- آرشیو
- |
- عضویت در خبرنامه
- |
- درباره ما
- |
- |
-
- صفحه نخست
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- شهرستان ها
- |
- تماس با ما
- |
- پیوند ها
- چرا سید ابوالحسن حسن زاده ؟
- ساعت جدید کاری برای ادارات اعلام شد
- مدیران با مردم ارتباط نزدیکی داشته باشند
- رفع مشکل استقرار شرکتهای دانش بنیان با تحقق مصوبه سفر رییس جمهور به خوزستان
- رسانه طراز انقلاب اسلامی یعنی نقد منصفانه، اطلاع رسانی شفاف و صادقانه و پرهیز از دروغ و تهمت
- بهره مندی از ظرفیت های فرهنگی انقلاب برای مقابله با اباحه گری بسنده می کند
- چرا به جای ساماندهی متکدیان؛ سیستمی افزایش پیدا می کنند؟!!
- انقلابات رنگی تحت الگوی جوکریسم
امام علی (ع): كسى كه دانشى را زنده كند هرگز نميرد.
روزنامه های امروز موضوع دیدار دیروز وزیر خارجه سوریه با مقامات ایرانی و گفت و گو درباره آتش بس در این کشور را در کانون توجه قرار داده اند. این در حالی است که موضوع انتخابات و معنایابی رجل سیاسی و همچنین برخی درگیری ها درون دولتی از دیگر موضوعات مهم امروز بوده است.
به گزارش«تابناک»، دیدار دیروز وزیر خارجه سوریه از ایران در کانون توجه قرار دارد.
حسن لاسجردی در یادداشتی در روزنامه ایران با عنوان«تأثیر راهبردی ایران در تحولات سوریه» نوشتبعد از مدت‌ها اختلاف نظر بین بازیگران منطقه‌ای و بین‌المللی حامی و مخالف «بشار اسد»، رئیس جمهوری سوریه و ادامه یافتن روند منجر به فجایع انسانی، تخریب زیرساخت‌های حیاتی سوریه و رویدادهای ناگواری همچون تخریب نمادهای تاریخی و فرهنگی این کشور از سوی تروریست‌های داعش نگاه‌های جهانی همچنان پیدا شدن یک راه حل و آغاز یک فرآیند سیاسی را انتظار می‌کشید و این در حالی بود که چندین دور مذاکرات موسوم به «صلح سوریه» در ژنو، وین و جاهای دیگر به نتیجه عینی و ملموس منتهی نشده بود. در چنین شرایطی اقدامات ماه‌های اخیر و پیروزی‌های بدست آمده از سوی جریان حامی بشار یعنی روسیه، ایران و جریان مقاومت و سیطره‌ای که بر برخی مناطق جغرافیایی و مرزها داشت سبب شد این جریان مدیریت فرآیند حرکت به سمت روند سیاسی حل بحران را بدست گیرد.
مذاکره سه جانبه میان ایران، روسیه و ترکیه به عنوان سه کشور مؤثر در تحولات سوریه که هم نزدیکی جغرافیایی به مرکز بحران دارند و نقش آفرین اصلی مقابله با آن هستند در حالی مطرح شد که تحولات انتخاباتی و جابه‌جایی قدرت در کشور امریکا تا حدود زیادی انسجام جریان رقیب و مخالفان اسد را تحت تأثیر قرار داد.
ایران و روسیه با توجه به نقش همسایگی و نیز حضور مستقیم نظامی ترکیه در سوریه و علاقه‌مندی دولتمردان آنکارا به ایفای نقش در بحران سوریه به این نتیجه رسیدند که همراهی ترک‌ها در این فرآیند یکی از عوامل تسهیل حرکت به سمت راه حل سیاسی خواهد بود. در مقابل به نظر می‌رسد که ترکیه نیز قدم پیش گذاشت و ترجیح داد به جای ادامه روند قبلی خود که بر محور کار با کشورهای عربی و ائتلاف بین‌المللی به رهبری امریکا در جریان بود به سمت ایران و روسیه میل کند. اتفاقی که تا حدود زیادی بر معادلات منطقه‌ای و معادلات حاکم بر تحولات سوریه تأثیر گذاشت. روابط راهبردی ایران و سوریه ایجاب میکند که برای دولت سوریه آگاه شدن از اینکه ما و بقیه بازیگران چه شرایطی و چه نکاتی را در روزهای آینده خواهیم داشت اهمیت پیدا کند. دولت قانونی سوریه به عنوان بازیگر اصلی این مذاکرات به حتم شرایط، راهکارها و تعهدات خاص خود را دارد. هم شنیدن و دانستن پیچیدگی‌ها و قرارهای نشست سه جانبه گذشته و آینده و هم اعلام رویکردها و نقطه نظرات دولت سوریه برای آینده تحولات از اهمیت خاصی برخوردار است زیرا سبب میشود بازیگران بتوانند بر اساس واقعیت‌های موجود در تحولات داخلی سوریه اقدام عملی و عینی را تحقق بخشند.
روزنامه اعتماد نیز در گزارشی با عنوان«يك سفر ، يك تماس» به بررسی سفر وزیرخارجه سوریه به ایران پرداخته و می نویسد:«دسامبر و ژانويه پرخبر براي سوريه. از نشست سه‌جانبه ايران، تركيه و روسيه در مسكو تا نشست‌هاي دوجانبه روسيه و امريكا در آنكارا. از برقراري آتش‌بس سراسري در سوريه تا قطعنامه پيشنهادي روسيه روي ميز شوراي امنيت. از سفر وليد معلم وزير امور خارجه سوريه به همراه سرلشكر علي مملوك، رييس نهاد امنيت ملي اين كشور به تهران تا بسترسازي براي برگزاري نشست دولت و معارضه در پايتخت قزاقستان. تحولات سوريه در فاصله دو رخداد آزادسازي حلب و آغاز به كار دولت دونالد ترامپ سرعت گرفته است. در ساعاتي كه نماينده روسيه در شوراي امنيت سازمان ملل براي به تصويب رسيدن پيش‌نويس قطعنامه آتش‌بس در سوريه در دالان‌هاي منتهي به صحن شورا در حال رايزني بود، وليد معلم به عنوان نماينده كشورش در قالب سفري يك روزه و از پيش اعلام نشده به تهران آمد تا ادامه حيات مثلث ايران، روسيه و تركيه براي حل بحران در سوريه را به تصوير بكشد. ديدار با وزير امور خارجه و رييس‌جمهور در زمره برنامه‌هاي وليد معلم گزارش شده بود و سرلشكر علي مملوك، رييس نهاد امنيت ملي سوريه بعد از ظهر روز گذشته با علي شمخاني، دبير شوراي عالي امنيت ملي ديدار كرد؛ ديدارهاي سياسي و امنيتي براي بازگويي آخرين تحولات در پرونده سوريه، بررسي آخرين تحولات امنيتي و سياسي رخ داده در فرآيند همكاري مشترك دو كشور در مبارزه با تروريسم تكفيري، تبادل نظر پيرامون اقدامات و ابتكارات سياسي مشترك براي حفظ آتش‌بس و ايجاد زمينه براي آغاز گفت‌وگوهاي سوري- سوري و اتخاذ تدابير لازم براي جلوگيري از بازسازي توان عملياتي و روحي گروه‌هاي تروريستي پس از شكست در حلب. وليد معلم كه ساعت ١٣ به وقت ايران وارد تهران شده بود از ساعت ١٤ در وزارت امور خارجه مهمان محمدجواد ظريف بود و سه دور مذاكرات خصوصي ميان هيات ايراني و سوري صورت گرفت. چگونگي تلاش براي رسيدن به آتش‌بس پايدار در سوريه، كمك‌هاي انساني به اين كشور، مبارزه با گروه‌هاي تروريستي و ابتكارات سياسي موجود و مطرح در زمره سوژه‌هايي بودند كه در رايزني‌هاي دو وزير مورد بحث و بررسي قرار گرفتند.»
طنز
ایدین سیار سریع در مطلب طنزی در شهرونگ نوشت:« یکی از تفریحات ما نخبگان، اندیشمندان و برگزیدگان عالم امکان این است که بعد از فروش فیلم‌های عامه‌پسند و به اصطلاح گیشه ازمیزان گرایش عوام‌الناس به این فیلم‌های سطحی و مبتذل تعجب می‌کنیم و البته تحلیل‌های متفاوتی دراین زمینه داریم. دریک تحلیل ما با ریش پروفسوری یا سبیل استالینی به صندلی کافه تکیه زده‌ایم و درحال دودکردن مظاهر روشنفکری اظهار می‌داریم که «نئولیبرالیسم اساسا همین را می‌خواهد» و درتحلیل دیگر، با معرفی‌کردن کشور سوییس به‌عنوان خاستگاه فکری و ژنتیکی خود از مردم عقب‌مانده ایران گلایه می‌کنیم و البته این سلایق نازل را طبیعی می‌دانیم، چون مردمی که به فلانی رأی دهند، معلوم است که چه فیلم‌هایی به مذاقشان خوش می‌آید! بعد هم به‌عنوان تکمله می‌افزاییم: تو سوییس که این‌جوری نیست! شما ندیدین. یه فیلمی دارن به اسم امریکن پای، ساخته روبرتو روسلینی، هرسال رکوردهای فروش رو جابه‌جا می‌کنه. در تازه‌ترین ابراز شگفتی از وضع فروش سینمای ایران، دغدغه‌مندان هنر و فرهنگ کشور با تجمع درشبکه‌های اجتماعی و برخی کافه‌های معتبر تهران اقدام به تعجب از فروش بالای فیلم سلام بمبئی کردند. البته من هرچه فکر کردم، نتوانستم بفهمم از این یک رقم دیگر چرا تعجب کردند. فیلم از مجموعه عناصر به فروش رساننده فیلم فقط کیم کارداشیان را ندارد. نخستین عنصر، محمدرضا گلزار که اگر درفیلم عروسی بنده هم حضور پیدا کند، فیلم حداقل ٥٠٠میلیون تومان می‌فروشد. دومین عنصر بنیامین بهادری و همسرش، سومین عنصر دورزدن ممنوعیت‌ها و محدودیت‌ها که این آخری خیلی جواب می‌دهد. این روزها فیلم‌هایی که می‌خواهند بفروشند از تکنیک تیترزنی «بازیگر معروف زن در استخر» استفاده می‌کنند. برای سایت‌های اینترنتی تنها چیزی که اهمیت دارد، بازدید است و کلیک و کشاندن مخاطب به سایت. همین میشود که مثلا عکس خانم بازیگر را که در استخر خشک و خالی بدون آب با حجاب کامل ایستاده، منتشر می‌کنند و چنین تیتری می‌زنند و با روح و روان و اعصاب جوان مردم بازی می‌کنند. درسینما هم شاهد چنین روندی هستیم. مثلا مخاطب تیزر فیلم را می‌بیند و می‌گوید: اوه اوه! این خانم متشخص برزیلی داره تو ساحل دنبال رضا عطاران می‌دوه! بریم ببینیم بالاخره بهش می‌رسه یا نه. یا درهمین سلام بمبئی هم شاهد چنین تبلیغاتی بودیم. آنوقت یک‌سری مغرض معاند و مخالف اعتلای سینمای ایران می‌گویند؛ سانسور چیز بدی است. به ضرس قاطع عرض می‌کنم سانسور نه‌تنها بد نیست بلکه یک تعامل مثبت بین مسئولین و هنرمندان است. به این ترتیب که دوستان هر روز خطوط قرمز را پررنگ‌تر می‌کنند، هنرمند اینها را دور می‌زند و کارش هم می‌فروشد. هر دوطرف هم راضی، دندان لق ناراضی! خب اگر این سانسور و محدودیت نباشد، این جنس ناجور را چه جوری بدهد دست مخاطب؟ به هرحال باید بپذیریم همه جای دنیا، سینما برای سرگرمی است. مخاطب با پف فیل و چیپس و پفک نمی‌رود که جستاری درباب نقد عقل محض و گفتاری درباب پدیدارشناسی روح بشنود و ببینند. مسأله اینجاست که ما برای سرگرمی هم ارزش قایل نیستیم و فکر می‌کنیم سرگرمی‌سازی همان آبگوشتی‌سازی است و کلا این‌گونه مقولات را ساده می‌شماریم. امیدوارم با این نطق کوتاه بنده تمام مشکلات سینما، سلیقه مخاطب، گیشه، کارگردانی، امپکس، نودال، سینه موبیل و خانواده محترم رجبی به مسیر درست هدایت شوند و دیگر شاهد فروش هیچ فیلمی درکشور نباشیم!»
کاریکاتور از روزنامه شهروند
انتخابات 96
روزنامه آرمان در گزارشی به موضوع معنایابی رجل سیاسی در انتخاب رئیس جمهور پرداخته است. این روزنامه در این گزارش با عنوان«زنان بزرگ‌ترين معماي رجل سياسي» نوشت:« دوازدهمين انتخابات رياست‌جمهوري كشور در ارديبهشت ۹۶ برگزار خواهد شد. در اين فاصله اندك آنچه بيش از همه فضاي سياسي كشور را به خودش مشغول كرده است گمانه زني درباره حضور نامزدهاي مختلف انتخاباتي است. اگرچه آنچه در اين مورد بيش از همه مورد بحث قرار مي‌گيرد آشفته بازار اصولگرايان در انتخاب كانديدای مورد‌نظر و چگونگي رسيدن به اجماع براي رقابت با روحاني به عنوان گزينه اصلاح طلبان و اعتداليون است اما يك موضوع ديگر هم مطرح است اينكه زنان مي‌توانند كانديدای انتخابات شوند يا خير؟ موضوع رجل سياسي پيش از اين هم مورد بحث بوده است. در اصل ۱۱۵ قانون اساسي كه در آن شرايط ويژه‌اي براي كانديداهاي رياست‌جمهوري تعيين شده، آمده است:«رئيس‌جمهور بايد از ميان «رجال مذهبي و سياسي» كه واجد شرايط زير باشد انتخاب شود:« ايراني الاصل، تابع ايران، مدير و مدبر، داراي حسن سابقه و امانت و تقوا، مومن و معتقد به مباني جمهوري اسلامي ايران و مذهب رسمي كشور باشد». پيش از اين معاون امور زنان و خانواده رياست‌جمهوري با اشاره به ابلاغ سياست‌هاي كلي انتخابات از سوي مقام معظم رهبري گفت: «با توجه به خواست شوراي نگهبان، به دنبال بازتعريف اصطلاح رجل سياسي هستيم.» شهيندخت مولاوردي گفته بود: «هرچند رجل سياسي به عنوان يكي از شرايط كانديداهاي رياست‌جمهوري اختصاصي به مردان ندارد و به شخصيت‌هاي سياسي برمي‌گردد، ما از اين موضوع استقبال مي‌كنيم و حوزه زنان و خانواده به دنبال اين است تا يك‌بار براي هميشه به صورت شفاف اصطلاح «رجل سياسي» تعريف شود؛ هر چند نظر شوراي نگهبان از بازتعريف اين اصطلاح كلي است و فقط به مفهوم مرد يا زن بودن برنمي‌گردد». علاوه بر اين نجات ا... ابراهيميان عضو حقوقدان شوراي نگهبان با مطرح كردن اين پرسش‌ها، كه ما چه معياري به عنوان شوراي نگهبان براي رجل سياسي مي‌توانيم تعيين كنيم؛ آيا حق داريم اين كار را بكنيم، ماهيت معيارهايي كه براي رجل سياسي تعيين مي‌كنيم اصول راهنماست يا ضوابط قانوني، گفته بود: «اگر اصول راهنماست پس من عضو شورا به آن خيلي ملتزم نيستم. اينكه تشخيص مصداق رجل سياسي را به شوراي نگهبان واگذار كنيم، با اينكه معيارهاي نوعي را به شورا بدهيم دو مفهوم جداگانه هستند.»»
روزنامه جوان نیز در گزارشی با عنوان« دعوای وزیران در دولت تدبیر» به دعوای درونی دولت پرداخته است. این روزنامه در بخشی این گزارش با اشاره به اینکه زور وزیر کار با «دستور رئیس‌جمهور» به وزیربهداشت نرسید نوشت:« گمانه‌زني‌ها از احتمال استعفاي رئيس سازمان تأمين اجتماعي خبر مي‌دهد / با دستور كتبي رئيس‌جمهور درباره قرار گرفتن منابع سهم درمان بيمه كارگران در سازمان تأمين اجتماعي در حسابي جداگانه براي نظارت مستقيم بر اين منابع توسط نهاد رياست جمهوري، اختلافات وزارت بهداشت و وزارت رفاه وارد مرحله تازه‌اي شده است.. با دستور كتبي رئيس‌جمهور درباره قرار گرفتن منابع سهم درمان بيمه كارگران در سازمان تأمين اجتماعي در حسابي جداگانه براي نظارت مستقيم بر اين منابع توسط نهاد رياست جمهوري، اختلافات وزارت بهداشت و وزارت رفاه وارد مرحله تازه‌اي شده است به گونه‌اي كه حتي زمزمه‌هايي از استعفاي سيد تقي نوربخش، رئيس سازمان تأمين اجتماعي با اين تصميم دولت شنيده مي‌شود. اينها همه بخش‌هايي از سناريويي است كه در مقابل دوربين‌ها و خروجي رسانه‌ها اجرايي شده‌اند، اما پشت پرده دعواي زرگري وزارتين رفاه و بهداشت انگار موضوعات ديگري وجود دارد كه به نظر مي‌رسد با شمارش معكوس انتخابات سال آينده بي‌ارتباط نباشد. سناريويي كه مي‌كوشد در حیاط خلوت دولت مهره‌چيني تازه‌اي را پيش ببرد.
طرح تحول سلامت را به عنوان برگ برنده و پيشاني دولت يازدهم مي‌شناسيم؛طرحي كه از ابتداي اجرايي شدن تا به بن‌بست رسيدنش همواره مخالفان و موافقاني را در برابر خود به صف كرده اما دولت و شخص رئيس‌جمهور همواره از آن دفاع كرده‌اند. با اين تفاسير بديهي است كه وقتي اين طرح با بن‌بست بودجه‌اي مواجه مي‌شود، دولت عزم خود را جزم كند تا با وجود اشتباهات ساختاري طرح و صرف بودجه‌هاي كلان، باز هم مسير ادامه‌اش باز بماند. بر اين اساس بود كه وقتي دعواي ميان وزارت بهداشت و رفاه بالا گرفت با دستور كتبي دكتر حسن روحاني قرار شد 9 بيست و هفتم منابع سازمان تأمين اجتماعي (سهم درمان كارگران) در حسابي مستقل برود و اين منابع توسط نهاد رياست جمهوري مورد نظارت قرار گيرد و به اين ترتيب حق بيمه كارگران به طور كامل و به موقع در حوزه سلامت و براي كارگران هزينه شود.
به دنبال اين دستور رئيس‌جمهور، زمزمه‌هايي از نارضايتي برخي از مسئولان وزارت رفاه به گوش مي‌رسد تا جايي كه ممكن است اين نارضايتي منجر به استعفاي دكتر نوربخش، رئيس سازمان تأمين اجتماعي شود.
.»
مهمترین اتفاقات سال 2016 چه بود؟
امروز اولین روز سال 2017 است. برخی روزنامه ها هم به مهمترین تحولات سال گذشته پرداخته اند.
روزنامه قانون در گزارشی با عنوان« دوهز ار و تر وریسم...» نوشت:« سال 2016 میلادی با فراز و نشیب های زیادی همراه بود. در این سال، رخدادهای سیاسی، اجتماعی، اقتصادی ، فرهنگی و حتی ورزشی مهمی اتفاق افتاد که هر کدام به نوبه خود تاثیرگذاری فراوانی داشت. شاید مهمترین مساله سیاسی سال 2016، پیروزی دونالد ترامپ، کاندیدای جنجالی جمهوریخواهان در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا بود. در زمینه اقتصادی هم اتفاقات مهمی افتاد. از جمله وقایع مربوط به برداشته شدن تحریم های ایران و کوبا که اهمیت خاص خودش را داشت. در این مجال، مهمترین اتفاقات سال گذشته میلادی را با هم مرور می‌کنیم. نکته این که رویدادها از لحاظ درجه اهمیت ، مرتب شده اند.
توافق صلح دولت کلمبیا و شورشیان فارک
روز اجرای برجام
پیروزی ترامپ در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا
رأی آوردن برگزیت در بریتانیا
سال سقوط داعش»
