در ادامه این برنامه کارنامه بازیگری داریوش ارجمند در گفتگو با بهروز افخمی بررسی خواهد شد. همچنین مولفه های فرمی سینمای دینی در گفتگوی با مسعود فراستی، محمدتقی فهیم و حسین سلطان محمدی از دوستان فراستی مورد بررسی قرار خواهد گرفت.

برنامه سینمایی «هفت» در راه به سینمای دینی پرداخت که در بخشی از این برنامه به نقد شدید برخی فیلم‌های دینی پرداخته شد و در ادامه، به سریال‌های تلویزیون نظیر «تنهایی لیلا» نیز پرداخته شد و تولید این مجموعه‌های تلویزیونی و پخش برخی سریال‌های ترکی همچون «کلید اسرار» نیز سینمای دینی غیرواقعی خوانده شد که به زعم عوامل برنامه هفت، خنده دار هستند.

به گزارش «تابناک»؛ برنامه سینمایی «هفت»، ساعت 22:30 در حالی آغاز شد که بهروز افخمی این هفته نیز با ارائه نظراتش درباره اکران این برنامه را آغاز کرد. او با هشدار درباره افت فروش فیلم های سینمایی از ابتدای پاییز که اتفاقی مرسوم در سینمای ایران محسوب می‌شود، گفت در هفته های ابتدایی مهر ماه بدون احتساب فروش فیلم فروشنده اصغر فرهادی گیشه سینمای ایران هر هفته تنها یک و نیم میلیارد تومان فروش داشته که نسبت به هفته های گذشته سال 95 رقم نگران کننده ای است.

بهروز افخمی در ادامه راهکاری را برای مقابله با افت فروش فیلم ها ارائه کرد و گفت شورای صنفی نمایش باید فیلم های بیشتری را اکران کند. او در ادامه آماری را هم در مورد فیلم های دارای پروانه نمایش ارائه کرد و گفت که در سینمای امروز ایران، 50 فیلم دارای پروانه نمایش داریم که می بایست تا اول اسفند امسال به نمایش درآیند. از ابتدای امسال تاکنون بیش از 30 فیلم اکران شده، که با توجه به شرایط موجود اکران 50 تا فیلم در 4 ماه دور از ذهن است. افخمی در ادامه خواستار برخورد نرم تر شورای صنفی نمایش شد و برای مقابله ترافیک فیلم های پروانه نمایش دار هم پیشنهاد دا هر هفته 5 فیلم جدید را به اکران درآورده شود.

در ادامه این برنامه کارنامه بازیگری داریوش ارجمند در گفتگو با بهروز افخمی بررسی شد. پیش از این گفت و گو، میان برنامه‌ای متشکل از برخی سکانس‌های فیلم‌هایی که داریوش ارجمند در آنها نقش آفرینی کرده، پخش شد. افخمی در آغاز این گفت و گو عنوان کرد: من 4 سال در مشهد شاگرد دکتر شریعتی بودم و به همراه همسرم شاگرد اول کلاس های این استاد بودم. مادرم و دکتر شریعتی از نخستین کسانی بودند که به طور حرفه ای من را برای بازیگری ترغیب کردند.

او در بخشی دیگر از سخنان گفت: با وجودی که من تعصب بسیاری به تئاتر داشتم، با ورود سینما به ایران جذابیت های این حوزه ما را به خود جذب کرد. اولین فیلم خود را با خرید یک دوربین 8 میلیمتری با وام، به نام «هیس» ساختم و جریان سینمای آزاد مشهد را راه اندختیم. فریدون جیرانی آنجا بود و دستیار من در کارگردانی بود. سینمای آزاد، پدر سینمای امروز است. بچه های خوبی از این گروه بیرون آمدند. نظیر مهدی صباغ زاده ولی بهترین شان فریدون جیرانی است! من وقتی از پاریس برگشتم، جیرانی مرا حیرت زده کرد. هرچند دو فیلم اول جیرانی بد بود و دیر اوج گرفت.

ارجمند در ادامه درباره تجربیاتش و موقعیت فرهنگی مشهد، تاکید کرد: صحنه تئاتر مثل پل صراط می ماند برای یک بازیگر! تا زمانی که از این پل عبور نکند نمی تواند به سینما برسد. من در حوزه شعر و موسیقی مشهد نیز شناخت و روابطی داشتم. آقای شفیعی کدکنی از نوابغ شعری ماست و بی نظیر است. آقای شجریان و پرویز مشکاتیان نیز از دوستان ما بودند و رابطه دارم. مرکزیت تهران همه استعدادها را بلعید! من وقتی تهران آمدم، اداره ارشاد تهران سالن برای تمرین تئاتر ما نداشت. اما ما در مشهد سالن بزرگی برای این کار داشتیم. امروز با وجود 5 میلیون جمعیتی که دارد متاسفانه هنوز به طور جدی وارد حوزه تولید فیلم سینمایی نشده است. عجیب است که شهرهای مذهبی همیشه در هنر پیشرو بوده اند! مثلا بااستعدادترین افراد را در قم می دیدید!

فراستی در ادامه این گفت و گو ادعای عجیب و بدون سندی مطرح کرد و گفت: اولین کلاس بازیگری که در تهران برگزار شد، کلاس من بود. اما همان ابتدای دوره با شاگردانم طی می کنم که بنده کسی را به جایی معرفی نمی کنم! بلعکسش نیز نبوده، یعنی کسی را از بازی در جایی ممنوع کنم! ابدا. هرکسی به هر جایی بخواهد برسد باید خود تلاش کند.

این بازیگر در بخش دیگری از سخنانش اظهر داشت: من آدم توکلی هستم! اصلا برایم مهم نیست. تمام این سینما جمع شدند تا من در "اعتراض" بازی نکنم. من معتقد بودم بر سر هر خوان بنشستم رزاق داده است. معتقدم سینما مثل سایه است. اگر به دنباش بروی، از تو فرار می کند اما اگر راه خودت را بروی، دنبالت می آیند. اما کسانی که خواستند من را حذف کنند، امروز کجا هستند؟ بیایند با هم به میان مردم برویم، ببینم چه کسی در قلب مردم جای دارد! من افتخارم این است که نوکر مردمم و به بیان حضرت علی (ع) از روی شانه خود مردم را نگاه نمی کنم! تا زمانی که سینمای این کشور انقدر کوچک است این تنگ نظری ها وجود دارد. آرزویم بود نقش حضرت ابالفضل (ع) را بازی کنم، چون اعتقاد دارم کسی نیست به اندازه من این مرد بزرگ را بشناسد! من با این آقا بزرگ شدم. اما از من گذشت و دیگر نمی توانم بازی کنم.

ارجمند که پس از بازی در نقش مالک اشتر تصور می‌کرد واقعا مالک اشتر است، در این زمینه عنوان کرد: خیلی ها از من می پرسند که در زمان نقش مالک را چگونه بازی کردی که من می گویم واقعا به خاطر نمی آورم در آن زمان چه کار می کردم. آن زمان فکر می کردم در دکور جنگ صفین حضرت علی(ع) مرا می بیند. من شخصیت مختار را کلا قبول ندارم و به همین دلیل، بازی در این سریال را قبول نکردم. مختار شخصیت سالمی در مذهب تشیع نبوده است. من اعتقاد دارم هنرپیشه با انتخاب نقش جایگاه خود را در جامعه تعیین می کند. برای همین هیچگاه حاضر نشدم نقش منفی بی خاصیتی را بازی کنم. اگر نقش منفی بازی کردم در جهت خدمت به جامعه بوده است. من در منفی ترین نقشی که تاکنون بهرام بیضایی نوشته بود بازی کردم.

همچنین مولفه های فرمی سینمای دینی در گفتگوی با مسعود فراستی، محمدتقی فهیم و حسین سلطان محمدی از دوستان فراستی مورد بررسی قرار گرفت.

برچسب ها: هفت ، برنامه سینمایی

X Share

Stumble Upon Delicious Cloob

Digg

تمام حقوق مادی و معنوی این سایت متعلق به شوشان است و استفاده از مطالب با ذکر منبع بلامانع است.

طراحی و تولید: ایران سامانه