در شرایط فعلی جهان عرب و با روی کار آمدن دولت جدید آمریکا، چندان بعید نیست که رژیم اسرائیل دست کم اقدام به جنگ در برخی نقاط جهان عرب نماید. با اینکه برخی سیاستمداران حتی یهودیهای اسرائیل از این اقدامات احتمالی نتانیاهو به "ماجراجویی و جنون" تعبیر کردهاند ولی اسرائیل با این عملیات، در پی تحقق بخشیدن به اهداف استراتژیکی - تاکتیکی بلندمدتش در منطقه است.
شوشان: روزنامه «رأی الیوم» در مقاله ای تحلیلی به قلم«صابر عارف» به عواقب وخیم سرسپردگی برخی سران عربی و تأثیر آن بر اوضاع فلسطین در سالهای آتی پرداخت!
احتمال میرود در سال پیش رو، درگیریها و چالشهای گوناگون و بسیار خطرناکی را بر سر آینده «مسئله فلسطین» شاهد خواهیم بود که این چالشها در عناوین و موضوعات زیر طبقهبندی و ذکر میشود:
نخست: به احتمال زیاد، کل سفارت آمریکا یا بخشهای مهمی از آن، از تلاویو به قدس شریف منتقل خواهد شد. گفتنی است سیاستهای آمریکا مانند دورههای پیشین که برخی وعده های رهبران آنها منجر به مرحلههای اجرایی نمیشد، نخواهد بود. البته مسأله انتقال سفارت آمریکا به قدس ، به دو دلیل با سیاستهای پیشین واشنگتن متفاوت است: دلیل اول منوط به خصوصیات شخصیتی ترامپ، عقاید سیاسی، ایدئولوژیکی و مذهبی اوست. و مورد دوم، سطح انحطاط و ضعف جوامع عربی است که آنها را در مواجهه با هر عملکرد
خصمانهای ناتوان ساخته است.
دوم: مسئله دیگر اینکه، فعالیتها و گسترش شهرکسازی طی سال آینده- با توجه به ضعف کشورهای عربی و سرسپردگی آنها به ابرقدرتها- به طور قابلتوجهی در کرانه باختری و بهخصوص محیط پیرامون قدس شریف و منطقه اغوار افزایش خواهد یافت، همانگونه که همه میدانند رژیم اشغالگر اسرائیل با قطعنامه اخیر شورای امنیت که علیه شهرکسازی تلاویو تنظیم شده بود واکننش نشان داد و این در حالیست که اسرائیل احداث دهها هزار واحد مسکونی و شهرکسازی را به تازگی در سرزمین های اشغالی آغاز کرده است.
سوم: به احتمال زیاد رژیم صهیونیستی، با تکیه بر سیاست حمایتی دولت جدید آمریکا در الحاق سرزمینهای فلسطین اشغالی به اسرائیل، آن را بهصورت مرحلهمرحله نه یکدفعه اعمال خواهد کرد که احتمالاً این اقدام با الحاق زمینهای منطقه معالی یا منطقه دمیم در نزدیک قدس شریف و یا اراضی منطقه اغوار شروع شود و این در حالی است که این روند در طول بیش از 60 سال پیش ، یعنی از سال (1967) تاکنون تنها در قدس و منطقه جولان در سوریه انجام شده بود.
چهارم: دولت جديد آمريكا تمام تمركز و حمایت خود را بر سياست مذاكرات نتانياهو با فلسطینیها معطوف خواهد کرد كه ترامپ بارها به تفصيل درباره آن صحبت کرده است، از جمله وی در نشستی در «آیپک» لابي صهيونيستها در اين باره اظهار داشت: "فلسطينيها بايد تحريك و تشویق علیه تروريسم را متوقف كنند". گویا مسلمانان تروریسم هستند و اشغالی در میان نبوده و باید بنا به دستور اسرائیل با تروریسم«مسلمانان» بجنگد. وی همچنین در ادامه تصریح کرد: "من میبایست بر سر میز مذاکرات با اسرائیل حاضر شوم تا مجامع جهانی، این رژیم را به عنوان یک «دولت یهودی» به رسمیت بشناسند و آن را مورد حمایت قرار دهند". گفتنی است ترامپ در این نشست، نسبت به عدم اعمال فشار بر اسرائیل، به نتانیاهو اطمینان خاطر داد و متعهد شد تا از هر گونه مداخله محافل بینالمللی و حتی آمریکا در مذاکرات میان اسرائیل و حکومت خودگردان فلسطین جلوگیری به عمل بیاورد. رئیس جمهور منتخب آمریکا در پایان سخنانش در برابر اعضای لابی صهیونیستی گفت: "شما از روز نخست آغاز ریاست جمهوری من در آمریکا مشاهده خواهید کرد که من به آنچه میگویم، عمل خواهم کرد".
متأسفانه و از طریق اظهارات تعدادی از منابع آگاه و موثق باخبر شدیم که هیئت فلسطینی که اخیرا به واشنگتن سفر کرده، تعهداتی مبنی بر آمادگی فلسطین جهت بررسی موارد مورد اختلاف با رژیم اسرائیل که مبتنی بر مذاکرات دوطرفه میباشد، را ارائه داده است. از سوی دیگر این امر، فرصت را برای «جان کری» وزیر خارجه آمریکا مهیا کرد تا سندی موسوم به حل و فصل اختلافات بین اسرائیل و فلسطین را آماده کند.
پنجم: رژیم اسرائیل شاید در سال جدید با توجه به سیاستهای حمایتی آمریکا، آزادی عمل بیشتری را داشته باشد تا بتواند اقداماتی را که در سالهای اخیر نتوانسته بود عملی کند، انجام دهد زیرا این رژیم طی سالهای گذشته ملزم بود تا حد زیادی در راستای سیاستهای «باراک اوباما» رئیس جمهوری آمریکا حرکت کند، سیاستهایی که از نتانیاهو، سرکشیاش و به سخره گرفتن اوباما خرسند نبوده است.
ششم: در شرایط فعلی جهان عرب و با روی کار آمدن دولت جدید آمریکا، چندان بعید نیست که رژیم اسرائیل دست کم اقدام به جنگ در برخی نقاط جهان عرب نماید. با اینکه برخی سیاستمداران حتی یهودیهای اسرائیل از این اقدامات احتمالی نتانیاهو به "ماجراجویی و جنون" تعبیر کردهاند ولی اسرائیل با این عملیات، در پی تحقق بخشیدن به اهداف استراتژیکی - تاکتیکی بلندمدتش در منطقه است.
آیا مانعی در برابر این سیاستها وجود دارد؟ و آیا امکان مقاومت و پایداری در چنین شرایط جنایتکارانهای وجود دارد؟ باید اینچنین پاسخ دهم که ما به جانفشانیها و توانمندیهای فرزندانمان امیدواریم؛ چرا که خون بر شمشیر پیروز است و باطل همیشه مغلوب حق بوده است. علاوه بر آن، ما به اراده آهنین جوانانمان متکی هستیم؛ ولی باید توجه داشت که تحقق پیروزی منوط به عدم اعتماد به آمریکاییها و مذاکرات با آنها عملی است. ما همچنین به امیدی که شورای امنیت برای تصویب قطعنامه ضد اسرائیلی در دل مسلمانان برانگیخت امیدواریم. جهان در حال تغییر است و اطمینان داریم در آینده این ظلم و ستم و کشتار و آوراگی ادامه نخواهد یافت.
هدف از این مقاله و این صراحت بیان، برانگیختن اذهان است نه ایجاد هراس و نگرانی بی مورد. همچنین این مقاله در پی بیداری همتها وارادههاست نه سست کردن آن.
فردا/