- آرشیو
- |
- عضویت در خبرنامه
- |
- درباره ما
- |
- |
-
- صفحه نخست
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- شهرستان ها
- |
- تماس با ما
- |
- پیوند ها
- چرا سید ابوالحسن حسن زاده ؟
- ساعت جدید کاری برای ادارات اعلام شد
- مدیران با مردم ارتباط نزدیکی داشته باشند
- رفع مشکل استقرار شرکتهای دانش بنیان با تحقق مصوبه سفر رییس جمهور به خوزستان
- رسانه طراز انقلاب اسلامی یعنی نقد منصفانه، اطلاع رسانی شفاف و صادقانه و پرهیز از دروغ و تهمت
- بهره مندی از ظرفیت های فرهنگی انقلاب برای مقابله با اباحه گری بسنده می کند
- چرا به جای ساماندهی متکدیان؛ سیستمی افزایش پیدا می کنند؟!!
- انقلابات رنگی تحت الگوی جوکریسم
به روز شده در: ۰۱ آذر ۱۴۰۳ - ۱۳:۱۷
قال علی علیه السلام: انسان سه جا تغییر میکند: نزد صاحبان قدرت، روی صندلی قدرت و غنا بعد از فقر و هرکس تغییر نکند دارای خرد ناب و اخلاق مستقیم است. القُربِ مِنَ المُلوكِ ، و الوِلاياتِ ، و الغَناءِ من الفَقرِ ، فمَن لَم يَتَغَيَّرْ في هذهِ فهُوَ ذو عَقلٍ قَويمٍ و خُلقٍ مُستَقيمٍ
ریاست به دست کسانی خطاست، که از دست شان دست ها بر خداست...سعدی عافیت خواهی نظر در منظر خوبان مکن، ور کنی بدرود کن خواب و قرار خویش را(سعدی)
آن را که چنین دردی، از پای دراندازد، باید که فروشوید، دست از همه درمان‌ها(سعدی)
هر که دلارام دید ،از دلش آرام رفت، چشم ندارد خلاص ،هر که در این دام رفت
(سعدی)
کسی نیک بیند به هر دو سرای، که نیکی رساند به خلق خدای(سعدی) امام علی (ع): كسى كه دانشى را زنده كند هرگز نميرد.
آخرین اخبار
محمد چوپان: نگاه به زن باید اصلاح شود/ زیبا صالح پور: چهره زن در ادبیات مظلوم است/ فردین کوراوند: میراث داستان نویسی آل احمد با دانشور قابل قیاس نیست / نجفی: عرصه ی فیلمسازی، یک حوزه مردانه است / رضا کیانی: هنر و فرهنگ می تواند در ایجاد همبستگی سهیم باشد
نشست "جایگاه زن در هنر و ادبیات ، به مناسبت میلاد فرخنده حضرت فاطمه (س) ، از طرف گروه یاران با همکاری و مشارکت شرکت خدمات رفاهی ساب در مرکز آموزش هنر سرای هنر برگزار شد
شوشان: نشست "جایگاه زن در هنر و ادبیات ، به مناسبت میلاد فرخنده حضرت فاطمه (س) ، از طرف گروه فرهنگی هنری یاران با همکاری و مشارکت شرکت خدمات رفاهی ساب در مرکز آموزش هنر سرای هنر برگزار شد
زیبا صالح پور: چهره زن در ادبیات مظلوم است
به گزارش شوشان ، در این نشست مریم مقدم مجری کارشناس برنامه ، ضمن هدایت مباحث تاریخچه ای هم از حضور زنان در عرصه هنرهای نمایشی بیان کرد.
زیبا صالح پور عضو شورای شهر اهواز در نشست "جایگاه زن در هنر و ادبیات" با اشاره به جایگاه زن در ادبیات کهن ایران اظهار کرد: وقتی دیوان شعرا را بررسی می کنیم، می بینیم که کمترین شاعری مانند مولانا نگاه مثبتی به زن دارد. زن در ادبیات چهره ای مظلوم است زیرا آن چه مانده، دیوان شعرای مرد است. کجاست دیوان زنانی که در طول تاریخ احتمالا شعری گفته اند؟
وی افزود: زنان در تضعیف زن و جایگاه زن بیش از مردان نقش داشته اند اما تاریخ را مردان نگاشته اند و چه بسا اگر این زنان بودند که تاریخ را می نوشتند، مردان را نمی دیدند. ما هنوز در پذیرش زن به عنوان انسان دچار مشکل هستیم و به نظر می رسید قدم نخست باور این مسئله و پذیرش زن به عنوان یک انسان است.
صالح پور با اشاره به نگاه امام به زن گفت: امام زن را حتا به عنوان سفیر جامعه اسلامی باور داشت اما پس از آن ما کمترین چنین نگاهی را به زن دیدیم.
وی با بیان این که عدم باور به زنان بیش از همه متوجه خود زنان است، عنوان کرد: عدم حضور زنان در جایگاه تصمیم گیری با وجود این که نیمی از جمعیت زنان هستند بیش از همه متوجه خود زنان است. مثلا در انتخابات مجلس که خود ما انتخاب می کنیم، تعداد زنان نماینده انگشت شمار است و این ایراد در وهله اول متوجه خود ماست. تا زمانی که ما در تصمیم گیری های کلان حضور نداشته باشیم و بی حضور ما برای ما تصمیم گرفته شود، وضع به همین شکل خواهد بود پس اولین انتظار این است که زنان خودشان ار باور کنند.
عضو شورای شهر اهواز تاکید کرد: وجود زنان به معنای عدم حضور زنان نیست بلکه زنان و مردان هر دو به عنوان اعضای جامعه باید حضور داشته باشند.
فردین کوراوند: میراث داستان نویسی آل احمد با دانشور قابل قیاس نیست
فردین کوراوند شاعر اهوازی درباره تاریخچه داستان نویسی در ایران توضیح داد: داستان کوتاه قدمتی 200 ساله دارد که با ادگار آلن پو و دوگل روسی آغاز شد و در ایران کمتر از 100سال عمر دارد. در ایران جمال زاده را به عنوان اولین داستان کوتاه نویس معرفی می کنند اما می بینیم که در داستان های وی مرز قصه و داستان وجود دارد. به فاصله کمی از وی صادق هدایت نخستین داستان نویس ایرانی است که به قول گلشیری هنوز از زیر سایه او بیرون نیامده ایم.
وی درخصوص جایگاه زن در ادبیات و زنان داستان نویس گفت: دانشور را نخستین رمان نویس فارسی قلمداد کرده اند که ادعای بزرگی است. وی را نخستین داستان نویس زن نیز معرفی می کنند که به واقع این چنین هست. پیش از وی، رمان بوف کور صادق هدایت وجود داشته و هم ملیحه پاکروان که رمان نویس بوده قبل از وی به انتشار داستان هایش پرداخته اما پاکروان داستان هایش مرز بین مقاله و داستان بود و وجوه داستانی اش ضعف دارد لذا وی تنها از جهت نخستین بودن قابل اشاره است. سو و شون از این نظر که فضای ملموس ایرانی پذیرفته شده و بهره مند از شاخص های زندگی ایرانی را به تصویر می کشد و در کنار آن، نویسنده تراز اولی مانند دانشور از زیر سایه ی جلال آل احمد بیرون می آید، حایز اهمیت است.
وی ادامه داد: پیش از دانشور، نگاه به زن در داستان های ایرانی زیاد خوب نبود و ماهیت آن شیطان صفتی و اغواگری زن بود، همان هوایی که اجازه نمی دهد مرد رستگار شود؛ زنی که مانع هبوط مرد می شود. این نگاه، که نگاهی برآمده از کتاب مقدس بود، حاصل تحصیل نویسندگان و بزرگان ما در اروپا بود؛ چنان که در نخستین داستان صادق هدایت و در دیگر کتاب های وی هم دیده می شود، زن یا سفید است یا سیاه.
شاعر اهوازی نگاه مالکاانه به زن را شکل دیگر نگاه به زن در ادبیات و فرهنگ ایرانی دانست و گفت: زن من، مادر من، دختر من، همگی نگاه مالکانه به زنانی را نشان می دهد که دارای استقلال حضور نیستند؛ البته این نگاه ها با آمدن دانشور و تاثیرش بر برخی نویسندگان عوض می شود.
کوراوند به موضوع زن در آثار سیمین پرداخت و بیان کرد: میراث داستان نویسی آل احمد با دانشور قابل قیاس نیست. تا پیش از سال 48 زن جلال بوده و پس از آن حضوری دیگرگونه پیدا می کند. با انتشار سو و شون خصیصه های نویی به کاراکتر زن در داستان نویسی و فرهنگ روایی ما اضافه شد. یکی بحث کاوشگر بودن زن و دیگری تسلیم نشدنی بودن وی.
وی رشد نویسندگان زن را رد سال های اخیر خوب ارزیابی کرد و گفت: نویسندگان زن پس از انقلاب بسیار خوب درخشیده اند و الان در جایی قرار گرفته ایم که به ازای هر 3 نویسنده زن معروف، یک نویسنده مرد معروف وجود دارد. در خوزستان هم در دو دهه اخیر تعدادشان رشد کرده و خوش درخشیده اند. شهرنوش پارسی پور و زویا پیرزاد دو داستان نویس زنی بوده اند که در محیط خوزستان رشد کردند و اولی در شکل گیری مکتب داستان نویسی جنوب تاثیر گذار بوده است. حضور زنان الان در داستان خیلی تغییر کرده است. در جنگ نقش زن تغیر کرده، زن در بحران های جهان مدرن، در تعامل و تقابل با جهان مرد، با جهان مدرن و روحیات برابری خواهانه نیز حضوری دگرگونه را تجربه می کند.
نجفی: عرصه ی فیلمسازی، یک حوزه مردانه است
نگار نجفی فیلمساز جوان اهوازی با اشاره به این که هنر و هنرمند متاثر از جامعه است، گفت: درخصوص رویکرد ایده آلیستی در جامعه شناسی هنر سر دم دار آن در فلسفه، هگل و در هنر، رمانتیست ها هستند. جامعه شناسان معتقدند هنر و هنرمند متاثر از جامعه است و از ساختار و نهاد جامعه تاثیر مستقیم میگیرد.
وی با بیان این که هنرمند بودن ساختارهای خاص خود را می طلبد، عنوان کرد: جانت ولف به تاثیر عوامل اجتماعی بر هنرمند شدن افراد اشاره می کند و می گوید هنرمند شدن ساختار دارد. اگر کسی بخواهد نویسنده ای تمام وقت باشد، باید امکاناتِ آموزش دیدن وجود داشته باشد و بعدش فراغ خاطر داشته باشد تا بتواند بنویسد و این جز عدم دغدغه های مالی میسر نخواهد شد. اگر این امکانات را برای زنان چه از قرن های پیش و چه اکنون بررسی کنیم، می بینیم که زن چنین امکاناتی را نسبت به مرد نداشته و ندارد. پس طبیعی است که حضور زنان در این حوزه کم رنگ است.
فیلمساز اهوازی ادامه داد: از جنبه خانوادگی هم با بررسی پیشینه هنرمندان می بینیم که مردان و زنان هنرمند از پدر هنرمند ظهور می کرده اند یعنی تربیت خانوادگی مشخص می کرده که شخص هنرمند شود یا نه. زن برای هنرمند شدن نیازمند ارتباط تنگاتنگ خانوادگی و اجتماعی است که اگر نباشد، امکان رشد و ظهور نخواهد یافت.
وی حوزه خصوصی هنر را عرصه ای برای بروز زنان دانست و گفت: در عرصه های هنری، سینما، زنان غرب در حوزه خصوصی مانند نمایشنامه نویسی، مجسمه سازی و نقاشی، مجال بیشتری برای بروز خود یافتند. در ایران، پژوهشی که به این موضوع اشاره دارد، نشان می دهد که بین سال های 65-90 زنان در فیلمسازی تنها 2 و نیم درصد رشد داشته اند. در نمایشنامه نویسی 15 درصد، مجسمه سازی 42 درصد و نقاشی 60 درصد فعالان را زنان تشکیل می دهند. این به این معناست که در کشور ما، عرصه ی فیلمسازی، یک حوزه مردانه است و نگاه مردانه به این صنعت باعث شده که زنان وارد این حوزه نشوند.
نجفی تاکید کرد: از آن جایی که نگاه به زن هنوز نگاهی نابرابر است و باور جامعه این است که زن خوب زنی است که در خانه بنشیند و به امور خانه داری بپردازد، لذا طبیعی است که فرصت حضور زنان در این حوزه ها از آن ها گرفته شود البته در سال های اخیر عرصه اجتماعی باز شده و امیدوارم زنان مجال یابند تا در عرصه های هنری و فرهنگی نیز حضور پررنگی داشته باشند.
رضا کیانی: هنر و فرهنگ می تواند در ایجاد همبستگی سهیم باشد
رضا کیانی سرپرست گروه یاران و عضو کانون ملی منتقدان تاتر ایران در نشست "جایگاه زن در هنر و ادبیات" با تاکید بر این که توجه به سیره و زندگی بانوان بزرگوار اسلام راه رسیدن به قله های انسانیت است، گفت: همه بانوان با تاسی از اولیای الهی، حضرت زینب، حضرت زهرا و حضرت خدیجه و رهروان صدیق آن ها می توانند قدم های مصمم تری برای رسیدن به قله های انسانیت بردارند.
وی یادآور شد: کلام حضرت زینب در کاخ یزید بر تارک تاریخ نشست و سلسله جنبان جریانات بسیار آگاهی بخش و عدالت محور، حتا در عرصه هنر شد و خوشا به سعادت هنرمندانی که زندگی حضرت زهرا و سیره ایشان و روح حماسه حضرت زینب چراغ راه شان است و به عنوان گنجینه تاریخی مورد پردازش هنرمندانه خود قرار داده و تاثیر خودشان را با تکیه بر این سیره، بر جریان فرهنگی کشورمان می گذارند. جریانی که به شدت نیازمند آگاهی بخشی و تزریق روح آزاد اندیشی بر این کالبد است.
کیانی با بیان این که زن را عنوان کانون عاطفه می شناسیم، گفت: در فرهنگ ما زن نماد زایش و باروری و کانون عاطفه است. زنان در جامعه می توانند مسیری را ترسیم کنند که در آن زدودن رخوت و سستی و ایجاد همبستگی و مودت باشد.
سرپرست گروه یاران و عضوکانون ملی منتقدان تاتر ایران افزود: هنر و فرهنگ هم ابزاری معنوی است که می تواند در ایجاد همبستگی سهیم باشد. تنوع قومیت ها در خوزستان یک فرصت است و باید با پویایی، اخلاق و بعد خوشبینی و پژوهش محوری را در فضای فرهنگی نهادینه کنیم.
محمد چوپان: نگاه به زن باید اصلاح شود
چوپان، فعال فرهنگی استان عنوان کرد: اگر می خواهیم تاثیر گذار باشیم، هر کار بزرگی باید از خود فرد شروع شود. در سال های گذشته زنان در چارچوب های مورد پذیرش نظام برای خواست های شان تلاش بسیاری کرده اند و موفق نیز بوده اند مانند فوتبال و فوتسال.
وی گفت: باید نگاهی به وجود بیاید که همه باور کنند زنان توانا هستند. برگزاری جلسات و دعوت از متخصصین و به ویژه روحانیون برای تغییر دیدگاه به بانوان بسیار تاثیرگذار خواهد بود. اگر نیازهای ابتدایی زنان برطرف شود، آن ها خوب خواهند نوشت و خوب شعر خواهند گفت و در همه عرصه ها به بهترین شکل خواهند درخشید و فراموش نکنیم که بزرگان تاریخ بشریت از دل یک زن آمده اند.
