تخریب گزارشگر فوتبال خوزستان از کجا نشات می گیرد؟

امروز قصد دارم از چند دهه زحمات بی شایبه گزارشگران مطرح، بی بدیل و البته بی رقیب فوتبال خوزستان تشکر کنم. مسعود نریموسی و سعید سعودی از قدیمی ترین گزارشگران فوتبالی صداوسیمای خوزستان اند که فارغ از هر گونه رنگ، لباس و تعصب کورکورانه ای، طی سالیان اخیر گزارش های قابل توجه و درخشانی را ارایه نموده اند. اما اکنون که مسعود از حق سخن می گوید، عده محدودی از طرفداران افراطی فوتبال بازنشستگی وی را با تعصب کنترل نشده خویش ادغام نموده تا شاید بتوانند وی را تخریب و با قرار دادن وی در مقابل اهالی فوتبال استان و تیم فولاد، به نوعی ایشان را از عرصه گزارشگری برای همیشه کنار بزنند. همان کسانی که طی این همه سال شایسته آن نبودند تا به برنامه فوتبال تا فوتبال مسعود دعوت شوند، اکنون و با اهرم پیروزی مقتدرانه فولاد، بهترین زمان جهت ریختن آب به آسیاب وی را پیدا نموده اند. کسی که اگر قدیمی ترین گزارشگر فعال حال حاضر فوتبال کشور نباشد، اما بدون تردید یکی از آن هاست. جوانی روستایی و با استعداد که با تکیه بر توانایی ذاتی و صدای گرم و دلنشین خود که هنوز هم ته لهجه شیرین رامهرمزی را در گزارش هایش به همراه دارد، ره 30 ساله را در یک چشم به هم زدن در کلانشهر اهواز طی نمود تا تبدیل به گزارشگری کاربلد، واقع بین و شناخته شده در سطح اول فوتبال کشور شود. اما اینکه درباره پخش چندباره تصویر آن پدر و دختر و همچنین پنالتی مشکوک فولادمردانی که فوتبال قابل تحسینی را اخیرا با سرمربیگری قطبی ارایه نموده اند، بدون واهمه واقعیت ها را گفت و این گونه آماج حملات بدخواهان قرار گرفته، جای بسی تعجب است! آیا این حملات از جایی خط می گیرد و سازماندهی می شود؟ خدا بهتر می داند! نریموسی نیز همچون تمامی انسان ها از جمله مربیان، اهالی فوتبال و حتی گزارشگران، قطعا ایرادات قابل توجهی طی دوران فعالیت حرفه ای اش داشته که به هیچ عنوان نمی توان منکر آن شد، اما اینکه بیاییم و در پی یک صحنه کاملا واضح فوتبالی که《به قول مسعود الحق و الانصاف》حق را بیان کرد، زحمات، تلاش ها و خدمات وی را نادیده بگیریم، کمی دور از انصاف و وجدان حرفه ای در فوتبال است. به امید آن که مسولین ورزشی استان و صداوسیما قدر ایشان، سعید سعودی، رضا گنجاپور و دیگر زحمتکشان و پیشکسوتان عرصه رسانه را بیش از پیش دانسته و اجازه ندهند این عزیزان مورد کم لطفی افراد معلوم الحال قرار گیرند. البته ذکر این نکته ضروری است که تعصب نسبت به تیم های استان خوب و ارزشمند است، اما اگر منجر به تعصب بیش از حد و ندیدن حقایق شود، بسیار زشت، ناپسند و حتی آسیب رسان خواهد بود. چه بخواهیم و چه نخواهیم، خوشمان بیاید یا نیاید، امروز مسعود نریموسی در اوج پختگی و بلوغ گزارشگری خویش قرار دارد.