- آرشیو
- |
- عضویت در خبرنامه
- |
- درباره ما
- |
- |
-
- صفحه نخست
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- شهرستان ها
- |
- تماس با ما
- |
- پیوند ها
- چرا سید ابوالحسن حسن زاده ؟
- ساعت جدید کاری برای ادارات اعلام شد
- مدیران با مردم ارتباط نزدیکی داشته باشند
- رفع مشکل استقرار شرکتهای دانش بنیان با تحقق مصوبه سفر رییس جمهور به خوزستان
- رسانه طراز انقلاب اسلامی یعنی نقد منصفانه، اطلاع رسانی شفاف و صادقانه و پرهیز از دروغ و تهمت
- بهره مندی از ظرفیت های فرهنگی انقلاب برای مقابله با اباحه گری بسنده می کند
- چرا به جای ساماندهی متکدیان؛ سیستمی افزایش پیدا می کنند؟!!
- انقلابات رنگی تحت الگوی جوکریسم
به روز شده در: ۰۱ آذر ۱۴۰۳ - ۱۳:۱۷
قال علی علیه السلام: انسان سه جا تغییر میکند: نزد صاحبان قدرت، روی صندلی قدرت و غنا بعد از فقر و هرکس تغییر نکند دارای خرد ناب و اخلاق مستقیم است. القُربِ مِنَ المُلوكِ ، و الوِلاياتِ ، و الغَناءِ من الفَقرِ ، فمَن لَم يَتَغَيَّرْ في هذهِ فهُوَ ذو عَقلٍ قَويمٍ و خُلقٍ مُستَقيمٍ
ریاست به دست کسانی خطاست، که از دست شان دست ها بر خداست...سعدی عافیت خواهی نظر در منظر خوبان مکن، ور کنی بدرود کن خواب و قرار خویش را(سعدی)
آن را که چنین دردی، از پای دراندازد، باید که فروشوید، دست از همه درمان‌ها(سعدی)
هر که دلارام دید ،از دلش آرام رفت، چشم ندارد خلاص ،هر که در این دام رفت
(سعدی)
کسی نیک بیند به هر دو سرای، که نیکی رساند به خلق خدای(سعدی) امام علی (ع): كسى كه دانشى را زنده كند هرگز نميرد.
آخرین اخبار
شوشان - علی عبدالخانی:
حتماً قصه مرد سودجو و طماع را شنیده اید. وقتی خبر به او رسید که همسایه آنها حلیم نذری تهیه کرده از شدت خوشحالی فراموش کرد که با خود دیگی ببرد. در اوج حرص مجبور شد با قاشق از روی دیگ حلیم بخورد اما شدت ولع و طمع، او را واداشت تا با دو دست حلیم بخورد.
از شدت هول چنان بر سر دیگ بزرگ خم شد که ناخواسته در درون آن افتاد و اسباب خنده‌ی حاضران را فراهم نمود و تا مدتها مضحکه ی اهالی محله و شهر خود شد. ضرب المثل " از هول حلیم افتاد توی دیگ " مصداق این شخص است و به حالتی گفته می شود که شخص یا اشخاصی بمنظور کسب سود و فایده زیاد، دچار زیان و خسران شدید و حتی رسوایی می شوند.
نمایندگان اصفهان در یک طرح حساب شده و هماهنگ ( در دو سطح محلی و ملی ) استعفای خود را مطرح کردند و با به میدان کشیدن ثقل تاثیرگذاری مردانشان از ائمه جمعه تا شخصیتهای اصفهانی مرکز نشین، هدف خود را بدور از بهره برداریهای هیجانی و تبلیغاتی دنبال و پس از طی کردن یک دوره از رایزنیها و مذاکرات پشت و روی پرده بلاخره دولت را در زمینه قضیه لزوم تامین آب وفق رویه ی سابق مجاب نمودند. در منطق سیاست به مجموعه ی اینچنین اقداماتی رفتار فعال گفته می شود.
در مقابل این رفتار عقلانی و فعال، نمایندگان خوزستان نیز در صدد شکل دهی یک اعتراض مرتبط به قضیه ی آب شدند لذا هنگام سخنرانی رییس جمهور دور او را گرفتند و با فریاد و ایجاد سر و صدا توانستند وقفه ای کوتاه در سخنان روحانی ایجاد کنند. اقدامی که به اعتقاد صاحبنظران فاقد هر گونه عقبه ی منطقی و عقلانی بود.
در رابطه با اعتراض نمایندگان اصفهانی و خوزستانی چند تفاوت وجود دارد که توجه شما را به آنها جلب می نماییم:
اولاً: رفتار نمایندگان اصفهانی رفتاری حساب شده و برنامه ریزی شده بود اما رفتار دوستان خوزستانی ما همچون گذشته تابعی از احساس و میل شدیدشان به استقرار در کادر دوربینهای مجلس و اخذ عکسهای اعتراضی بود.
ثانیاً: در همین زمینه اصفهانیها رفتاری فعال داشتند و رفتار خوزستانیها مالامال از انفعال بود.
ثالثاً: آن نمایندگان قادر به ایجاد یک عزم عمومی در همه تاثیرگذاران منسوب به اصفهان شدند و پیام خواسته شده را نیز به دقت به گوش دولت رساندند و نتیجه مورد نظرشان را نیز دریافت نمودند اما نمایندگان ما در کمال عجز و ناتوانی از ایجاد چنین اموری به دور هستند و کُل هم و غمشّان ارسال پیامهای تصویری به مردم استان مبنی بر اینکه: "به استناد این تصاویر که کلفت شدن رگ گردنمان از شدت عصبانیت در آنها مشخص است، توانستیم در سخنان رییس جمهور وقفه ایجاد کنیم و بر سر ایشان داد کشیدیم و... "
آری، تفاوت نمایندگان ما و اصفهان، تفاوت در نگاه هر کدام از آنها، به شأن و منزلت نمایندگی و رابطه ی این منزلت با مردم است. اصفهانیها به موضوع آب بعنوان یک اصل حیاتی بشکل عمقی و محتوایی می نگرند لذا همواره به نتایج مورد نظر خود می رسند اما نگاه نمایندگان ما نگاهی شکلی، سطحی و ناپخته است که بیشتر با هدف بهره برداریهای تبلیغاتی صورت می گیرد لذا چنین رفتاری نمی تواند منجر به حصول فایده و سود برای استان بشود یا اینکه از ضررهای تحمیلی همچون انتقال آب کم کند یا بکاهد.
از منظری دیگر، رفتار نمایندگان اصفهان بطور قطع حرمت و احترام مردم حوزه ی انتخابیه را بدنبال دارد در مقابل رفتارهای انفعالی و نمایشی نمایندگان ما نه تنها برای اصحاب آن رفتارها حرمتی به بار نمی آورد بلکه چنین اشخاصی را به مضحکه و سوژه ای برای خنده مخاطبان تبدیل می کند، دقیقا شبیه به آن مرد که از هول حلیم در دیگ سقوط کرد و برای سالیان سال طنز اهالی شهرش شد.
