دکتر منصور میاحی
استاد دانشگاه شهید چمران اهواز
در تمام مدت جنگ تحمیلی و بعد از اتمام آن، فرودگاه بین المللی اهواز و کارکنان آن، خدمات بسیار مهمی را به رزمندگان و مردم استان خوزستان مبذول نمودند ولی متاسفانه علی رغم تعداد زیاد پروازهای روزانه و رفت و وعده های روسای محترم جمهور، وزرا، استانداران، معاونان و مدیران کل وزارت خانه¬های مختلف برای رسیدگی به امور زیربنایی این فرودگاه، هنوز برنامه تکمیل و توسعه فرودگاه به کندی و غیر متوازن و با کاستی های مختلف پیش می رود، به گونه ای که پاسخ گوی نیازهای یک فرودگاه بین المللی نمی باشد.
عیوب و کاستی های فرودگاه
پاره ای از کاستی های ساختمانی فرودگاه و خدمات جانبی آن به قرار زیر است:
- به نظر می رسد فرودگاه فاقد طرح توسعه مدون و جامع است. طراحی ساختمان¬های جدید و قدیم بر اساس مدل های کاملا متفاوت انجام گرفته است
- ارتفاع سقف ساختمان جدید فرودگاه بسیار زیاد و هیچ گونه استفاده ای از آن پیش بینی نشده است.
- سیستم خنک کننده فرودگاه کارایی لازم را ندارد.
- در های ورود و خروج مسافران به هواپیما نزدیک هم قرار دارد.
- سیستم حمل و نقل مسافران داخل فرودگاه بسیار قدیمی و غیر قابل قبول است.
- سیستم تاکسی رانی فرودگاه بسیار ابتدایی و در بیشتر مواقع از تامین تاکسی جهت مسافران ناتوان است.
- تغییر پی در پی ورودی ها و خروجی های فرودگاه باعث سردر گمی مسافران می شود.
- پارکینگ های فرودگاه بسیار به ورودی فرودگاه نزدیک است و لازم است جا به جا شود و مقداری فضای جلو فرودگاه با کاشت گل و ... تلطیف شود. پارکینگ ها مسقف نیستند.
- با توجه به گرمی هوا، ساخت یک تا دو ایستگاه انتظار جهت مسافران منتظر تاکسی با وسایل خنک کننده و امکانات لازم، ضروری است.