌ها را از همديگر مكدر مي‌نمايد و مانع وحدت و انسجام مي‌شود. همچنين چندي پيش حجت‌الاسلام سيدمهدي طباطبايي عضو شاخص جامعه روحانيت مبارز با تاكيد براين كه هر نوع تندروي سياسي از تريبون‌هاي مذهبي به‌شدت خطرناك است، خاطرنشان كرد: برخي به جاي روشنگري، عقده‌گشايي مي‌كنند.
او با اشاره به اهميت و جايگاه منبرها و تريبون‌ها گفت: هميشه در هر منبري وظيفه گوينده اين است كه در مسير آگاه‌سازي مردم و توجه دادن قلب و روح آنها به خود و روز جزا سخنراني كند. وي تصريح كرد: يك اصل مهم براي سخنراني كه از جايگاه روحانيت بر منبر مي‌نشيند اين است كه بداند روشنگري يك امر هميشگي است اما تهمت، توهين و افترا هرگز. كسي حق ندارد از تريبون مذهبي به كسي توهين كند یا براي اشخاصي ايجاد مشكل كند.
در برابر بداخلاقي تريبون‌داران قانون را علم كنيم
در طرف ديگر ميدان اخلاقيات و تقوي كساني قرار گرفته‌اند كه براي مطرح كردن خود كه نوعي كشش به سمت قدرت است، بزرگان نظام و انقلاب را مورد حمله مي‌دهند و از رئيس‌جمهور گرفته تا رئيس مجمع تشخيص مصلحت نظام و ديگراني را كه كارنامه درخشان شان در دفاع از انقلاب بر هيچكس پوشيده نيست هدف قرار مي‌دهند؛ كساني كه به واسطه فعاليت بزرگان انقلاب است كه تريبون‌دار شده‌اند. حال سوالي كه در اذهان نقش مي‌بندد اين است كه آيا «منافق خواندن رئيس تشخيص مصلحت نظام» برخلاف منافع ملي و مصالح كشور نيست؟
آيا به ايجاد شكاف و گسست در حاكميت نمي‌انجامد؟! به نظر مي‌رسد بايد چاره‌اي انديشد كه اگر افراد نمي‌توانند اخلاق سياسي را در رفتار و كردار خود و به ويژه تريبون‌هاي رسمي به منصه ظهور برسانند و مسئولانه، عالمانه و اخلاقي سياست ورزي كنند، لااقل با ابزار قانون با آنان برخورد شود.
