علي كريمي و «اخلاق»، هميشه رابطه پرفراز و نشيبي داشتهاند. راهی پرفراز و نشیب که تا اینجای زندگی علی کریمی به رساندن او به بالای قله محبوبیت منجر شده است.
بیاخلاقیهای او اعم از مشت به داور و لگد به ساک و ... تا نیکوکاریهایش همه و همه گامی بوده برای رساندن او به جایگاهی که مورد حسرت اکثر اهالی فوتبال است. جایگاهی که رقیبانش فکر میکردند هیچ کس در گرفتن آن از چنگ جادوگر موفق نخواهد بود الا...
الا فردی که این روزها بدجور کمر به قتل محبوبیت او زده است. یک آقای مجازی که کم کم دارد محبوبیت واقعی را نابود میکند. نمیدانیم او چه کسی است. نمیشناسیمش. نام پروفایلش علی کریمی است. نام کانالش علی کریمی است اما به جا نمیآوریمش. پستهایی که میگذارد. حرفهایی که میزند. عکسهایی که منتشر میکند با نامی که بالای صفحهاش دیده میشود در تضاد است. علی کریمی را در تمام این سالها جور دیگری شناخته بودیم. معترض اما ساکت. یاغی اما آرام. همه این تضادها بود که کریمی را کریمی کرده بود. این کریخوانیهای روزمره، این پست های هر ساعته. این فحاشیهای هر طرفه. اینها را از جادوگر سراغ نداشتیم و هضمش نمیکنیم.
گاهی گمان میکنیم صفحهاش را هک کردند. میخواهیم بگوییم یک عصبانیت گذرا و زودگذر بوده. از یک واکنش عصبی لحظهای حرف میزنیم. اما باز هم پست دیگر. باز هم عکس دیگر. باز هم متن جدید. باز هم تاکید بر این که من خودم هستم. همان نامی که روی پروفایل میبینید.
شاید این روزها لازم باشد کسی به کریمی بگوید راه را اشتباه میروی. پله پله قلهای را که قدم قدم بالا رفتهای در حال پایین آمدن هستی. داری نزدیک میشوی به جمع ستارههای دم دستی و اسطورههای قلابی و محبوبهای مجازی. مراقب باش.
علی کریمی یک ماه دیگر وارد 39 سالگی میشود جایی حوالی بحران. بحران 40 سالگی. حالا کریمی نیاز به یکی از آن دریبلهای جادوییاش دارد. دریبل بحران. ماندن در اوج محبوبیت. شبیه بقیه نشدن. ناامیدمان نکن. نگذار 40سالگی تو را از ما بگیرد.
*آی اسپورت