شوشان تولبار
آخرین اخبار
شوشان تولبار
کد خبر: ۷۷۲۰۹
تاریخ انتشار: ۲۷ شهريور ۱۳۹۶ - ۰۰:۱۷
نوشتاری از دکتر کیوان لطفی مدرس علوم ارتباطات / در حاشیه جدال بر سر واگذاری مدرسه کوی علوی اهواز
هر مباحثه ای نشان از پویایی جامعه دارد و مباد روزی که جامعه‌ای ساکت و نظاره گر باشد. اما بنظر می رسد «بحث برای بحث»، کارگر نیست...

 شوشان / دکتر کیوان لطفی 
مدرس علوم ارتباطات 

ذکر مصداق لازم نیست، کافیست اخبار خوزستان را در فضای مجازی جستجو کنیم. با محوریت رسانه های استان، در هر گروه و مجالِ مجازی بحثی درگرفته است و دو یا چند طرف مشغول دفاع و حمله توامان هستند. هر طرف خود را برحق می داند و ناحقی مواضع طرف مقابل را یادآوری می کند و بسته به میزان اشراف و انصاف طرفین می توان سراغی از قوت و دقت مباحث گرفت. در عین حال، فضای نوپای مجازی بنا به خصلت «همزمانی» و «همه جایی بودن» خود، امکان عمیق شدن مباحث را نمی دهد و شرکت کنندگانِ حاملِ هیجان زندگی واقعی و روزمره، از انتقال تمام و کمال داشته های خود به این فضا، ناتوانند و در نتیجه ی این کنش ها و واکنش های مجازی و اجتماعی، همه جوانب موضوع مورد بحث پوشش داده نمی شود.

 بی تردید گفتگو مبارک است و هر مباحثه ای نشان از پویایی جامعه دارد و مباد روزی که جامعه‌ای ساکت و نظاره گر باشد. اما بنظر می رسد «بحث برای بحث»، کارگر نیست و باید یکبار برای همیشه تکلیف خود را یکسره کنیم. 

اینکه از رسانه های نوین اجتماعی و ارتباطی چه می خواهیم؟! قرار است بر طبل مچ گیری بکوبیم و فارغ از انصاف و اعتدال، طرفدارانِ هیجان زده خود را صف کنیم یا بنا بر این است که همچون دیده بانی فهیم و منصف، دست به کار اصلاح روندهای معیوب جامعه خود شویم و  سنگی را روی سنگ بگذاریم؟!

بپذیریم افکار عمومی، گنجایش معینی برای هیجان پذیری دارد و حکایت «خرید لپ تاپ» یا «واگذاری مدرسه» وقتی ارزش رسانه ای شدن دارد که تصمیم ها و رویکردهای پیش رو را اصلاح کند، وگرنه یک «بهانه جویی» صرفْ است که با دستکاری آستانه ی حساسیت جامعه، موجب کرختی و بی تفاوتی شهروندان نسبت فعل و انفعالات حیاتی جامعه خواهد شد.
نام:
ایمیل:
* نظر:
شوشان تولبار