شوشان تولبار
آخرین اخبار
شوشان تولبار
کد خبر: ۸۹۱۱۱
تاریخ انتشار: ۰۸ خرداد ۱۳۹۷ - ۱۸:۵۶
دکتر اکبر ظریفی / مدرس دانشگاه

در خصوص آزادسازی خرمشهر در جنگ تحمیلی عراق علیه ایران، سخنان فراوان گفته شده و قلم های زیادی به کار افتاده است. در این نوشته روی سخن من ادامه و تکرار آن محتواها نیست. بگذارید از زاویه ای دیگر به مساله نگاه کنیم:
چه موقع می توانیم وضعی از آزادی را برای مجموعه ای تصور کنیم؟

۱- نخستین شاخص برای پاسخ به این پرسش، وجود رفاه دست کم نسبی از منظر اقتصادی برای خانوارهای جامعه یاد شده است.

۲- داشتن امنیت دست کم نسبی از نظر اجتماعی، شاخص دیگری است که می بایست مورد بررسی و توجه قرار گیرد.

۳- داشتن درآمد سالیانه نزدیک به میانگین های پذیرفته شده، مطابق با شرایط بومی، شاخص دیگری است که باید مورد واکاوی و بررسی دقیق قرار گیرد.

۴- داشتن بهداشت مناسب با شرایط نسبی از بایسته ترین شاخص های توسعه است و داشتن آن، یعنی پای گذاشتن در شرایط آزادی است.

۵- داشتن امکان آسان برای دست یابی به انرژی های مورد نیاز برای زندگی، از شاخص های زیربنایی دیگر است که اگر ساختار جمعیتی آن را به صورت نسبی هم داشته باشد، در راه ترقی و توسعه و لاجرم آزادی دارد قدم می زند.

۶- داشتن امکانات نسبی برای همه گیر کردن آموزش های پایه ای و در ادامه آن تحصیلات تکمیلی از دیگر شاخص های پایه ای است که با وجود نسبی آن، می توان از توسعه و آزادی سخن راند.

باری، هرکدام از شاخص های یاد شده اکنون در چه وضعیتی است؟ خرمشهر در کجای دالان توسعه قرار دارد؟

آنچه که شوربختانه می توان گفت این است که در پایه های بایسته رونق و شکوفایی و توسعه و لاجرم آزادی، مقام خوبی برای این سرزمین خونین و زخم خورده متصور نیستیم. و این نماد سرزمینی هنوز چشم انتظار انجام کنش های بایسته برای رسیدن به پایه ای از توسعه اولیه است، چه اگر این گونه شد، آزادی خرمشهر تحقق کامل خواهد یافت.
نام:
ایمیل:
* نظر:
شوشان تولبار