بالاخره قطر به آرزویش رسید. همان رویایی که با صرف چند صد میلیارد دلار در زمینه فوتبال پایه، گرفتن بازیکنان چند تابعیتی، ایجاد و تکمیل ساختار های نوین فوتبال، استخدام مربیان و بازیکنان طراز اول خارجی، مدیریت اصولی باشگاه ها و آکادمی ها، ساخت ورزشگاه های مجهز و نگرش حرفه ای به مباحث بازاریابی و رسانه ای فوتبال به آن رسید تا برای سایر تیم های آسیایی جهت صعود به جام جهانی 2022 خط و نشانی آشکارا بکشد. در آن سو ژاپن نیز که از قدیم الایام سردمدار و پدر علوم نوین فوتبالی در آسیا بوده، با جوان گرایی و بهبود ساختار ها، همچون قطر در فینال حاضر شد، اما حریف این تیم خلیجی نشد. اما عملکرد ایران، کره جنوبی، استرالیا و عربستان نیز چندان قابل توجه نبود و گویی با سرعتی کمتر از 2 تیم یاد شده در مسیر حرفه ای فوتبال طی طریق می کنند.

البته کره جنوبی برادر دوقلوی چشم بادامی ها در نگرش به فوتبال چند سالیست که همچون کره شمالی و چین راه افول را در پیش گرفته است. پس با مشاهده وضع موجود، بعید به نظر می رسد که حالا حالا ها آن تیم خطرناک همیشگی شوند. عربستان نیز که نزدیک به 1 دهه است به تیمی درجه 2 در سطح آسیا تبدیل شده و می بایست در مقابل عراق، اردن و سوریه لنگ بیندازد. اما افت چند سال اخیر استرالیایی ها جای بسی شگفتی دارد و گویی آنچه از فوتبال انگلیس ارث برده بودند، همگی به تاراج رفته و دیگر حنایشان رنگی ندارد. دلیل اصلی این امر از دست دادن تیم با کیفیت یک دهه پیش و عدم جایگزینی بازیکنان با کیفیت آنها و عدم توجه کافی دولت مردان این کشور به ورزش فوتبال بوده است. کانگورو ها دیگر همچون سابق در سطح اول لیگ جزیره خودنمایی نمی کنند و خدا می داند چه بلایی بر سر این تیم آمده است. تیم ملی کشورمان هم که دیگر نگو و نپرس و همه شما بهتر می دانید که در پیکره آن چه خبر است. پس صحبت در این خصوص تکرار مکررات بوده و حیف از وقت که بخواهد در این خصوص صرف شود.

X Share

Stumble Upon Delicious Cloob

Digg

تمام حقوق مادی و معنوی این سایت متعلق به شوشان است و استفاده از مطالب با ذکر منبع بلامانع است.

طراحی و تولید: ایران سامانه