- آرشیو
- |
- عضویت در خبرنامه
- |
- درباره ما
- |
- |
-
- صفحه نخست
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- شهرستان ها
- |
- تماس با ما
- |
- پیوند ها
- چرا سید ابوالحسن حسن زاده ؟
- ساعت جدید کاری برای ادارات اعلام شد
- مدیران با مردم ارتباط نزدیکی داشته باشند
- رفع مشکل استقرار شرکتهای دانش بنیان با تحقق مصوبه سفر رییس جمهور به خوزستان
- رسانه طراز انقلاب اسلامی یعنی نقد منصفانه، اطلاع رسانی شفاف و صادقانه و پرهیز از دروغ و تهمت
- بهره مندی از ظرفیت های فرهنگی انقلاب برای مقابله با اباحه گری بسنده می کند
- چرا به جای ساماندهی متکدیان؛ سیستمی افزایش پیدا می کنند؟!!
- انقلابات رنگی تحت الگوی جوکریسم
به روز شده در: ۰۵ آذر ۱۴۰۳ - ۱۰:۵۹
قال علی علیه السلام: انسان سه جا تغییر میکند: نزد صاحبان قدرت، روی صندلی قدرت و غنا بعد از فقر و هرکس تغییر نکند دارای خرد ناب و اخلاق مستقیم است. القُربِ مِنَ المُلوكِ ، و الوِلاياتِ ، و الغَناءِ من الفَقرِ ، فمَن لَم يَتَغَيَّرْ في هذهِ فهُوَ ذو عَقلٍ قَويمٍ و خُلقٍ مُستَقيمٍ
ریاست به دست کسانی خطاست، که از دست شان دست ها بر خداست...سعدی عافیت خواهی نظر در منظر خوبان مکن، ور کنی بدرود کن خواب و قرار خویش را(سعدی)
آن را که چنین دردی، از پای دراندازد، باید که فروشوید، دست از همه درمان‌ها(سعدی)
هر که دلارام دید ،از دلش آرام رفت، چشم ندارد خلاص ،هر که در این دام رفت
(سعدی)
کسی نیک بیند به هر دو سرای، که نیکی رساند به خلق خدای(سعدی) امام علی (ع): كسى كه دانشى را زنده كند هرگز نميرد.
آخرین اخبار
نوشتاری از عباس مدحجی
فضای امروز کل کشور و بالاخص خرمشهر سیاست زده شده است و همه ی ما داریم همه چیز و همه کس را با عینک سیاست رصد میکنیم.
شوشان/ عباس مدحجی
در دنیای بظاهر بزرگ ولی واقعا کوچک امروز ، برای پیشرفت همه جانبه ی یک جامعه ، افزایش سطحِ یک یا دو عامل ملاک نیست و تمام یا غالب شاخصه های تعریف یک جامعه ی رو به رشد باید دست به دست هم دهند تا آن جامعه برای زیست و رشد عناصرش مناسب باشد . اقتصاد ، سیاست ، آموزش ، بهداشت ، امنیت و دیگر عوامل همه و همه باید متناسب باهم ارتقا پیدا کنند تا جامعه ای متعادل و متناسب برای حیات افراد خود بسازند . قطعا هیچ کدام از این عوامل به تنهایی قادر نخواهند بود رشد و تعالی را آنطور که باید و شاید برای جامعه به ارمغان بیاورند .
از بین کلیه ی خصایص کلی وجزیی که در پیشبرد جامعه نقش دارند ، سیاست و اقتصاد علاوه بر رابطه ی تنگاتنگ با یکدیگر ، نقش کلیدی در تثبیت جامعه با ایجاد زیرساختهای کلی دارند . هرچند نقش کلی این دو عامل (فارغ از جزییات و تاثیرات محیطی ) در تمام جهان تعریف شده و مشخص است ولی در کشورهای درحال توسعه مثل ایران و خصوصا در شهرهای متوسط یا کوچکش نقشی فراتر از زیرساخت سازی ایفا میکنند .
تجربه ثابت کرده است هرجا و هر زمانی که سیاست از مسیر خدمت به مردم خارج شده است ، دیر یازود شکست خورده . شاید شکست آن برای افراد آن جامعه محسوس نباشد اما در محکوم بودن چنین سیاستی شکی نیست . فی الواقع پرداختن به سیاست آنجایی خوب و لازم است که ضمن رعایت اسلوب و حدود و ملزوماتش ، در راستای تحقق اهداف والای کل جامعه باشد نه فرد یا عده ای خاص با منافع مغایرِ منافع جامعه. از همین روست که تعدد احزاب و هیٸت ها و تشکل ها و تفکرها در دنیای امروز ما هنجار گرفته تا هرکدام با تمسک به سیاستی که بدان معتقدند جامعه را در مسیر صحیح پیشرفت ، رشد و صعود قرار دهند
همه ی ما بخوبی میدانیم در مناطقی که از نظر جمعیتی و وسعتی کوچکتر هستند و فاصله ی زیادی با مراکز قدرت حکومتی و پایتخت دارند بیش از آنکه احزاب دولتی تاثیر گزار باشند ، تفکرات قومی و احزاب بومی با رویکرد بومی گزینی مٶثرند . این نکته از آنجا حاٸز اهمیت است که در نگاه اول تمام ساکنان آن مناطق با تصاحب کرسی های مدیریتی و حکومتی توسط مدیران بومی از احزاب خودی باید امیدبیشتری به آبادانی منطقه خود داشته باشند ولی درعمل متوجه میشویم اینگونه نیست . در خرمشهر که طی چند سال اخیر به یمن فضاهای مجازی و علاقمندی مردم به تبادل اطلاعات ، سطح آگاهی مردم ارتقا یافته متاسفانه بازهم با نزدیکتر شدن به انتخابات شاهد غلبه ی جو سیاست زده و میدان داری آن در عرصه ی تصمیم گیریها هستیم. فضای انتخاباتی که باید بستر مناسبی برای رقابت و ایجاد نشاط اجتماعی سیاسی در شهرستان باشد به میدان تخریب و منفعت طلبی و زد و بند تبدیل شده . ایام انتخابات که باید با وزش نسیم تغییر و امید به توسعه همراه باشد ، رخوت و بدبینی را به اقشار مختلف جامعه یا حداقل قشر کم در آمد تزریق کرده است . براستی چرا چنین است ؟
مگر نه اینکه تمام مسولین و ذی منصبان شهرستان فارغ از اصول گرا و اصلاح طلب و معتدل و منصوبین به این و آن باید قلبشان برای ترقی شهر و همشریان بتپد؟ مگر نه اصولا تمام این احزاب و تشکل ها باهدف تسهیل معیشت شهروندان در چارچوب قوانین ملی پابه میدان مدیریت و اجرا گذاشته اند ؟ بنظر نگارنده فضای امروز کل کشور و بالاخص خرمشهر سیاست زده شده است و همه ی ما داریم همه چیز و همه کس را با عینک سیاست رصد میکنیم.
چه اتفاقی افتاده است که هر فعالیت صورت گرفته در شهر را (چه خوب چه بد ) باتوجه به گرایش سیاسی انجام دهندگان آن می سنجیم نه سود و منفعتی که برای شهر دارد؟
شورای شهر ، شهرداری ، دفتر امام جمعه ، سمن ها و ان جی او ها ، فرمانداری ، ریاست های دوایر دولتی مختلف ، سازمانهای خدماتی ، تشکل های فرهنگی هنری ، هیٸت های مذهبې ، شخصیت های هنری و ورزشی ، بزرگان وریش سفیدان و شیوخ و تمام عناصری که میتوانند در آینده ی شهر موثر باشند باید از این فضای سیاست زده که بستر موج سواری عده ای معلوم الحال و مجهول الهویت می شود اجتناب کنند و قبل از توجه به اختلافات فکری عقیدتی یا سیاسی به همشهری بودن فکر کنند .
واقعا چه اشکالی دارد با مسئولی همکاری کنیم که طرحی در راستای بهبود وضعیت شهر دارد گرچه با خط مشی سیاسیش موافق نباشیم ؟ این سیاست زدگی بسرعت در حال انتشار در اقشار جامعه و انتقال به نسل های بعدی ماست . شاید بد نباشد به موقعیت های مشابه در شهرستانهای همطراز خودمان در اقصی نقاط کشور نگاهی بیندازیم .شاید یکی از علل پیشرفت آن شهرستانها نسبت به ما ، نوعی اتحاد و همدلی است که بصورت قانونی نانوشته ، بین مسئولین آنها نسبت به حفظ و تعریف حق و حقوق شهر و شهروندی ، در تمام جوانب و زوایا جاری و ساری ست . حزب یا تفکری که به قدرت میرسد قبل از آنکه به فکر زمین زدن رقبا باشد ، طرح و ایده های خود را برای برآمدن اهداف و وعده هایش اجرایی میکند و رقبای بازمانده هم با عِرق بومی خود شاید نه کاملا ولی تا حدودی دست از تخریب برمیدارند تا نتیجه کار عیان شود .
متاسفانه در شهرستانی زندگی میکنیم که شورای شهرش را منحل کرده اند . نماینده و امام جمعه اش مدتهاست باهم تعاملی محسوس ندارند. شهرداریش هنوز با سرپرست اداره میشود .
شهرستانی چندین بار میزبان استاندار بوده ولی نه اصول گرا ها و نه اصلاح طلبانش نشستی با ایشان نداشته اند. یقین بدانید که قبل از تمام عوامل خارجی ابتدا باید علت را درخودمان و دید اشتباهمان جستجو کنیم . تازمانی که در حال تعمیم این سیاست زدگی هستیم نباید منتظر باشیم«دستی از غیب برون آید و کاری بکند» کوتاه سخن اینکه خرمشهر را با وجود این همه پتانسیل عظیم و بی بدیل و موقعیت استراتژیکی نباید در ردیف بیست شهر اول بیکار در کشور قرار بگیرد . این آمار بعد از اینکه کارنامه غیرقابل دفاعی بر پیشانی مسئولین و مدیران میگذارد ، بنظر شما جز رخوت و ناامیدی و تاسف چه واکنشی در شهروندان خواهد داشت ؟
دوستان ، بیایید سیاست زدگی خود را قبل از فاجعه ای بزرگتر درمان کنیم .
