شوشان: حسن بهنام، معاون پژوهشی اداره آموزش و پرورش ناحیه ۴ اهواز در همایش بررسی نقش آموزش و پرورش در توسعه پایدار کشور بیان کرد: در فرآیند توسعه پایدار کشور الزامات، زمینه ها و بایسته های آن است و اینکه نقش ما به عنوان معلمان و متولیان امر تعلیم و تربیتِ جامعه در توسعه چیست و چه سهمی از آن داریم و چه آموزش و پرورشی پلی به سوی توسعه کشور است و جامعه توسعه یافته را چه آموزش و پرورشی می سازد.
بهنام افزود: این موضوع خود می طلبد که ابتدا باید شناخت و درک درستی از مباحث توسعه پایدار، مؤلفه ها، ضرورت ها و بایسته های آن به دست آوریم. یقینا این شناخت و آگاهی در ایفای نقش ما معلمان و متولیان آموزش و پرورش در فرآیند توسعه، کلیدی و حیاتی است.
این فعال اجتماعی ادامه داد: تقویت نگاه توسعه گرا و تحول خواه با بنیان و اساس تربیتی و آموزشی به ساخت جامعه ای پیشرفته و مترقی، متعادل، سالم و برخوردار از رفاه و رضایتمندی خواهد انجامید. چرا که توسعه، زیر ساختِ تربیتی و آموزشی می خواهد و بدون زیر ساخت فرهنگی و تربیتی، توسعه پایدار، متوازن و همه جانبه محقق نخواهد شد.
بهنام رشد و توسعه در کشورهای گوناگون را در گرو توسعه پایدار آن کشورها دانست و گفت: دستیابی به توسعه پایدار نیازمندِ برنامه ریزی در هریک از سطوح اقتصادی، سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و انسانی است.
معاون پژوهشی اداره آموزش و پرورش ناحیه ۴ اهواز یادآور شد: انسان به عنوان یکی از مؤلفه های توسعه پایدار در مرکز توجه است و نیاز به آموزش دارد و با توجه به اینکه آموزش نیز از مؤلفه های توسعه پایدار به شمار می رود، پس آموزش به طور عام و نهاد آموزش و پرورش به طور خاص می تواند نقش مؤثری در توسعه پایدار داشته باشد.
وی تاکید کرد: در واقع آموزش و پرورش به عنوان زیربنایی ترین نهاد در جامعه، شرط اصلی و تردیدناپذیرِ توسعهِ همه جانبهِ کشور است.
همچنین آموزش و توسعه رابطه دوسویه ای با هم دارند، از یک سو آموزش بسترسازِ توسعه است، و از سوی دیگر، توسعه لازمه تحولِ اساسی در نظام آموزشی است.لذا ضرورت دارد هر جامعه ای که به توسعه پایدار می اندیشد، "آموزشِ مطلوب" را در رأسِ برنامه های خود قرار دهد. نوشتار حاضر به بررسی ارتباط بین آموزش و پرورش و توسعه می پردازد و به نقش مهم آموزش و تربیت در رسیدن به توسعه پایدار اشاره می کند.
بهنام ادامه داد: هر کشوری که علاقه مند به رشد و توسعه باشد، ضروری است که ابتدا در درونِ حاکمیتِ آن، تصمیمی پایدار اتخاذ شود و سپس زمانی که جامعه متوجه اثرات مفید و مثبت توسعه یافتگی گردید با ایجاد یک قرارداد اجتماعی میان حاکمیت و مردم، به توسعه، تداوم و پایداری خواهد بخشید.
این فعال اجتماعی اضافه کرد: کشور با این فرآیند، سریع تر به توسعه یافتگی دست می یابد، اما روش بدیل، فرآیندِ آگاهی عمومی، شناختِ تدریجیِ شهروندان و اثرگذاری آنها برنخبگان سیاسی و حاکمیت است. طبیعی است که این فرآیند طولانی تر است.
بهنام: هر دوی این فرآیندها چه از ناحیه حاکمیت (یعنی بالا به پایین) و چه از ناحیه شهروندان (یعنی پایین به بالا) بر پایه ای بسیار تعیین کننده استوار است و آن اینست که حاکمیت و یا شهروندان، علاقه مند به توسعه یافتگی باشند و شرایط، اصول، ضرورت ها، ارتباطات، سختی ها و چالش های آن را بپذیرند. به همین دلیل، پذیرش و تصمیم، مقدمِ بر امکانات کشور است. اصلِ موضوع، خواستن، پذیرشِ اصول و پایداری در امر توسعه یافتگی است.
معاون پژوهشی اداره آموزش و پرورش ناحیه ۴ اهواز به بحث توسعه پایدار و آموزش و پرورش اشاره کرد و گفت: در آموزش و پرورش و در میان معلمان و متولیان امر تعلیم و تربیت کشور، به دور از مفاهیم کلی و انتزاعی باید به مطالبی پرداخته شود که امروزه در بحث توسعه در سراسر جهان مطرح است و کوشندگان راه توسعه، تلاش می کنند براساس ویژگی های جامعه توسعه یافته بر آنها تأکید کنند. مصداق های این مفاهیم در بسیاری از کشورهای توسعه یافته به صورت "عملی" محقق شده و مردم آنها شاهد و ناظر آن هستند.
وی تصریح کرد: در بحث توسعه، از انسان توسعه یافته سخن به میان می آید که ویژگی های آن ملموس و عینی است نه رؤیایی و آسمانی.
بهنام به موضوع اموزش پرداخت و گفت: آموزش، رکن بنیادین توسعه است اما نه هر آموزشی! نشانگان و سنجه های آموزش برای توسعه با آموزش و پرورش سنتی و ایستا تفاوت های بسیاری دارد. متأسفانه امروز ما در آموزش و پرورش مان از نبود ساختار و برنامه های توسعه محور در رنجیم.
وی ادامه داد: امروزه جای آموختن و فراگیری رفتارهای تربیتی مهمی مانند مشارکت پذیری، قانون گرایی و احترام به حقوق دیگران، بی تفاوت نبودن نسبت به سرنوشت دیگران، مهرورزی و صلح و آشتی و دوستی و محبت به جای پرخاشگری و خشونت، گفت و گو و نقادی و پرسشگری و مطالبه گری به جای بی صبری و تحمل نکردن عقیده مخالف و تخریب دیگران،رعایت انصاف و احترام و عدالت و...، احترام به حیوانات و محیط زیست و مهربانی و صیانت از آنها، و ... در مدرسه ی آموزش و پرورشِ ما خیلی خالی است. خروجی آموزش و پرورش ما باید انسان های صلح جو، خوش قلب و آرام باشد.
معاون پژوهشی اداره آموزش و پرورش ناحیه ۴ اهواز تاکید کرد: انسان های توسعه یافته هستند که جامعه توسعه یافته را می سازند. انسان های دانا و سالمی که شجاع، نقاد، پرسشگر، مهربان، مسئولیت پذیر، قانونمند، مطالبه گر، صبور، با اعتماد به نفس و مشارکت جو هستند و در یک کلمه : شهروند خوب.