مدیران هدل پوش!

شوشان - توفیق ساکی :

 در فرهنگ محلی مردم عرب خوزستان اصطلاحی وجود دارد بنام هدل.هدل به لباسی گفته می شود که بر تن شخص ملبس بزرگ باشد.شخص نحیفی که لباسی با استین های بلند و گشاد و بزرگتر از حجم بدن خودش می پوشد.این تعریف از هدل اگر واقعیت عینی پیدا کند و شخصی در واقع همچنین لباسی بپوشد را امهودل خطاب می کنند..معادل فارسی ان را میتوان لباس گشاد بر تن نحیف بیان نمود.غرض از این مقدمه اشاره به وضعیت مدیریتی استان در چند سال اخیر است که مدیرانی بر مدیریت استان تکیه زده اند که میتوان انها را مصادق واژه هدل و امهودل بیان نمود.مدیرانی که لباس مدیریت بر تن انها بیش از حد گشاد بوده و مشاهد می شود در این هردمبیلی مدیریت هر روز تعداد آنها زیادتر از قبل می شود.مدیرانی که نه از تجربه حداقلی برخوردار بوده و یا بعضا از کم ترین رابطه استخدامی هم برخوردار نمی باشند.

در سالیان نه چندان دور و با وجود اختلاف سلیقه و منش یا اختلاف سیاسی،مدیرانی در راس مدیریت استان بر مدیریت تکیه میزدند که هیبت و شان یک مدیر و تا حدودی تجربه لازم را دارا بودند اما در سالیان اخیر این صفات در برخی منصوبان به کلی رنگ باخته و شان مدیریت به پایین ترین حد خود در استان رسیده است.مدیرانی که تنها هنر انها در چاپلوسی و خوش خدمتی به مافوق خود خلاصه شده و با لطایف الحیل در این شلم شوربه بازار به فکر رسیدن به مدیریت و تامین منافع خود می باشند.مدیرانی که برخی از انها طبق شنیده ها از یارانه تخصیصی جهت ارزاق مردم هم نمیگذرند و یا در این آشفته بازار وضعیت بد اقتصادی و تحریم و فشار به کشور،به فکر تامین و خرید ارز جهت به جیب زدن منافع این گونه خریدها با بالا رفتن قیمت ارز می باشند.گویی دوباره تجربه دولت نهم و دهم و با شدت بیشتری در استان خوزستان در حال تکرار است که البته آن دولت ها هم دارای محاسنی هستند که در خیلی از مدیریت های استان این محاسن هم مشاهده نمی شود.

راستی چرا در این چند سال اخیر به این نقطه رسیده ایم؟و دنبال چه هدفی با گسیل این نیروها می باشند؟آیا تزریق افراد خاص و بی تجربه در برخی ادارات مخصوصا در برخی روابط عمومی ها  و حاکم شدن جو تهمت و افترا و چاپلوسی ودلال بازی و تامین منافع شخصی می تواند به توسعه استان کمک نماید؟البته نباید از کنار  زحمات برخی مدیران دلسوز و زحمتکش و بی هیاهو گذشت و مخاطب مقاله هدل این جنس مدیران نبوده و نمی باشد و در اینجا به زحمات این عزیزان ارج می نهیم.اما این نوع مدیران در سالیان اخیر رو به کاهش بوده و به مرور در حال سپردن کرسی مدیریت خود به مدیران خاص و تازه از راه رسیده بدون سابقه هستند که برای رسیدن به صندلی های خود از هیچ تلاشی فروگذار نبوده و نیستند.هدل و امهدول را در این دوره از مدیریت باید به چنین مدیرانی اطلاق نمود که به دنبال لباسی فراختر از اندازه و سایز خود هستند که به مدد شیوه های خاص بر کرسی مدیریت نشسته یا خواهند نشست. مدیرانی جدیدی که در هر دوره حاکمیت یکی از جریان های سیاسی با لطایف الحیلی دل های مافوق را به دست خواهند اورد و علی می ماند و حوزش.

خوزستان می ماند و تلنباری از مشکلات.به نظر میرسد که وقت ان رسیده که دلسوزان استان و همراهان دولت از هر طیفی به این پدیده ناخوشایند و نادرست  مدیریتی که در این اواخر به شدت گسترش یافته واکنش نشان داده و از راههای مدنی و ارتباطاتی که با مرکز کشور برقرار کرده یا میکنند،دولت را از این راه و روش ها و گسترش مدیریت های دون شانی و رانتی با خبر نمایند و راه چاره ایی برای ان بیابند.