اینستاگرام شوشان
شوشان تولبار
آخرین اخبار
اینستاگرام شوشان
شوشان تولبار
کد خبر: ۹۱۰۹۳
تاریخ انتشار: ۳۰ مرداد ۱۳۹۷ - ۱۷:۴۲
جمال درویش

باور کنید بخش قابل توجهی از مشکلات جامعه ما ناشی از مدیریت سازشکارانه حاکم بر قوه مجریه است . مدیریت سازشکارانه و بلا تکلیف . در حقیقت بلا تکلیفی پیامد و نتیجه  سازشکاری است .

چنین مدیریتی در پی آن است که" همه" را راضی کند اما عاقبت چیزی جز نارضایتی عمومی عایدش نمی گردد زیرا "همه " فراهم آمده است  از اراده ها و امیال و منافع متعارض و بعضا متناقض  .

جای تعجب است ، ما در عرصه بین المللی در برابر غولی مثل آمریکا که همه کشورهای جهان از او حساب میبرند مثل کوه ایستاده ایم و سال هاست که ملت عزیزمان هزینه های سنگین این ایستادگی را در همه جنبه های زندگی خود می پردازد . ولی در حوزه سیاست داخلی دولت هایمان حاضر به قبول مسئولیت تصمیمات خود و هزینه های مترتب بر آنها نیستند .

تنها رئیس دولتی که حاضر شد  این هزینه را پرداخت کند و به خاطر بازسازی کشور جنگ زده ، از یکی از سه یاور امام خمینی (ره) به یکی از حامیان فتنه و مورد لعن و نفرین در اذهان بخش قابل توجهی از حامیان دیروز خود سقوط کند  مرحوم آیت الله هاشمی رفسنجانی بود ! او برای اداره کشور در بدترین شرایط پس از جنگ هشت ساله ،  سیاست تعدیل و چرخش به سوی غرب را انتخاب کرد با وجود اینکه میدانست این یک خودکشی سیاسی است ! آری مقتدر بودن هزینه دارد ! اما یقینا اگر دولت مقتدر دشمن دارد ، دشمنان و مخالفان دولت ضعیف صد چندان بیشترند . 

بازرگانان و تجار بر این باورندکه ثبات قیمت ارز از ارزش آن مهمتر است !  . این قاعده در مورد همه قوانین و مقررات دولتی و حکومتی صادق می باشد . به بیان روشنتر آنچه مردم یک کشور را می آزارد تنها ماهیت بعضی از قوانین نیست بلکه سردرگمی میان قوانین متناقض و متعارض است . برای مثال در امر سرمایه گذاری خصوصی که در حال حاضر نیاز مبرم کشور ما هست ، ثبات و شفافیت سیاست های دولت حرف اول و آخر را میزند .

متاسفانه بخش خصوصی اقتصاد ما اعتمادش را به کلی از دست داده است زیرا در حدود 4 دهه  بلا تکلیف مانده و هر جا پا میگذارد پس از مدتی دولت یا نهادهای حکومتی را رقیب خود می بیند ! اما باید از دولت حاضر که دخالت بعضی از نهادهای انقلابی و حکومتی را مانع تحقق برنامه های خود میداند پرسید چرا خود با بخش خصوصی در اقتصاد چنین معامله ای میکند ؟ نمونه بارز آن در آموزش و پرورش است .حتما خواننده گرامی میداند که ما در کشورمان کلکسیونی از مدارس جورو واجور داریم که با شهریه های مختلف از دانش آموزان ثبت نام بعمل می آورند. احتمالا کشور ما از این جهت در جهان منحصر به فرد است .

 آیا در این مورد نیز نیروهای فرا دولتی دخالت دارند ؟در همه جوامع از جمله جامعه ما در همیشه تاریخ مردم دو دسته بوده و هستند دارا و ندار ! و تا کنون هیچ حکومتی و مکتبی و مذهبی و انقلابی نتوانسته این وضع را برای مدتی طولانی و در گستره ای وسیع تغییر دهد ! دارا و ندار .

سال ها پیش در کشور ما بعضی از مقامات تصمیم گرفتند  مدارس کشور را بر همین اساس ساماندهی کنند . برای کسانی که دستشان به دهانشان میرسد و میتوانند مخارج تحصیل فرزندان خود را پرداخت کنند مدارس غیر دولتی و برای بقیه مردم مدارس دولتی با کیفیت خوب دایر نمایند .

و از این طریق بخشی از هزینه‌های تشکیلات عریض و طویل آموزش و پرورش که بر دوش دولت سنگینی میکرد کاسته شود این برنامه کاملا واقع بینانه و  قابل درک است . اما رفته رفته همان روحیه سازشکاری مسیر برنامه را تغییر داد  تا جایی که امروز پس از سه دهه نابسامانی آزار دهنده ای بر آن حاکم است و هیچکس نمیداند فلسفه وجود مدارس خاص ، نمونه دولتی ، و شاهد چیست ؟ اینها چه طبقه ای از جامعه را شامل می شوند .

30 سال پس از اتمام جنگ هنوز مدارس شاهد با بودجه و امکانات مشترک دولت و مردم به موازات مدارس غیر دولتی فعال هستند .مدارسی که تنها اسم شاهد را یدک می کشند زیرا هر آدم عاقلی می فهمد که در حال حاضر در هیچیک از شهرهای ما تعداد فرزندان و یا حتی نوادگان شهدا در حدی نیست که یک مدرسه  خاص را نیاز داشته باشند .

آیا فلسفه وجودی این مدارس ، رقابتی نابرابر بین دولت با مدارس غیر دولتی نیست ؟ آیا سازمان های دولتی و وابسته به دولت نظیر  نفت ، گاز ، پتروشیمی ، فولاد ، بنادر و کشتیرانی ، سپاه پاسداران و...که به ترتیب مبادرت به تاسیس مدرسه غیر دولتی کرده اند  بخش خصوصی هستند ؟ اغلب این مدارس با بودجه های دولتی تاسیس و تجهیز می شوند علاوه بر آن به منظور جذب دانش آموز تخفیفاتی بر شهریه های ثبت نام منظور میگردد و لابد کسری ناشی از این تخفیفات را از منابع دولتی سازمان مریوطه جبران میکنند .

تحمل کارتلی به نام دانشگاه آزاد و بعضی از شهرداریها که در نوبت هستند تا مدارس غیر دولتی خود را راه اندازی کنند تا اندازه ای راحتتر است زیرا اگر چه فیل هایی هستند که به جنگ مورچه آمده اند ولی به هر حال دولتی نیستند . این مدارس دولتی -

مردمی تحت عنوان هیات امنایی ، مدارس خاص ، نمونه دولتی و شاهد و مدارس غیر دولتی وابسته به شرکت ها و سازمان های دولتی هر یک به نوعی مانع رشد و توسعه مدارس حقیقتا غیر دولتی می باشند و گاهی موجب ورشکستگی و تعطیلی مدارس حقیقتا غیر دولتی می گردند . معلوم نیست وزیر محترم آموزش و پرورش این نوشته را ببیند ویا اگر دید فرصت مطالعه آن را داشته باشد و یا اگر مطالعه کرد ، تصمیمی در راستای  نکات مطرح شده در این نوشتار اتخاذ نماید و یا..... با این وجود گفتن بهتر از نگفتن است.
نام:
ایمیل:
* نظر:
اینستاگرام شوشان
شوشان تولبار