فضای مجازی و تخریب مدیران !

این روزها تیتر تمامی خبر ها در فضای مجازی و رسانه ها به بازنشستگی یا عدم بازنشستگی شهردار اهواز دیده میشود که بعضی از مطالب منتشر شده در این فضا ها با روح انسانیت سازگاری ندارد عدهدای به طرفداری از شهردار به پا خواسته اند و عده ای دست به تخریب ایشان زده اند در  اینکه شهردار در دوره ریاست خود طرحی یا برنامه ای برای برون رفت از مشکلات اهواز نگرفته است و اگر هم گرفته است باشکست مواجه شده شکی نیست ولی ایا تا به حال نخبگان و صاحب نظران جامعه چه برنامه های برای برون رفت و کمک  به شهرداری و غیره ارائه داده اند !

متاسفانه در فضای مجازی چیزی جز تخریب فلان مدیر و فلان منصب را نمیبینیم کسانی که تخریب را به انتقاد ترجیح داده اند اصول را زیر پا له کرده و دست به ترور شخصیتی میزنند که این خود باعث بی اعتمادی بین نخبگان و مردم اهواز شده است اکثر این تهمت ها و تخریب ها کاملا بی پایه و اساس بوده و اگر فرد تخریب شونده بخواهد دست به دامان مراجع قضای شود قطعا برای کسانی که تخریب را به انتقاد فروخته اند چیزی جز شکست نخواند داشت .

مخلص کلام این است در گذشته تخریب ها و تهمت ها بدون اراده و حضور مدیر مربوطه میسر نبود .ولی متاسفانه امروزه با پیشرفت علم و به وجود امدن تکنولوژی های نوین و فضای مجازی کار اسانتر شده و از انجای که هر ارزانی بی حکمت نیست هر آسانی هم بی علت نیست .

نقد نمودن و ابراز بیان عقاید  در جوامع امروز ازاد میباشد اما دانسته و نداسته سهل بودن ابراز نظر در این گونه فضاها مجازی بروز سوء تفاهم و تشکیل عده های چرکینی علیه افراد و شخصیتها میگردد.

کمی دقت در ابعاد گوناگون فضای مجازی واقعیتهای تلخی را آشکار می سازد. یک مقایسه به اسانی  نشان می دهد که تشکیل یک گروه ۵۰ نفری در جامعه واقعی یعنی بررسی  و غلبارگری و صرف زمانی معقول جهت تشکیل یک تیم با اهداف مشخص و درصورتیکه چنین گروهی تشکیل گردد هسته مدیریتی آن خود شاید بیش از ۵ نفر را شامل گردد. و به صورت علمی به پرداختن به موضوعات و مشکلات جامعه می پردازند و با انتقاد و انعکاس تحقیقات خود به مدیران کمک میکنند 

 اما در فضای مجازی شاید شخصی نیمه شب بر اثر بی خوابی و احیاناً کمی انزوا  یا استعمال مواد مخدر در جامعه حقیقی تصمیم به تشکیل گروهی با نام فلان بهمان گروه و فلان گروه مطلابه گر و فلان گروه نخبه و فلان  و فلان  .. می‌گیرد و از دفترچه تلفن همراه خود ۱۰۰ نفر را به گروه می‌افزاید و در یک لحظه هم خود را مدیر یک گروه یا تشکیلات قرار می دهد ، ۱۵۰ نفر دیگر را هم دیگران به مرور اضافه می کنند. اعضاء نگون بخت هم شاید هرگز ندانند که چرا و چگونه به این گروه اضافه شده اند و تعدادی هم از خداخواسته برخی حرفهایشان را که در فضای واقعی خریداری ندارد در این فضا منتشر می کنند. البته برخی گروهها هم با اهداف مثبت و از مجموعه ای از افراد شایسته جامعه ایجاد گردیده که در این مبحث موضوع اصلی آنها نمی باشند و قابل احترام هستند. مبحث فوق نه برای داستان سرایی که برای اثبات این اصل مهم است که، همانقدر که تشکیل این گروههای بی حساب و کتاب آسان است به همان میزان هم افترا و تخریب و دست مایه کردن حیثیت شخصیتها و افراد جامعه در این گروهها هم سهل است و ارزش مطالب نشر یافته کم. و این روزها آنچه مشاهده می گردد ابراز وجود و اعلام نظر افرادیست در پشت شناسه های عجیب و غریب که خود را فیلسوف  مطالبه گر   نخبه زمان می دانند و از ورای پرده تاریک فضای مجازی خود را (اسنودنی) جدید می خوانند و به تخریب افراد، شخصیتها  و مدیریتها و شهردار دار های مناطق چند گانه اهواز و فلان غیره میزنند 

 اما این هیجان زایدالوصف در ابراز وجود و تایپ جمله های مبهم در این گروهها از کجا نشات گرفته و در نهایت به چه نتیجه ای خواهد رسید. برخی جوانان و دانشجویانی که سرمایه های جامعه به شمار می روند چگونه است که به راحتی در این گروههای بی نام و نشان مطالبی کذب یا شبهه افکن درج یا بازنشر می کنند و موجبات رنجش بخشی از افراد جامعه را فراهم میکنند. چگونه از آموزه های دینی مبنی بر عدم توهین و افترا به افرادی حتی غیر مسلمان به راحتی عبور می‌کنند و به شخصیتهای سیاسی، مذهبی، ورزشی و ... انگ می‌زنند و آخر شب به راحتی سرشان را روی بالین میگذارند و نتایج انتشار برخی مطالب غیر اخلاقی در جامعه و فضای مجازی را نادیده می گیرند.

و در اخر امیدواریم که قوه قضایه محترم و ارگانهای مربوطه با شناسای این افراد نسل همچین کسانی . در فضای مجازی را ریشه کن کنند 

 حفظ آبروی مسلمان جز واجبات است و اگر کسی مدارکی دال بر گناهکار بودن فلان مدیر را دارد میتوانند  از کانال قدرت و ارگانی بی طرف به نام دادگاه و قوه قضایه وارد شود  و دست به تخریب نزنند