چند نکته ای در حاشیه یادداشت کیانوش راد

دکتر کیانوش راد می نویسد: « امروز در برخی از استان‌ها به دلیل عملکردهایی که از سوی برخی مدیران میانی صورت گرفته، نارضایتی‌هایی در بین طرفداران آقای روحانی به‌وجود آمده است. دولت ‌باید با شناخت چنین نارضایتی‌هایی درصدد حل نگرانی‌های بخشی از هواداران خود باشد.»

رییس شورای هماهنگی احزاب اصلاح طلب استان خوزستان در پایان یادداشت خود می نویسد: « مشکلی که دولت آقای روحانی از ابتدا با آن مواجه بود، همچنان ادامه دارد، بدین معنی که دولت نتوانسته بدنه اجتماعی هواداران خود را به صورت منسجم به حمایت وادار کند. امید است که در چند ماه باقیمانده از حضور آقای روحانی در پاستور، دولت با وقت‌گذاری و شناخت بیشتر این‌گونه مشکلات، راه را برای حضور گسترده نخبگان در بدنه اجتماعی خویش در انتخابات فراهم سازد».

1- کیانوش راد عملکردهایی را که از سوی برخی مدیران میانی دولت صورت گرفته را عامل نارضایتی طرفداران روحانی می داند. ایشان طی یادداشتی که هفته گذشته در روزنامه آفتاب منتشر شد، حمله به رییس جمهور و تخریب روحانی را با توجه به نزدیک شدن به موسم انتخابات امری بدیهی و قطعی دانست. بنابراین با توجه به دست بالای اصولگرایان در اختیار داشتن رسانه های قدرتمند از جمله رادیو و تلویزیون نسبت به اصلاح طلبان، خواه ناخواه سمپاشی بر علیه مدیران میانی دولت در استان ها و هجمه در مقابل افکار عمومی امری پیش بینی شده است. استاندار استانی که کیانوش راد مسئولیت حزبی آن را برای سر و سامان دادن انتخابات بر عهده دارد در هنگامه بروز ریزگردها و به تبع آن قطعی آب و برق استان، مورد ناجوانمردانه ترین هجمه ها از سوی مخالفان دولت قرار گرفت. مشکلاتی که شریعتی کوچکترین نقشی در آنها ایفا نکرده بود اما به نوعی در فضای مجازی قربانی آنها شد. لذا بایستی در هر لحظه منتظر تولید چالش برای نمایندگان دولت، بی واسطه و آنی در استان ها بود.

2- کیانوش راد فقدان انسجام در بدنه طرفداران دولت را عامل مخاطره آمیز حمایت مردمی از دولت ارزیابی می کند و از نخبگان می خواهد تا در حل این نقیصه به روحانی کمک کنند. آنچه که آموزه های سیاسی به ما آموخت می گوید که نقش واسطه گری میان دولت و مردم بر عهده احزاب است. حال این نقش ممکن است انتقادی یا حمایتی باشد. اما کیانوش راد مشخصا پیشنهاد صریح و کاربردی در این زمینه ارایه نمی دهد. سوال اصلی اینجاست که آیا رییس شورای هماهنگی احزاب اصلاح طلب استان خوزستان خود و احزاب تحت نظرش را جزو نخبگان و فعالان سیاسی به حساب می آورد یا خیر؟ و آیا به واسطه این نقش خود و احزاب استان را دارای نقش تعیین کننده در زمینه واسطه گری مردم با دولت می داند یا خیر؟ اگر که جواب منفی است که بایستی فاتحه احزاب را خواند و اگر نه که بایستی ایشان پاسخگوی فاصله به وجود آمده میان بدنه اجتماعی طرفداران دولت با رییس جمهور باشد.

3- آنچه که به وضوح برای فعالین سیاسی قابل مشاهده است وجود احزاب فشل و کم تحرک درون استان است. احزابی با تعداد اندک اعضاء و سیاست ورزی ناچیز. احزاب خانوادگی که اصلا پتانسیلی ندارند که آنتروپی باشد. چند تن از دوستان نگارنده در پی عضویت در یکی از احزاب آنقدر به دنبال دفتر حزب و دبیر حزب گشتند و نیافتند تا دست آخر عطای پیوستن به حزب را به لقایش بخشیدند. اما برای با سابقه ترهای دوم خردادی اوضاع کمی متفاوت تر است به شکلی که مسئولان حزب برای حفظ جایگاه خود چهره های شاخص را حذف و گوشه نشین کردند.

4- نتیجه چشم پوشی از فعالان سیاسی استان یا منصفانه تر بگوییم بخشی از فعالان قدیمی دوم خردادی از سوی رییس شورای هماهنگی احزاب اصلاح طلبان استان خوزستان برای جوانان تازه وارد شده به عرصه سیاست بجز دلسردی نیست زیرا که جوانان سابقون را در آینه، آینده خود می بینند. از طرف دیگر توان فعالان سیاسی دوم خردادی آنقدر گسترده و تعیین کننده بوده است که توانستند حماسه دوم خرداد و پس از آن مجلس ششم را رقم بزنند. بنابراین هر کس که خواهان پیروزی در عرصه انتخابات باشد بایستی اول روی توان این عده حساب باز کند و نادیده گرفتن این قوم بجز خسران هیچ در پی نخواهد داشت. بایستی آسیب شناسی کنیم و از خودمان بپرسیم که چرا طی چند سال روندی تدریجی و سایه وار منجر به حذف اصلاح طلبان ریشه دار در استان خوزستان شد. روندی تدریجی که برخی را کلا به کنج ازلت نشاند و برخی را در کناری با مذاکره نمایشی! مسئول پشتیبانی سال 76 و 80 آقای مرتضوی، مسئول تدارکات ستاد آقای سیاحی، مسئولین تبلیغات و سخنرانان آقایان ، سلحشور، محمد شریفی، لویمی، دسومی، ساکی  و مسئولان امور عشایر ستاد دولت اصلاحات آقایان کعب عمیر، موسوی، یباری و دیگر سخنرانان و دهها فعال زحمتکش آن برهه کجا رفتند.

آنچه که بارز است صحه بر وظیفه احزاب در تلطیف هوای سیاسی استان و ایجاد شور مردمی جهت دفاع از کیان اصلاحات و دولت معتدل روحانی است. وظیفه ای که تا وقت هست باید به آن پرداخت. تنها با وفاق است که می توان ندای خوش اصلاحات را درون استان طنین انداز کرد. بیاید دوم خرداد را با همت یکدیگر دوباره رقم بزنیم. رادمردی کنید آقای راد! دوباره به سابقون سلام کنید...