شوشان تولبار
آخرین اخبار
شوشان تولبار
کد خبر: ۹۴۱۰۸
تاریخ انتشار: ۰۵ دی ۱۳۹۷ - ۱۸:۰۱
شوشان - حبیب باوی ساجد:

«چهارم دی ماه سال هزاروسیصدوده در اهواز متولدشدم/ شرم دارم از این همه عمر واین حجم کم کار»/ تولد «احمدمحمود» است. او که سراسر زندگی اش بارنج گذشت. چه باشکوه است اما وقتی ازرنج زندگی اش، ضیافت ادبی جهان گستری از خود به یادگار گذاشت.

احمدمحمود یگانه نویسنده ای ست که از دوسو بابی مهری روبرو بود؛ هم ازجانب دوحکومت وهم از جانب بسیاری از جامعه ی نویسندگان و روشنفکران. بااین همه او بی توجه به همه ی این ها کارش را کرد، تأثیرش را گذاشت و بسیاری از نویسندگان و روشنفکران مدعی، بعدها به سراغ اش رفتند وازاو عذرخواهی کردند. او نمونه ی بارزی ست از نویسنده ای که پاسخ مخالفانش را با کار خلاقه ی ادبی داد. در کنار جنبه های ادبی وهنری، این وجه از زندگانی احمد محمود برای بسیاری آموزنده است که به حسادت وغرض ورزی ها اعتنا نباید کرد.

زندگی سالم احمدمحمود، با همسری که همه ی عمر پای محمود ماند ومحمود نیز در احترام و پایمردی در برابر همسرش، متأثر از فضای پیرامون اش نشد، همواره برای من آموزنده است. اگر دو نویسنده باشند که زندگی شان شبیه آثارشان باشد، بی شک احمد محمود یکی از آن دونویسنده خواهد بود. محمود می دانست وقتی در جوانی به زندان وتبعید محکوم شد، این همسرسنتی اش بود که بچه هایش را در فقر و نداری محض بزرگ کرده است. برای همین است که ردپای چنین زنی همیشه در آثار احمد محمود هست. خرسندم درباره ی احمد محمود فیلم ساختم، خرسندم درباره ی احمدمحمود کتاب نوشتم. خرسندم هفده سال است در مجلات و روزنامه ها و فصلنامه ها وویژه نامه ها درباره ی احمد محمود نوشته ام.

او برای من نویسنده ای ست که هیچ گاه تمام نمی شود. اهواز بدون او هیچ راوی تا کنون نداشته و ندارد. احمد محمود هیچ گاه کسانی رانداشت که برای او تبلیغ کنند. او سرش گرم نوشتن و خواندن بود. جامعه ی کارگری جنوب با آثار محمود جاودانه شد. حسرت های زیادی در زندگی اش داشت، اما بی شک خیلی هاهم حسرت زندگی اش را داشته و دارند. جایزه ی بیست سال داستان نویسی بعد از انقلاب رابهش ندادند وروی صحنه ماند. اما چه باک که بانگرفتن جایزه، جایزه اش ماندگارتر شد. احمد محمود برگردن من حق ها دارد. برمن است همیشه قدردان او باشم، حتی اگر نباشد که هست همیشه، تاوقتی که«همسایه ها» بر«زمین سوخته» در «مدار صفر درجه» باشند، او «داستان یک شهر» را از فراز «درخت انجیر معابد» روایت می کند برای همیشه..
نام:
ایمیل:
* نظر:
شوشان تولبار