امام علی (ع): كسى كه دانشى را زنده كند هرگز نميرد.
هر روز که به عناوین خبری استان نگاهی می اندازیم شاهد حداقل یک خبر از میراث فرهنگی استان خواهیم بود اما همه این خبرها حاوی خبرهای تلخ برای میراث استان است و هر کدام، دردی از دردهای دوست داران میراث فرهنگی را حکایت می کند.
میراث فرهنگی در سنوات اخیر نه تنها هیچ گامی در پیشبرد اهداف فرهنگی و صیانت از میراث گران بهای به جای مانده از گذشتگان نداشته بلکه دست به تخریب های گوناگونی که در سال 90 به اوج خود رسیده بود زد تا سالی تلخ را در تقویم میراث فرهنگی ثبت کند. اما این سئوال پیش می آید که با توجه به این همه مشکلات و انتقادات وارد شده به مدیریت این سازمان دلیل حمایت استاندار از وی چیست؟ چرا انتخاب یک شخص غیر تخصصی در چنین سمت تخصصی ای انجام شده و حال که این همه عقب ماندگی و ضعف را شاهد هستیم توجیه برای بقای وی چیست؟
همانگونه که دوستداران و پیگیران مسائل میراث فرهنگی اطلاع دارند پرونده شهر شوش برای ثبت جهانی ارسال شده و باید پیگیری های مورد نیاز در این خصوص انجام و اطلاع رسانی شود. در چنین شرایطی بازدیدکنندگان از شهر شوش از حداقل امکانات در نوروز 91 برخوردار نبودند و به گفته یکی از اعضاء انجمن میراث فرهنگی این شهر حتی نیروی مورد نیاز هم برای حفاظت از آثار و راهنمای گردشگری در اختیار نبوده و از کمبود نیروی انسانی رنج می بردند. بدون شک چنین مدیریت هایی باعث خواهد شد تا امتیازات منفی در پرونده ای که برای ثبت جهانی ارسال شده ثبت گردد. البته که مدیریت این سازمان مقصر نیست چرا که وی تخصصی در این زمینه ندارد و تنها پیکان انتقادات به سمت کسانی است که چنین انتصاباتی را حمایت می کنند و آنها را چه خوب و چه بد کورکورانه حمایت می کنند.
اما انتظار نگارنده از این نوشته خطاب به نمایندگانی از استان است که فریاد ضعف مدیریتی در استان را سر می دهند و با گذشت این مدت طولانی و مشاهده این نارسایی ها بازهم هنوز چشم را بر حقایق بسته اند و این گفته خود را در حد یک شعار نگه داشته اند.