امام علی (ع): كسى كه دانشى را زنده كند هرگز نميرد.
دوشنبه شب 21 فروردین ماه 1396 همزمان با شب میلاد با سعادت حضرت امام علی (ع)، آئین افتتاحیه مراسم اعتکاف دانشجویان دختر دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز در جوار یادمان شهداء گمنام جنب مسجد امام خمینی (ره) دانشگاه با حضور حجت الاسلام والمسلمین آیت عادلی نژاد مسئول نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه، دکتر علی خدادادی قائم مقام رئیس دانشگاه، دکتر ساسان موگهی معاون فرهنگی و دانشجویی دانشگاه، دکتر فرهاد حمزه لویی مدیر امور فرهنگی و فوق برنامه دانشگاه و 200 نفر از دانشجویان دختر دانشگاه برگزار گردید.
حجت الاسلام والمسلمین آیت عادلی نژاد مسئول نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه در این آئین ضمن تبریک میلاد مسعود مولای متقیان حضرت علی (ع) گفت: خوب است که از کتاب زندگانی حضرت علی (ع) درسی برای زندگی امروز خود به دست بیاوریم.
وی ادامه داد: یکی از مهمترین شاخصهها و ویژگیهای امیرالمومنین (ع) که مرحوم سید رضی در مقدمه کتاب نهجالبلاغه به آن اشاره میکند که از فضایل عجیب و ویژگیهای ظریف حضرت علی (ع) است جمع آوری صفات متضاد در خود و پیوند میان طبایع گوناگون در خویش میباشد. امیرالمومنین (ع) آنچنان قدرتمند، توانمند، با عظمت و بر افراشته بر قله تاریخ بود که حتی دشمنان آن حضرت، لب به ستایش ایشان گشودند. حتی آن کسانی که در امر سیاست با حضرت علی (ع) همسان، همراه و همدل نبودند در برابر بزرگی و عظمت و رسای امام (ع) سر به سجده گذاشتند.
حجت الاسلام والمسلمین عادلی نژاد افزود: ما آدمها در زندگی عادی خود، انسانهای تک بعدی و تک ساحتی هستیم؛ انسانهایی که با پرورش دادن و فربه کردن یکی از ابعاد وجودی، از سایر ابعاد و ساحتهای وجودی خود، غفلت میکنیم. خیلی وقتها در زندگی عادی و معمولی به گونهای هستیم که یا به فکر خدا، دین، پیغمبر و عبادت و یا به مسائل دینی کم توجهی میکنیم. به طور مثال در مسائل خانوادگی من فرزند خوبی برای والدین هستم اما شاید نقش همسری خود را خوب ایفا نکنم. شاید یک مدیر و یا دانشجوی خوبی باشم اما یک فرزند خوب نباشم. تمرین در توانایی جمع کردن نقشها و مسئولیتهای مختلفی که در زندگی به انسان داده میشود، او را رشد میدهد.
مسئول نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه خاطرنشان کرد: ابن ابی الحدید سنی مذهب در وصف امام علی (ع) در جواب سوال خود که چرا و چگونه علی اخلاق متضاد را در خود جمع کرده بود، میگوید زندگی و کتاب تاریخ بشر فرماندهان نظامی، سلحشوران و رزمندگان زیادی را به خود دیده است که در صحنههای نبرد در برابر دشمنان خود آنچنان قدرتمندانه و عزتمندانه دست به شمشیر میبرند که هیچ انسانی توانایی برابری کردن با آنها را ندارد و این را تاریخ بارها در دل خود نقل میکند که ویژگی این انسانها، سنگدلی، درنده خویی به صورتی که به راحتی میتوانند دست به کشتار بزنند می باشد، اما علی (ع) با وجود سلحشوری و قدرت به صورتی که حتی دشمنان قدرتمند او سعی میکردند با او مواجه نشوند، مبرا از اینگونه صفتها بود. علی (ع) کسی بود که با وجود صفات جنگ آوری بسیار زیاد اعم از قدرت بالای حمل شمشیر، شجاعت و رشادت، وقتی در خیابانهای کوفه در حال قدم زدن به زنی رسید که خود به تنهایی کیسه آرد را بر دوش گرفته بود، به سمت آن زن رفت و پرسید که مگر شما مرد و بزرگی در خانه ندارید که اینگونه کارهای سخت را انجام دهد و آن زن در پاسخ گفت که همسرم در جنگ به شهادت رسیده است. حضرت علی (ع) کیسه آرد را از آن زن گرفت و به خانه او برد، برای او نان پخت و با یتیمان او بازی کرد. به راستی که اینگونه بزرگی را چگونه میتوان در دل تاریخ جای داد در حالی که حاکمان و قدرتمندانی بودند که برای ماندن در قدرت حتی به فرزندان خود نیز رحم نکردند و زاهدانی بودند که با فرار کردن از دنیا و مسائل اجتماعی حاضر نشدند تن به آلودگیهای دنیا بدهند، اما علی (ع) هم در قدرت بود هم زاهدانه زندگی کرد.
وی در ادامه خطاب به دانشجویان معتکف اظهار نمود: این فرصتی که این روزها برای شما فراهم شده، فرصتی است به نام اعتکاف که پیامبر (ص) آن را اینگونه توصیف میکنند: "همانا در طول عمر شما، نسیم های الهی وزیدن می گیرد، پس بیدار باشید و خود را در معرض این نسیم ها قرار دهید که این فرصت نصیب هر کسی نخواهد شد".
حجت الاسلام والمسلمین عادلی نژاد افزود: این فرصت، فرصتی برای استراحت نفس از لذت های دنیوی و استراحت در جوار خدای رحمان است در دنیایی که گاهی همه ما از هرآنچه در اطراف ما است، از خویش و از اطرافیان خسته میشویم و شاعر در این وصف چه زیبا گفت: چه استراحت خوبی است در جوار خودم، خودم برای خودم، با خودم، کنار خودم، همین دقیقه که این شعر را تمام بکنم، از این شلوغ شما میروم در غار خودم.
مسئول نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه در پایان بیان نمود: خداوند تبارک و تعالی در سوره مبارکه کهف در مورد ذوالقرنین اینگونه فرمودند: ذوالقرنین با سپاهیانش وارد غار تاریکی شدند به گونهای که چشم، چشم را نمیدید. او به اصحاب خود دستور داد که تا میتوانید از این سنگ و کلوخهای کف غار جمع کنید. اصحاب ذوالقرنین سه دسته شدند؛ عدهای گفتند که سنگ و کلوخ جمع کردن کاری بیهوده است و جمع نکردند. عدهای گفتند که او حرف بی ربط نمیزند و مقداری جمع کردند، اما دسته سوم که ایمان داشتند به اندازه ظرفیت و هر آن مقدار که توانستند سنگ و کلوخ جمع کردند. هنگامی که از غار بیرون رفتند و نور خورشید تابید و حقیقت از باطل و سره از ناسره با نور الهی روشن شد، اصحاب ذوالقرنین دیدند آنچه را که جمع کرده بودند طلا و جواهر بود و نه سنگ. روایت میگوید که هر سه دسته حسرت میخوردند. دستهای که بیشتر جمع کرده بودند، حسرت آن را میخوردند که چرا ظرفیتشان بیشتر نبود تا طلا و جواهر بیشتری جمع کنند؛ دسته دیگر که کمتر جمع کرده بود، حسرت آن را میخورد که چرا من که میتوانستم بیشتر جمع کنم، جمع نکردم؛ اما بیشترین حسرت برای کسانی بود که هیچ استفادهای از این فرصت نکردند. این روایت، دنیا و فرصتهای ما را با آن غار تشبیه میکند، پس از این فرصتی که در این روزها برای شما فراهم شده است، کمال استفاده را بکنید و ان شاءالله دعای فرج در این ایام فراموش نگردد و خداند عاقبت همه ما را ختم به خیر سازد.