افکار قدیمی قبل از مدیران مُسن و خسته باید بازنشسته شوند !

شوشان -  علی عبدالخانی :

دکتر سید کریم حسینی در جایی نوشته بود:

" کنار گذاشتن مدیران مُسن و خسته کافی نیست. تفکرات و اندیشه های قدیمی آنها نیز باید بازنشسته شود و مدیران جوان با ایده ها و اندیشه های نو جایگزین آنها شوند. این روزها در خوزستان مدیران بازنشسته می شوند اما تفکراتشان نه ! "

این سخن کاملاً درست و در علم مدیریت نیز این عبارت به اثبات رسیده است که؛ " حذف یک مدیریت غلط کافی برای اصلاح عملکرد نیست بلکه تفکری که طی سالیان متمادی، به مشی و رویه تبدیل شده را باید حذف کرد ".

یکی از بزرگترین نابهنجاری های نظام اداری و مدیریتی کشور که بسیار دیر و پس از چهار دهه نسبتاً مهار گردید، رویه مدیریتی نانوشته اما راسخ مبنی بر " مصونیت مدیران از تغییر " است که بواسطه لابیهای ذینفع و حامیان نشسته در سایه ی قدرت، این مصونیت فساد گونه نهادینه شده است، بعنوان مثال وقتی فلان نماینده یا نمایندگان در انتصاب فلان مدیر ناتوان و ضعیف دخالت کنند و منافع مردم را قربانی منافع یا امیال شخصی خود نمایند، این نتیجه بدست می آید که نماینده ما که امین ما باید باشد در قامت لابی ظاهر شده است. از طرف دیگر وزیر ما صرفاً بخاطر اتصال بیش از حدش به صندلی تن به پذیرش چنین انتصاب تحمیلی و غلط می زند همچنین مرد شماره ی یک دولت در استان نیز این توافق را به سرانجام می رساند و... همانطور که می بینید تنها با بازنشسته شدن یک مدیر و آمدن مدیری دیگر مشکل حاد سوء مدیریت حل نمی شود لذا اصلاح امور در این زمینه تمنایی ساده و سهل الوصول نیست و لازمه تحقق این تمنا در درجه اول، زوال اندیشه های مصونیت ساز و چنگ انداز بر مقدرات مدیریتی است.

چنگ اندازانی که در قاموس آنها  منافع مردم و شایسته سالاری هیچگونه جایی ندارد و همه چیزشان در انتفاع خلاصه می شود. آیا از خود پرسیده ایم که چرا ارتقای ملموسی در نظام اداری، آموزشی، اقتصادی و تولیدی ما در استان دیده نمی شود.  پاسخ این سئوال را می توان در چرایی افول ستاره ی سلامت اداری از یک سو و درخشش بیش از پیش اندیشه ی چنگ اندازانه جستجو کرد. در دنیای توسعه یافته دیگر ساعتهای طولانی و مداوم کار، به هیچ عنوان معادل با موفقیت نیست و ملاک ارزشیابی را میزان فایده و بهره وری تعیین می کند. در همین راستا اگر پیش فرض بی نظمی و فساد در نظام اداری بویژه در ۱۰ سال اخیر را بپذیریم آنگاه می توانیم عمده یا بخش اعظم این مفاسد مالی و اداری را ناشی از اندیشه و تفکرات شبه نهادینه شده ی اشخاص جوش خورده به صندلی های مدیریت و حامیان پشت پرده ی آنان تصور کنیم، بنابر این برای نوسازی یک نظام مدیریتی کارآمد و توسعه محور چاره ای جز بازنشسته کردن افکار و اندیشه های کهنه و بازدارنده وجود ندارد.