وقتی باد بر سطح دریا بوزد، موج شکل می گیرد. با استمرار وزیدن، موجهای کوچک، بزرگ و بزرگتر می شوند.شکل و بزرگی موج به عمق آب و ضعف و قدرت باد و میزان مسافتی که طی می کند، بستگی کامل دارد. ارتفاع موجها بعضا به دوازده متر می رسد و می تواند یک کشتی را غرق کند.در عالم سیاست و انتخابات نیز امواجی وجود دارد که در زمان لازم می تواند یک خاتمی را بر دوش خود سوار و به ساحل ریاست برساند و از طرفی کشتی مجهز و قدرتمند ناطق را به قعر دریای خانه نشینی بکشاند.با این پیش زمینه از موضوع موجها، آیا امکان تبدیل کردن فضای انتخابات شورای شهر به فضایی سیاسی در اهواز وجود دارد یا خیر؟

همانطور که لازمه ایجاد موج، نیروی باد و استمرار وزیدن، عمق آب و مسافتی که طی می کند است، برای سیاسی کردن انتخابات شورا نیز، چنین صفات و اوصافی مورد نیاز است.اگر برای ریاست جمهوری تعداد کاندیداها بسیار کم و برای مجلس نسبتا محدود هستند، اما وضع شورا کاملا متفاوت است، بنابر این نیروی منسجمی که برای موج سازی انتخابات ریاست جمهوری و در مواردی لیستهای انتخاباتی مجلس ممکن است ایجاد و منجر به سیاسی کردن فضای انتخاباتی شود، این اتفاق برای شورا منتفی است زیرا پراکندگی طبیعی نیروها (بدلیل کثرت ثبت نام کنندگان) و چندپارگی آنها و عدم تمرکزشان حول یک منفعت مشترک (شخص یا لیست معین)، نیروی مورد نیاز برای ساخت موج یا فضای دو قطبی سیاسی را با مشکل مواجه می سازد.

در تعریف موج به دو مشخصه آن یعنی عمق و طول مسافت اشاره کردیم. در بحث انتخابات شورا این دو مشخصه موج ساز، اساسا وجود خارجی ندارند.اولا عمق و ماهیت فعالیت شورا ذاتا سیاسی نیست لذا در فقدان چنین عمقی، امکان ایجاد موج و به تبع آن هدایت سیاستمند آراء وجود ندارد.ثانیا امتداد و طول شورا بر اساس شرح وظایف آن، بیش از آنکه معطوف به سیاست باشد، انعطاف شدیدی به امور مختلف دیگر دارد، بنابر این از جهت امتدادی نیز نمی توان انتخابات شورا را به سمت و سویی سیاسی سوق داد.

اگر از همه پیچیدگیهای گفته شده بگذریم، با وجود محدودیت جامعه رای دهندگان از یک طرف و کثرت شدید کاندیداها و گفتمانها، افکار و گرایشها، منافع و باندها، آراء قومی، احزاب، ارتباطات نسبی و سببی، محاسبات انتفاعی، برنامه ریزیهای اقتداری، احساسات در معیار فردی و… از طرف دیگر نگاهی بیندازیم، واقعا چگونه می توان به ایجاد یک موج که زمینه ساز تولد آراء سیاسی باشد، امیدوار شد.با وضع موجود، چگونه می شود به انتظار موج یا امواجی نشست که بتوانند جریانهای کاملا ناهمگون و جزایر پراکنده را به سمت یک رفتار سیاسی معین هدایت کنند.

شاید بلحاظ نظری بتواند برخی نظریات را در کنار هم چید و از آنها نتیجه ای سازگار با منطق استخراج کرد، اما در بحث کاندیداها (اعم از مجموعه ها و افراد) چنین چیدمانی ناممکن خواهد بود.انتخابات پیش رو عرصه فاصله اشخاص با منافع از دو زاویه دور یا نزدیک خواهد بود و ناخواسته بخش عمده ای از نیرو و انرژی صرف منفعت نزدیک (محلی یا انتخابات شورا) می شود و چنانچه چیزی باقی بماند، آن باقیمانده در راه استیفای منفعت دور (ملی یا انتخابات ریاست جمهوری) به کار گرفته خواهد شد که این امر نشاندهنده چیرگی امور نزدیک بر دور است، لذا احتمال اینکه انتخابات شکل و نمایی سیاسی-ملی بخود بگیرد، بسیار کمتر خواهد بود.نکته مهم دیگر سر شکن شدن آراء میان تعداد زیادی از کاندیداها است بنابر این انتظار اینکه شخصیت هایی کاریزماتیک وجود داشته باشند و بتوانند آراء قابل توجهی کسب کنند، این هم ناممکن است بلکه پیروزان این عرصه با اختلاف جزیی نسبت به رقیبان متنوع خود به این ماراتن پایان می دهند.

توضیح :حتی اگر فضای انتخابات ریاست جمهوری به سمت دو قطبی نسبی حرکت کند، این حرکت شامل انتخابات شورا نخواهد بود.آنچه گفته شد چیزی از رقابت شدید میان لیستهای موجود نخواهد کاست و بسته به عمق اجتماعی هر کدام از آنها، اقبال عمومی تعیین خواهد شد.هفته های آینده صحت یا عدم صحت این تحلیل را به اثبات می رساند.

برچسب ها: علی عبدالخانی ، شورا ، خوزستان ، اهواز ، شوشان

X Share

Stumble Upon Delicious Cloob

Digg

تمام حقوق مادی و معنوی این سایت متعلق به شوشان است و استفاده از مطالب با ذکر منبع بلامانع است.

طراحی و تولید: ایران سامانه