روزنامه کارون / ديگه ژوليوسزار نيستم!

آرش قلعه گلاب در روزنامه کارون نوشت : بهار نيوز: حجت الاسلام حسين دهنوي کارشناس اجتماعي صدا و سيما در همايش خانواده موفق در قزوين گفت: «اقتدار دادن به مرد» از جمله «وظايف» زنان است؟زنان شاغل و تحصيلکرده اقتدار مردان را «خدشه‌دار» مي‌کنند و زنان بايد نيازهاي «غريزي» مردان را برآورده کنند.

با خواندن سخنان آقاي دهنوي داغ دل ما تازه شد، خواستيم چيزي در مورد سخنان آقاي دهنوي بنويسيم و يک تشکر مردانه از ايشان بکنيم! اما ديديم که چيزي بهتر از نوشتن درباره ي داغ دل خودمان نيست و شرح ماوقع مي تواند مؤيد نظر ايشان باشد! راستش را بخواهيد از وقتي که اسپارتاکوس( همسربنده) دانشگاه قبول شده، ما هم حسابي اقتدارمان در خانه زياد شده و مدام به ميدان نبرد با اين گلادياتور آزادي خواه فرا خوانده مي شويم! مثلا تا پيش از رفتن اسپارتاکوس به دانشگاه ممکن نبود که ما حاضر باشيم ريکاي پريل را به آب آغشته کنيم و با اسکاچ روي ظروف آشپزخانه بماليم! فوق فوقش اين بود که مسئوليت حمل ريکاي پريل را از سر کوچه تا دم در خانه به عهده داشتيم، اما با رفتن اسپارتاکوس به دانشگاه، حالا ديگر ريکاي پريل شده است يار غار ما.

همين ديروز داشتيم با ريکاي پريل درد دل مي کرديم و به اين مايع لزج پاک کننده‌ي چربي ها مي‌گفتيم که: اي بابا ديگه گذشت اون زمون که ما اين گلادياتور را مي انداختيم وسط ميدون تا با شير مبارزه کنه! حالا اين اسپارتاکوسه که ما رو مي فرسته سر خيابون تا بريم يه پاکت شير ميهن بخريم. آره رفيق پريل! مي بيني چه دوره زمونه اي شده، يه زموني ما براي خودمون يه پا ژوليو‌سزاربوديم! همين اسپارتاکوسي که الان شمشيرش رو گذاشته زير گلوي ما تا خرج دانشگاهش رو بديم! آرزوش اين بود که وقتي پياز پاک مي کنه، اشکش سرازير نشه! حالا آرزوي ما اينه که وقتي تو آشپزخونه داريم پياز پاک مي کنيم، هرچي اشک تو چشمامون جمع شده يه جا سرازير بشه، دست کمش اينه که فقط خود پيازه که اشکمون رو مي بينه! رفيق پريل، به خدا دلم از اين اسپارتاکوس خونه، آخه تو نمي دوني چه اقتداري داره! هر نگاه چپي که مي کنه يعني که پاشو راست برو تو آشپزخونه! اس ام اس خالي که مي ده! يعني نهار چي داريم، دارم از دانشگاه ميام گشنمه! اس ام اس " سلام" که مي ده! يعني حالم اصلا خوب نيس، حوصله ندارم، سرم درد مي‌کنه! از سر کار که برگشتي با خودت استامينوفن کدئين بيار! آره رفيق پريل دلم خونه، اما برم اين حرفا رو به کي بگم که باور کنه من ديگه ژوليوسزار نيستم!