خیزشگاه حلقه ها !

شوشان - علی عبدالخانی : وقتی تسلسل و ضوابط اداری از موسسات رخت بر بندد، آنگاه که بی انضباطی پیکره یک نظام اداری را در نوردد، زمانی که مفهوم قانونمندی و شفافیت از عرصه انتصابات مدیران ریز و درشت کوچ کند، وقتی یگانه پناهگاه مردم، *یعنی قانون* از درون تهی و خالی شود، در چنین حالتی رسم الخط دایره ها و حلقه های کوچک و بزرگ بعنوان ترسیم کننده اصلی مناسبات اداری، مالی و مدیریتی بخوبی ظاهر و برجسته می شود.

در چنین فرایندی، دلالان و حلقه های نفوذ در همه جا رخنه می کنند و در مدت زمان کوتاه هدایتگر مهمترین مراکز اداری و خدماتی و غیر خدماتی در حوزه های مختلف مدیریتی می شوند.

وضعیت بحرانی استان و سقوط شاخصهای مختلف آموزشی، اقتصادی، بهداشتی، زیست محیطی و ناکامی در تحقق بسیاری از طرحها و برنامه ها بگونه ای است که برای رهایی از این وضعیت چاره ای جز تجدید نظر در مدیران ناکارآمد وجود ندارد اما اصرار بر بقاء یا ابقای این قبیل مدیران که حوزه تحت مدیریتشان به کانون بحران تبدیل شده است، نشان می دهد که در این سرزمین به اصطلاح زر خیز حلقه بزرگ قانون و منافع شهروندان می رود تا جای خود را به حلقه های مختلف محفلی و گروهی معاوضه بکند.

برای آنان که بیش از ظاهر به عمق قضایای استان می نگرند، واضح است که سرنوشت مدیریتی استان در چارچوب نسبی مورد انتظار مردم قرار ندارد و هدایتگران حلقه ای می روند تا بیش از هر زمان دیگر دایره نفوذ خود را توسعه ببخشند.

مسئولیت ناپذیری، بی انظباتی مالی، دور زدن قوانین و مقررات و از همه بدتر انتصابات فرا معیاری و توصیه ای نه تنها عرصه حوزه های فنی و تخصصی را درنوردیده بلکه با الگو برداری از نا متعارف ترین شیوه ها، اعتماد عمومی را دچار تزلزل بی سابقه نسبت به بخش عمده ای از سیستم دولتی نموده یا خواهد نمود.

این عین واقعیت است که خطر حاکمیت حلقه ها بمراتب بیش از خطر گرد و غبار و سایر مشکلات پدید آمده در استان است زیرا بخش مهمی از بحرانهای موجود محصول مستقیم اندیشه و تفکر محافل حلقه ای است.

از منظر و دیدگاه حلقه نشینان یک مدیر متخصص، قوی و سالم تنها بدلیل عدم اتصال به بازوان نگه دارنده ممکن است عزل بشود، در عوض آنها که در ایجاد ناکارآمدی و خلق بحرانها نقش اول را ایفا می کنند و هیچ رابطه دور یا نزدیکی با علم مدیریت هم ندارند، به صرف اتصال به حلقه ها، با چنگ و دندان نگه داشته می شوند.

این دوگانگی اگر هم در کوتاه مدت آثار خود را بخوبی نشان ندهد اما نتایج زیانبار آن بتدریج دامنگیر بخشهای مختلف خواهد شد.

شرایط بگونه ای است که بیم آن می رود حاکمیت حلقه ها از مدیریت های خُرد و تحتانی هم نگذرند و برسیم به نقطه ای که یک مدیر دبستان در یک روستای دور افتاده نیز برای نگاه داشت و حفظ موقعیت حداقلی خود، مجبور به توسل به محافل حلقه ای بشود.