حجت الاسلام محمدعلی اهنگران در یادداشتی نوشت: سال نود و شش بدون هاشمي
رفسنجاني تحويل شد. مردي كه از فرط بودن ، نبودنش را هنوز نتوانسته ام
بپذيرم و فكر مي كنم زماني فقدان او را به واقع درك خواهيم كرد كه چالشي نو
يا بحراني جديد فرا روي كشور قرار گيرد چرا كه ما مرد روزهاي سخت و لحظات
بحران را از دست داده ايم.
براي من ،هاشمي از ابتدا يك آخوند متفاوت بود. طلبه اي كه با تيزهوشي امام
خميني را از ميان علماي بنام آن روزگار به عنوان استاد خود برگزيد و تا
اخرين لحظه حيات به او و آرمانهايش وفادار ماند. عالمي كه خود را وقف و غرق
انديشه هاي قرآني كرد و خوب درس خواند اما در ميان متون و كلمات متوقف نشد
و از همان روزهاي جواني اش جهاني مي انديشيد. با اينكه از بهترين طلبه هاي
حوزه علميه قم بود اما جهان پيرامونش محدود به كوچه ها و مدرسه هاي قم نشد
و براي شناختن وساختن دنياي پيرامونش سير آفاق و انفس كرد. او با اينكه
روستا زاده بود اما نزديك به سيزده كشور دنيا را در جواني اش ديد و به بيست
ايالت امريكا سفر كرد. شيخ جوان در اين سفرها صرفا دنبال دين يا انقلاب
نبود بلكه درك درست مظاهر توسعه و پيشرفت و آشنايي با تمدن غرب و شرق اصلي
ترين دغدغه او بود. در همان زمان در كنار مبارزه و علم چندين شركت ساختماني
و موسسه انتشاراتي و فرهنگي راه انداخت و به توليد ثروت پرداخت و منشاء
خدمات بسيار شد. هاشمي مي دانست كه صرفاً نمي توان از پنجره حجره و مدرس
حوزه به جامعه نظر انداخت. او شايد جزو نوادر روحانيون باشد كه در جواني
هاليوود را ديده يا در جلسات مجلس اعيان و عوام انگليس به عنوان تماشاچي
رفته يا در سازمان ملل حضور يافته است. اينكه هاشمي اميركبير را الگوي خود
قرار داده نشان از آن دارد كه او شيفته توسعه و صنعتي شدن ايران است و
اينكه از همان ابتدا به مساله فلسطين توجه ويژه نشان ميدهد نشان از نگاه
جهاني و انساني اوست.
براي طلبه اي چون من كه در آغاز راه است جواني هاشمي رفسنجاني جذاب تر و
شور انگيزتر از ميانسالي و پيري اوست چراكه هاشمي بزرگ برساخته همان شيخ
جواني است كه جهان برايش كوچك مي نمود و تاريخ ايران و اسلام و انقلاب
متاثر از او تلاشهاي او و انديشه هاي اوست.
روحش شاد و يادش گرامي در سالي كه بي او تحويل شد
منبع : بهار نیوز