این کاروان و آن کاروان

کاروان سفینه النجاه - حامل ضریح جدید-حسین علیه السلام از روز حرکت از قم تاکنون از هر شهر و دیاری گذشته است شاهد حماسه ی با شکوه ایرانیان سلمان زاده بوده و هست همان مردمانی که پیامبر اکرم صلی الله و علیه و آله و سلم با اشاره به سلمان فارسی فرمود کار بدست قوم این مرد به سرانجم می رسد .صحنه های عجیب ابراز ارادت به این ضریح که فقط نام حسین علیه السلام را برخود دارد تفسیر آن حدیثی است که فرمود حرارات عشق حسین شهید هرگز به سردی نخواهد گرایید .

حالتی که این عشق وصف ناشدنی در قلوب ایجاد کرده است پس از این همه قرن هر انسان خردمندی را متحیر می نماید که این چه سری است این چه راز مگویی است که این نام با دلهای خلق کرده است

دیشب مثل خیلی از مردم اهواز تاب ماندن در خانه نداشتیم با خانواده به پیشواز رفتیم و وا حیرتا که گویی دوباره عاشورای حسین است در مسیر ملاثانی خیل مردم مشتاق در سرما به انتظار ایستاده بودند و چشم انتظار . ابراز عشق عشایر در وصف نمی گنجد . شوری برپاست مگو همه با هم مهربانند و مدد کار از هم پذیرایی می کنند و مهر میورزند چرا که حالا همه همراه کاروانند و حسینی ...

اما و ازینبار کاروان دیگری در مسیر تاریخ در حرکت است ...نه مهری و نه لبخندی هر چه هست توهین و ناسزا به بهترین خلق روزگار و قافله سالار زنی تنهاست زنی که نه محرمی دارد و نه مددکاری نه یاری دارد و نه یاوری

بیشترین نشان محبت این خلق بی خدا تصدق نان و خرماست که فریاد حیدری زینب را در بر دارد که صدقه بر ما حرام است ما ما خاندان رسول خداییم ما اهل بیتیم و باران اشک. آی مردم ای کاش ای کاش جای این کاروانها عوض می شد تا حقیقت سلمانی خویش را باز نماییم و بگوییم که ما اهل ایران از اهلبیتیم...