کره شمالی قل دیگر کوبا

شوشان - زمان بابادی شوراب :

کره شمالی در شرق آسیا، مانند قل دیگر خود کوبا در آمریکای مرکزی با یک روش زندگی برای مردم خود، تنها نقاطی در جهان هستند، که همچنان به کمونیست وفادار مانده اند.

ولی دو کشور ایران و کره شمالی از لحاظ جغرافیایی، تاریخی، فرهنگی و ساختار حکومتی تفاوت‌های زیادی با هم دارند، تنها و اصلی‌ترین نقطه مشترک این دو کشوردر حال حاضر موضع گیری علیه آمریکا می‌باشد.

همین موضوع باعث شده‌، که در موضوع هسته‌ای و تکنولوژی موشکی نیز این دو کشور همکاری نزدیکی باهم داشته باشند.

کره شمالی از نخستین کشورهایی بود که در سال ۱۳۵۷ انقلاب اسلامی  ایران را به رسمیت شناخت، نمایندگان عالی رتبه از این کشور در همان سال به کشور ما آمدند.

در جنگ کشورمان با عراق موضع ظاهرا بیطرف داشت، ولی در قبال خرید نفت، تسلیحات نظامی می فروخت.

این کشور در کنار نشان دادن قدرت نظامی خود، هدف اصلی دیگری را دنبال می کند که جلب مشتری برای تسلیحات نظامی و جنگ افروز تولیدی خود می باشد و به همین دلیل هر سال با ایجاد هیاهو و جنجال نسبت به انجام مانور های نظامی به جلب مشتری اقدام می کند و با وارد شدن به رقابت تسلیحاتی با آمریکا، بزرگترین خدمت را به آمریکا و خودش می کند و اگر این کار را نکند، بزرگترین ضربه به آمریکا وارد می شود، چون بازاری برای فروش اسلحه در منطقه بوجود نخواهد آمد و آمریکا و کشورهای تولید کننده آن مجبور می شدند با هزینه بیشتر از راه دیگری برای پیشبرد اهداف خود وارد شوند.

در کشور کره شمالی، مردم آن، اون رهبر فعلی خود را نایب رهبر می دانند و اعتقاد دارند که ایل نمرده است و به خورشید پیوسته و گرمایش زمین به این دلیل است و تا زمانی که نظم و حاکمیت کره شمالی بر دنیا غالب نگردد، این گرما ادامه پیدا خواهد نمود.

در کره شمالی تنها کسی که می تواند فکر کند اون است و بقیه گوسفندی بیش نیستند، که باید بدون چون و چرا در علفزار اون چرا نمایند.

تمام مردم این کشور از وزیران، وکیلان ، سران و خانواده های آنها، برخلاف کشور ما حق خروج از کشور را به هیچ بهانه ایی ندارند و مردم عادی حق خروج از روستاها یا شهرهای شان را ندارند و برای مسافرت درون کشور خودشان، باید مجوز بگیرند.

در این کشور برای عاشق شدن و ازدواج کردن نیز باید به مقامات گزارش دهند، تا از طریق مقامات، مصاحبه و گزینش شوند.

مردم این کشور دارای اینترنت محلی می باشند که تنها در محدوده کشور کره برقرار است و هدف اصلی این فضای مجازی کنترل مردم کشور خودشان می باشد.

مردم این کشور با توجه به اطلاعاتی که از اطراف خود دارند، خوشبخت هستند.

در این کشور کسی حقوق نجومی نمی گیرد، اختلاس نجومی نمی کند، املاک نجومی را به قیمت ناچیز و یا رایگان بین خود تقسیم نمی کنند، کسی نمی تواند از رانت استفاده کند، مناصب اداری را بین خانواده و دوستان خود تقسیم نمی کنند، برای فرار از میزان دارایی باد آورده در خارج از کشور برای خود و خانواده سرمایه گذاری نمی کنند و تفاوت زندگی و طبقاتی در این کشور زیاد نیست.

اگر چه مسلمان نیستند ولی در ظاهر به شعارهای اسلامی در این زمینه عمل می کنند، در این کشور حتی یک خائن وجود ندارد و برای پیروز شدن در انتخابات کشور خود دست به دامن دشمن قسم خورده خود نمی شوند و با این تفاسیر ظاهرا جلوی غرب می ایستند و با افتخار باج نمی دهند، مردم‌  آنها راحت هستند، چون هیچ اطلاعی از بیرون ندارند، در این کشور ظلم فی سویه که می توان گفت نوعی عدل است، برقرار می باشد.

خدا را شکر که ما در کره شمالی زندگی نمی کنیم.

  ۲ /خرداد /۱۳۹۷