یک استاد برجسته علوم آب کشور با اشاره به اینکه پروژه تونل سوم کوهرنگ مانند یک زهکش آب را جذب میکرد و به نتیجه رسیدیم که اجرای این پروژه دیگر ضرورتی ندارد زیرا انتقال آب مغایر با شرایط طبیعی خواهد بود و تحولات زمینشناسی بسیار مضری نیز به وجود میآورد، گفت: لازم است که حکومت یک برنامه مطالعات آمایش منطقهای در خصوص منابع آبی این حوضه انجام دهد، چراکه ما داریم خوزستان را از دست میدهیم و از دست دادهایم.
پروفسور حسین صدقی اولین ایرانی دارنده درجه دکتری تخصصی هیدرولوژی مهندسی در ارتباط تلفنی با نشست هماندیشی انتقال بین حوضهای آب که امروز، 19 اسفندماه در دانشگاه شهید چمران اهواز برگزار شد، با اشاره به اینکه زاگرس مرکزی به لحاظ منابع آب فصلی گل سرسبد مناطق کشور است که میتواند خوزستان و استانهای مجاور آن را از منابع آب بهرهمند کند، اظهار کرد: شاید چنین نشستی باید 30 سال پیش تشکیل میشد؛ در این منطقه، رودخانههایی جریان دارند که حدود 50 درصد منابع آبی کشور را تشکیل میدهند، اما در طول زمان طرحهایی روی آنها اجرا شده است که امروز نتیجه آن را میبینیم و بسیار متأسف هستیم.
وی با بیان اینکه من در سال 65 از سوی سازمان آب منطقه اصفهان برای ارزیابی آب مازاد رودخانه کارون به این منطقه آمدم، گفت: پس از ارزیابیها، تونل کوهرنگ یک در دوره دکتر مصدق در سال 32 و تونل کوهرنگ 2 را در سال 65 آغاز کردیم و پس از آن کار روی پروژه سوم شروع شد.
این استاد برجسته علوم آب کشور تصریح کرد: این تونل از لحاظ شرایط زمینشناسی به گونهای بود که مانند یک زهکش، آب را بهدلیل وجود لایههای کارستی جذب میکرد. به همین دلیل به این نتیجه رسیدیم که اجرای آن دیگر ضرورتی ندارد؛ زیرا انتقال آب مغایر با شرایط طبیعی خواهد بود و تحولات زمینشناسی بسیار مضری نیز بهوجود میآورد.
صدقی با بیان اینکه همه هموطنان برای من گرامی و عزیز هستند، تصریح کرد: میخواهم بگویم در شرایط فعلی لازم است که حکومت یک برنامه مطالعات آمایش منطقهای در حوضه آبریز رودخانه کارون آغاز کند؛ زیرا ما خوزستان را داریم از دست میدهیم و از دست دادهایم. پروژههای انتقال آب خطرات زیادی برای دشت خوزستان داشته است.
بنیانگذار دانشکده علوم آب دانشگاه شهید چمران اهواز عنوان کرد: از اروندکنار تا آبادان و خرمشهر با شرایط نامساعدی دست به گریبان شده است. نمکها را وارد آب و در هورالعظیم و خوزستان حصار کردیم که حتی صدام از ما شکایت کرد و بعد که به شادگان منتقل شد، یک مرکز نمک برای خوزستان ایجاد کرد که اراضی سالم را در خوزستان از چهار منبع در معرض نمک قرار میداد و نمک به معنای مرگ برای این استان است.
صدقی با اشاره به اینکه آب شور دریا، آب زیرزمینی شور، پسابهای کشت و صنعت نیشکر و اکنون سد گتوند، منابع نمک در خوزستان هستند، افزود: سد گتوند بهتنهایی حدود 10 میلیارد مترمکعب آب را به شورابه تبدیل میکند. ما با بحران بسیار شدید و خطرات بسیار زیادی مواجه هستیم و خوزستان در معرض نابودی است.
وی با بیان اینکه مردم خوزستان با یک بارندگی ناچیز روانه بیمارستان میشوند، گفت: اکنون صدای پزشکان هم در خصوص برنامههای کشاورزی و طرحهای سدسازی در آمده است. باید شرایط طبیعی این رودخانه را احیاء کنیم. من در سالهای 65، 70 این طرح را عنوان کردم که زایندهرود بهعنوان مرکز توزیع آب کارون در فلات مرکزی عمل کند، اما اکنون کار به کجا کشیده است؟
این متخصص علوم آب کشور تأکید کرد: باید از این اتفاقات و تبعات نتیجهبگیریم که باید روی یک برنامه آمایش منطقهای کار کنیم که اصلاً خوزستان را چگونه میتوانیم نجات دهیم؛ چراکه خوزستان از دست رفته است.