انتخابات شورای شهر اهواز چند قطبی شد

شوشان: دکتر نواح عضو هیئت علمی دانشگاه شهید چمران اهواز در سلسله برنامه کرسی آزاد اندیشی انجمن فرهنگ و اندیشه در دانشگاه شهید چمران اهواز درخصوص پنجمین دوره انتخابات اخیر شورای شهر اهواز به دو تئوری اشاره و اظهار کرد: انتخابات شورای شهر اهواز را می توان با تئوری تضاد اجتماعی مارکس توجیه کرد. این تئوری در دهه ۷۰ توسط افرادی مانند کوئیر اصلاح شد و به اعتقاد وی جامعه، جامعه ای صحنی است که تضاد منافع در آن حرف می زند و هرکسی می خواهد منافع خودش را از آن بیرون بکشد و بر خلاف مارکس اعتقاد داشت این تضادها را می‌توان به فرصت تبدیل کرد.

دکتر نواح ادامه داد: تئوری دوم ، تئوری کارکردگرایانه است که معتقد است در همه جوامع هر فرد کارکردی دارد که بدون انجام آن کارها پیش نمی رود.

نواح با مقایسه انتخابات ریاست جمهوری و شورای شهر بیان کرد: در انتخابات ریاست جمهوری تضاد را به کارکرد تبدیل کردیم و مطالبات قومی را به مطالبات ملی تبدیل نمودیم و تشخیص دادیم که دکتر روحانی در این شرایط می‌تواند کشور را به ساحل امن برساند ولی در بحث شوراها باز در فضای قومی قرار می‌گیریم و فضا آنتی‌گونیستی و چند قطبی می شود و همین امر نیز باعث شد آرا به شکل عجیبی به صندوق ریخته شود.

وی با انتقاد از حل نشدن مسئله قومیت در کشور تصریح کرد: مسئله قومیت که در شورا پررنگ بود، اکنون قابل کنترل و حل نیست و روز به روز بدتر می‌شود. سال ۸۵ دفتر پژوهش های مجلس از من خواست در خصوص بحث قومیت ها یک پروتکل تهیه کنم ولی با گذشت سال ها هنوز پروتکل قومیت ها را در کشور نداریم. فراموش نکنیم که حضور مسائل قومی و مذهبی در حمله اخیر داعش در تهران بسیار پررنگ بود.

عضو هیئت علمی دانشگاه شهید چمران اهواز با تاکید بر این که یکدست شدن شورا امر درستی نیست، اذعان داشت: با یک دست شدن شورا، قدرت در دست یک گروه خواهد بود و تولید استبداد خواهد کرد لذا شورایی بر اساس شایسته سالاری نسبت به انتخابی حزبی یا قومی کارکرد بسیار بهتری خواهد داشت.

وی به مفاهیم مدرن، پست مدرن و مدرن متاخر و مصادیق اش در انتخابات اخیر کشور اشاره کرد و گفت: این که مردم اهواز در انتخابات ریاست جمهوری به شکلی مدرن و بر اساس عقل جمعی عمل می‌کنند، به رفتار مدرن آن ها بر می گردد. در انتخابات شوراها حداقل انتظار داریم متاخر عمل ‌کنند و به یک لیست (حتا قومیتی) رای بدهند اما این گونه نمی‌شود و پست مدرن می شود و بر اساس روابط عاطفی و احساسی عمل می کنند.

نواح یادآور شد: در سطح کلان مسئله، ما نتوانستیم فضای تضاد را به سازش تبدیل کنیم و پیامدهای انتخابات شورای شهر آن قدر نگران کننده بود که هنوز برنده ای نداشته است.

وی افزود: در سطح متوسط با ۴ عنصر قومیت، شایسته گزینی، جنبه‌های سیاسی و جنسیت وارد انتخابات شدیم. دو مولفه‌ شایسته گزینی یا رقابت باید در فضای مدرن یا متاخر رای بیاورد که این گونه نمی شود و مسئله قومیت وارد می شود.

عضو هیئت علمی دانشگاه شهید چمران اهواز با اشاره به اهمیت رشته های علوم انسانی در عملکرد و رفتار اشخاص عنوان کرد: بررسی گروه هایی مثل داعش نشان می دهد که سه عنصر رفاه نسبی، تحصیلات عالیه و تخصص در رشته های مهندسی در بین بیشتر آن ها مسترک بوده است. هیچ کدام از سران آن ها اگرچه تحصیل کرده بودند، علوم انسانی نخوانده بودند و این به این معناست که یک مولفه از دنیای پیشین که کار کردش در دنیای معاصر از بین رفته، وارد دنیای مدرن می‌شود و نمی‌تواند خودش را تطبیق دهد و نتایج غیرقابل انتظاری به بار می آورد.

وی برنامه ریزی برای انتخابات آینده را بهترین راه جلوگیری از بروز دوباره لیست های قومیتی یا افراد بدون تخصص دانست و گفت: انتخابات آتی ریاست جمهوری و شوراها نیاز به برنامه‌ریزی از همین الان دارد. باید پیشنهاد داده و روی آن کار شود تا در انتخابات آینده این همه هزینه بی‌فایده ندهیم و پیامدهای آن منجر به بحث و درگیری های قومی نشود.

نواح یادآور شد: کسانی که وارد شورا می شوند باید ضرورت اصلاح را احساس کنند و توانایی کار در این زمینه را داشته باشند.

وی با بیان این که مردم کشور دچار ضعف عملکرد تشکیلاتی هستند، خاطرنشان کرد: ضعف عملکرد تشکیلاتی یک عقبه تاریخی اجتماعی دارد که باید اصلاح شود و اعتماد سازی صورت بگیرد تا مردم مشارکت کنند.

استاد دانشگاه شهید چمران اهواز درخصوص دلیل عدم توفیق اصلاح طلبان در اهواز گفت: بین اصلاح طلبی و اصلاح طلبان تفاوت است. مردم برای اصلاح طلبی احترام قائل هستند و از آن استقبال می‌کنند ولی بسیاری از سران اصلاح طلب در اهواز شناخته شده نیستند. یکی از مشکلات اساسی در اهواز عدم ارتباط اجتماعی مداوم اصلاح طلبان اهواز با مردم، عدم تایید اصلاح‌طلبان از سوی روحانیت استخوان دار استان و مقیم تهران بودن تمامی اصلاح‌طلبان استخوان دار استان است که برای اهواز هزینه نمی کنند و تا زمانی که مسائل حل نشود این مشکلات پابرجا خواهند بود.