شوشان تولبار
آخرین اخبار
شوشان تولبار
کد خبر: ۷۶۷۲۳
تاریخ انتشار: ۱۴ شهريور ۱۳۹۶ - ۲۰:۵۱
گفتگوی شوشان با جعفر دیناروند نویسنده اهل شوش
آموزش رسمی از مسیر درست منحرف شده و عاملین یادگیری کم ارزش شده اند و همین فضاست که ما را نگران کرده است...


اشاره: مدت هاست که قصد گفتگو با جعفر دیناروند، یکی از فرهیختگان استان خوزستان را در سر داشتم، کسی که سال های عمرش را در راه تحصیل، مطالعه و نگاشتن صرف کرد، انسان وارسته ای که قلمش همواره در حرکت  و تکاپوست، او مردی ازشهر و دیاری باستانی و دیرین است، او رشد یافته ی شهری است که از سالیان دیر و دور، پیوسته مولد و زاینده ی دانش، هنر و صنعت بوده، سرزمینی که در دل خود تاریخی شگرف وبس افتخارآمیز دارد، او نویسنده ای توانا اهل شوش است، شوش دانیال.

وی تحصیل کرده در رشته علوم تربیتی و پرورش یافته ی شهری کهنسال و البته ، عشقی بی حد که نسبت به این شهر و دیار همیشه و همه گاه همراه او بوده هست، اکنون، پس از گذشت سال ها که قسمت هایی از مجموعه ی آموخته ها و اندیشه هایش را به رشته ی تحریر درآورده، خسته ولی همچنان امیدوار به آینده که روزی بتواند نه تنها، پنج کتاب بلکه تمامی آثار نشر نشده اش را به زیور طبع آراسته کند، تاجوانان وآینده سازان از آنها بهره برند.

حالا که افتخار و فرصتی بدست آمد تا در منزل این  بزرگمرد و نویسنده ی توانای خوزستانی گپ و گفتی را صورت دهم، امیدوارم که بتوانم آنگونه که شایسته است در معرفی بیشتر و بهتر او کاری کرده باشم.

چگونه به نویسندگی علاقه مند شدید؟

من در سال ۱۳۳۴ متولد شدم، دوران ابتدایی را در دبستان آپادانا شوش به اتمام رساندم ودر رشته ی تجربی دیپلم گرفتم وپس از آن وارد دانشسرای راهنمایی اهواز شدم و در رشته ی زبان انگلیسی فوق دیپلمم را کسب کردم و دردانشگاه چمران اهواز لیسانس خود را اخذ کردم و فوق لیسانس در رشته تعلیم و تربیت را از دانشگاه تربیت مدرس تهران گرفتم.

از ابتدای کودکی و در دنیای تخیلات خویش، کتاب می نوشتم و در رویاهای خود نویسندگی را مجسم می کردم. در دوره ی دانشجویی نوشته ای را به نام حقیقت به اداره فرهنگ دادم که بدلیل نقص موفق به نشر نشد، شاید عمده ترین دلیل که من را به سمت نویسندگی سوق داد مطالعه فراوان کتاب های علمی، تخصصی و بویژه نوشته های داستانی باشد که به طور مستمر بر من تاثیرگذار بود، انواع سبک های نوشتاری بر ذهنم موثر واقع شدند اما برای خویش قالب خاصی طراحی کردم که درتمام نوشته هایم مستتر است.

 از نوشته های تان اینگونه برمی آید که به فلسفه تعلیم و تربیت وتاریخ محلی شهر شوش اهتمام بخصوصی دارید که بسیار در خور تحسین است، برای خوانندگان ما در مورد کتاب های تان بیشتر بگویید و هدف از تالیف آنها را شرح دهید

درحال حاضر از مجموعه نوشته های من تنها پنج کتاب منتشر شده است و کتاب ششم نیز آماده گرفتن مجوز چاپ است، به طور مختصر می توان کتاب ها را در چند بعد که توضیح خواهم داد، تقسیم بندی نمود مانند: کتاب های تخصصی، تربیتی وتاریخ محلی شوش.

۱- کتاب (اصول و فلسفه تعلیم و تربیت) که دارای موضوع تخصصی در دانشگاه است که علت عمد ه آن درخواست دانشجویان درکلاس بود. این کتاب در دو بخش مجزا نگارش شده وشامل  اصول ومبانی تعلیم وتربیت و نیز نظرات فلاسفه بزرگ ایران وجهان در مورد تعلیم و تربیت است، هدف اصلی، تامین نیازهای علمی دانشجویان خصوصن در رشته های تربیتی و دبیری است.

۲- کتاب (شوش و بزرگان آن، نسل اول) که بنا به نیاز شهرشوش برای شناخت خدمت گزاران و یاری دهندگان به تاریخ کهن شهر نگاشته شد و هدف اصلی آن آگاه سازی نسل جوان از تلاش ها و کوشش های مردان پاک این سرزمین بوده است. این کتاب در زمره تاریخ محلی قرار می گیرد.

۳- کتاب (داستان های تربیتی) که اولین عنوان نوشته شده در ایران با این نام است که به طور ویژه رشد وتربیت دوره های مختلف زندگی را درقالب داستان های ارایه شده مورد توجه قرار می دهد. از خصوصیات مهم این کتاب، توضیحات بعد از هر داستان است که می تواند به افراد و خوانندگان راهکارهای مفید را ارایه دهد این کتاب جنبه تخصصی در تربیت عمومی را داراست.

۴- کتاب (ورزش شوش از آغاز) شرحی از چگونگی شکل گیری ورزش شوش از ابتدا تا زمان چاپ است، هدف عمده از نگارش توجه به اصل قدر دانی و تاکید بر عدم فراموشی قهرمانان و ورزشکاران قدیم شهر شوش است، در این کتاب انواع فعالیت های ورزشی همراه با نام مدیران و ورزشکاران پایه گذار ذکر شده است.این کتاب نیز تاریخ مجملی است.

۵- کتاب (آموزش و پرورش شوش درگذر تاریخ، از ابتدا تا دفاع مقدس) که تالیفی پربار و دارای ابعاد مختلف آمورشی و تربیتی است که از سال ۱۳۱۵ تا دفاع مقدس۱۳۵۹ را در بر می گیرد، هدف عمده نگارش این کتاب نیز توجه به گذشته ی گهربار شوش و معرفی افراد تاثیر گذار در نظام تعلیم و تربیت این شهر می باشد.

۶- (تربیت در عاشورا) عنوان این کتاب نیز برای اولین بار در نوشته های ایران مطرح شده است و نگاهی عمیق به واقعه ی عاشورا و بررسی تاثیرات مهم تربیتی بر جهان امروز و نیز دلایل ماندگاری این انقلاب تا به امروز است، هدف عمده از نگارش این کتاب نیز شناخت یکی از ابعاد ایجادی عاشورا، یعنی رشد و تربیت انسانی است.

میزان تاثیر و بازخورد آثارتان در بین مردم چگونه بوده است؟

 پاسخ این پرسش بسیار مشکل و در واقع می توان این نوع تاثیرات را از خوانندگان پرسید، تنها موردی که می تواند از طرف نویسنده مطرح شود واکنش های کلامی خوانندگان است که معمولن همراه با قدردانی بوده و نوعی قدر شناسی به همراه داشته است .

بعنوان یک نویسنده که با دغدغه های خاص خودش زندگی می کند، بفرمایید بزرگترین تشویش و نگرانی شما در زمینه ی تعلیم و تربیت در جامعه امروزی ما چیست؟ و در مجموع اوضاع را چگونه می بینید؟

بدون شک هر نویسنده ای در کار تخصصی خویش نگرانی ها دارد، شاید تمرکز بر جزییات، مشکل باشد اما در کل و با نگاه به رفتارهای فردی و جمعی می توان گفت که در جامعه امروز ما حاشیه روی تعلیم و تربیت خصوصن تربیت، سبب نوعی عدم رشد در جوهره ی آدمی یعنی آدمیت شده باشد، خود بینی به جای انسان بینی، منفعت طلبی به جای منفعت دهی، بی تفاوتی درمشکلات انسانی به جای همکاری در رفع مسایل، غالب بر کردارهای افراد شده است، مدرک گرایی در تعلیم بیداد می کند و مدرک داران کم سواد، جولان می دهند، آموزش رسمی از مسیر درست منحرف شده و عاملین یادگیری کم ارزش شده اند و همین فضاست که ما را نگران کرده است و بدیهی است که گریز از دنیای واقعی تعلیم و ترییت و پناه بردن به دنیای مجازی و تصنعی این روند را استمرار می بخشد.


با توجه به اینکه تالیفات شما بلحاظ آموزشی، پرورشی و آگاه سازی نسل جوان دارای بار ارزشی بالایی است، آیا در این مسیر دچار مشکل شده اید؟ و اساسن گله یا شکوه ای اگر دارید بفرمایید.

 البته من ذاتن اهل گله مندی نیستم آنچه مرا به سمت نویسندگی کشانده است علاقه درونی خودم بوده، شاید بتوان نوعی انتقاد در کل مجموعه نویسندگان را متوجه مسئولین نمود و آن عدم پشتیبانی از نویسندگان خصوصن در زمینه ی تامین هزینه است، گرچه در مصاحبه ها و اظهار نظرها، جملات زیبایی ارایه می کنند اما شخص حقیر هرگز این موارد را دریافت نکرده ام، این گله مندی زمانی افزون تر می شود که اعلام کنم، تعداد نوشته های در دست اقدام من بیست و پنج جلد می باشد، گرچه امیدی به دیگران نیست اما آنچه مرا تشویق وترغیب به نوشتن می نماید، درونی است که همیشه به آینده امیدوار است.


گفت و گو از: شاهین یوسفی

نام:
ایمیل:
* نظر:
شوشان تولبار